Radość bycia człowiekiem

Joseph Campbell, antropolog, znawca religii, nauczyciel, pisarz, myśliciel, ateista i darwinista, opowiada, jak ważne są dla ludzi mity i religie. Rozmowa, której zapisem jest książka zatytułowana Potęga mitu, odbyła się trzydzieści lat temu, a zainspirowała ją Jacqueline Kennedy Onassis, wdowa po zamordowanym prezydencie USA. Dlaczego potrzebujemy ludowych opowieści? Dlaczego naszych religijnych bohaterów nie możemy zaakceptować jako zwykłych ludzi, tylko musimy przypisywać im jakieś wyższe życie? Dlaczego zwroty takie jak „syn Boży” brzmią dla nas naturalnie i sensownie (...)? Czemu praktykujemy rytuały? Dziennikarz Bill Moyers rozmawia z Josephem Campbellem, by dowiedzieć się, dlaczego mitologia jest dla nas taka ważna. Campbell mówi, że mitologia to „pieśń wszechświata, muzyka sfer”. To jest to, co zmienia małe grono wiernych w Naród Wybrany (...). Śmiem twierdzić, że na stronach tej książki można nawet odnaleźć Boga.

Dubious Disciple (Lino Lakes, USA) Jest nam potrzebny powrót do początku. Tam, skąd przyszliśmy. Joseph Campbell zabiera się do analizy od tego miejsca, gdzie wszystko się zaczęło, siedząc przy ognisku w jaskini i opowiadając o tajemnicy i grozie życia, śmierci i zmartwychwstania... Oscar E.

W naszej świeckiej kulturze, gdzie wszystko jest zdemitologizowane, to ważna praca. Campbell pokazuje, jak niepokój egzystencjalny i poczucie braku sensu są nierozerwalnie związane z dewaluacją mitologii w XXI wieku. Często dostrzegam bezsens materialistycznego punktu widzenia, jego całkowitą bezużyteczność. Spojrzenie na świat z perspektywy mitu (…) może być o wiele bardziej znośne.

BPG Jego praca nauczyła mnie prawdziwie szanować, rozumieć i podziwiać każdą religię świata, łącząc je w jeden harmonijny obraz. Jak mówi Campbell: Wszystkie religie działają. Po przeczytaniu Campbella życie wydaje się łatwiejsze. mimo że żyjemy w różnych miejscach i różnych czasach (…). To niesamowita książka, która sprawia, że można zakochać się w człowieku i ludzkiej naturze...

Katrina Baldizan (Teksas, USA) Jest tu dużo miłości do ludzi, niezależnie od wyznania i koloru skóry, bo Campbell rozumie, że wszyscy jesteśmy dziećmi tego samego Boga, co, niestety, może niektórych niepokoić.

Doc Schreiber (Zachodnie Wybrzeże, USA) Zmieniła moje życie bardzo głęboko. Dała mi odwagę, by robić rzeczy, o których zawsze marzyłam, lecz nie ośmielałam się, bo były sprzeczne z tym, co społeczeństwo uważa za sukces (...). Martwiłam się, że życie, które chciałam prowadzić, nie dawało żadnej nadziei na finansowe bezpieczeństwo. Ale Campbell powiedział, żeby żałować nie ludzi, którzy nie mają środków utrzymania, tylko tych, którzy nie mają środków na utrzymanie życia wewnętrznego.

Pandora (Bethlehem, USA) Joseph Campbell (…) był skromnym geniuszem z zaraźliwym poczuciem humoru. Jego celem było szerzyć wśród uczniów i czytelników swój zachwyt i radość. Zachwyt i radość z bycia człowiekiem (…). Wierzył (…), że aby prawidłowo badać tajemnicę życia, potrzebna jest duża porcja pokory z odrobiną humoru. Bóg nie objawia swoich prawd wyniosłym sercom. Butch (USA)

R. Bermudez (San José, Kostaryka) Wyjaśnia, jak bardzo jesteśmy do siebie podobni,