Kosmiczny taniec
Co ma joga wspó lnego z tańcem? O wiele więcej niż podobieństwo niektórych form fizycznych. Obie aktywności mają według mitologii indyjskiej tego samego twórcę – jest nim bóg Śiwa, zwany Nataradźa, czyli Pan Tańca.
Nataradźa przedstawiany jest najczęściej w tanecznej pozie, której każdy element ma znaczenie symboliczne. Stoi na ugiętej nodze, unosząc drugą w geście pełnym gracji, ma cztery ramiona wskazujące cztery strony świata, rozwiane długie włosy. W jednej ręce trzyma bębenek w kształcie klepsydry symbolizujący tworzenie, w drugiej trzyma płomień utożsamiany z siłą niszczącą, ale także ze światłem, trzecia ręka wskazuje ziemię w geście przypominającym trąbę słonia (które to zwierzę uważane jest za siłę usuwającą przeszkody), czwarta wyciąga do przodu otwartą dłoń w geście, który mówi „nie lękaj się”. Śiwa stoi na karle symbolizującym ignorancję i inne wady ludzkiego umysłu, symbolicznie je niszcząc. Cały wizerunek otacza krąg ognia, utożsamiając scenę tańca z całym Wszechświatem. Podstawą wizerunku jest lotos, który umiejscawia ten Wszechświat w sercu każdego człowieka. Taniec Śiwy wyraża rytm życia, tworzenie, podtrzymywanie i niszczenie Wszechświata, wieczny cykl narodzin i śmierci. W swoim tańcu Śiwa przyjmuje różne formy – asany jogi – reprezentujące każdy rodzaj stworzeń we Wszechświecie. Według Gheranda Samhity jest ich 8400000. Podobno, niczym Śiwa, przybierający w swoim tańcu te wszystkie formy, tak dusza w swojej wędrówce wciela się po kolei w każdą istotę.
Mój opis klasycznego wizerunku tańczącego Śiwy byłby niepełny, gdybym nie wspomniał o twarzy bóstwa. W kontraście do ekstatycznej ekspresji rąk, nóg, rozwianych włosów, jest ona nad wyraz spokojna. Jest to twarz medytującego mędrca, który jest ponad wiecznie zmieniającą się materią, nietknięty przez rzekę bytów wyłaniających się z pustki i przez nią pochłanianych. Mędrca, który odnalazł jedność pośród wielości, stałość wśród ciągłej zmiany, a jego delikatny uśmiech wyraża spokój i szczęście.
Autor publikacji naukowych z dziedziny fizjologii i biomechaniki dotyczących ćwiczeń jogi. W 2002 r. założył pierwszą w Polsce szkołę dynamicznych stylów jogi. Szkolił się u mistrzów jogi w Indiach, USA i Europie Zachodniej. Absolwent warszawskiego AWF-u, obecnie studiuje neurokognitywistykę. W swojej pracy łączy mądrość tradycji Wschodu z osiągnięciami współczesnej nauki. RadekRychlik.pl