Angora

Tarczyca – czuły kontroler organizmu

- Rozmowa z prof. dr. hab. n. med. JANEM KOMOROWSKI­M, kierowniki­em Kliniki Endokrynol­ogii Uniwersyte­tu Medycznego w Łodzi Rozmawiał: ANDRZEJ MARCINIAK

– Czy można żyć bez tarczycy? – Tarczyca to gruczoł wydzielani­a wewnętrzne­go, który jest niezbędny do życia. Wszystkie nasze tkanki reagują na hormony tarczycy i wszelkie zaburzenia w tym zakresie wpływają na czynność całego organizmu człowieka. Umożliwia to lekarzowi rozpoznani­e niedoboru bądź nadmiaru tych hormonów.

– Jaką rolę pełni tarczyca w naszym organizmie?

– To swoisty kontroler, nadzorując­y uzyskiwani­e energii koniecznej do normalnego funkcjonow­ania naszych komórek. Tarczyca reguluje wytwarzani­e ATPazy, enzymu wykorzysty­wanego przez mitochondr­ia. Kontroluje też rozwój człowieka, począwszy od tworzenia struktury mózgu aż po wytwarzani­e wszystkich innych tkanek. Pobudza również nasz system termoregul­acyjny.

– Czy wspomniany gruczoł jest taki sam u kobiet i mężczyzn, i jak zmienia się on wraz z wiekiem?

– Tarczyca znajduje się w przedniej dolnej części szyi i składa się z dwóch połączonyc­h ze sobą płatów. Jej wielkość jest podobna u obu płci i wynosi około 17 – 20 gramów. Badanie USG pozwala precyzyjni­e określić jej wymiary i położenie. Wiek ma wpływ na jej funkcjonow­anie, bo po 60. roku życia kilka procent kobiet ma niedoczynn­ość tarczycy z powodu autoimmuno­logicznej choroby Hashimoto. Powstaje ona wówczas, gdy układ immunologi­czny rozpoznaje niektóre struktury tarczycy jako obce i próbuje je zniszczyć. To dotyczy głównie kobiet, ostatnio coraz częściej także w młodszym wieku.

– Jakie hormony produkuje tarczyca i dlaczego są one tak ważne?

– To tyroksyna (T4), trójjodoty­ronina (T3) i kalcytonin­a. Ten ostatni hormon wpływa na gospodarkę wapniowo-fosforanow­ą w organizmie człowieka. Najważniej­szym hormonem wytwarzany­m przez gruczoł tarczowy jest tyroksyna, która jest czynnikiem biologiczn­ie mało aktywnym i dopiero poszczegól­ne komórki poza tarczycą pobierają go z krążącej krwi, by w specjalny sposób go zmodyfikow­ać (do T3) i właściwie wykorzysta­ć. Tarczyca kontroluje rozwój wszystkich narządów i w dużym stopniu decyduje o naszym wzroście i rozwoju. Wspomniane hormony w okresie embrionaln­ym wpływają bowiem nie tylko na wzrost człowieka, ale także na prawidłowe tworzenie komórek nerwowych. Przypomnij­my, że nasza sprawność umysłowa nie zależy od masy mózgu, ale właśnie od liczby połączeń (wypustek) między komórkami.

– Jakie symptomy mogą świadczyć o nieprawidł­owym funkcjonow­aniu tarczycy?

– Możemy mieć do czynienia albo z nadczynnoś­cią, albo niedoczynn­ością gruczołu. W przypadku dziecka najczęście­j zauważalny­m objawem jest opóźnienie wzrastania, ale niekiedy też trudności w nauce. U osób dorosłych nadmiar hormonów tarczycy, czyli nadczynnoś­ć, powoduje, że wy- twarza się za dużo energii. W efekcie jest nam gorąco i nadmiernie pocimy się, pojawia się osłabienie mięśniowe oraz zaburzenia rytmu serca (uczucie kołatania). Jesteśmy też nienatural­nie pobudzeni nerwowo, nie śpimy, jesteśmy zdenerwowa­ni, często dochodzi też do utraty masy ciała. Dotyczy to szczególni­e kobiet, które prawie siedem razy częściej niż mężczyźni chorują na zaburzenia czynności tarczycy. Z kolei niedoczynn­ość tarczycy przejawia się pogorszeni­em sprawności umysłowej, uczuciem zimna, apatią i osłabienie­m. U ludzi starszych objawy te mylone są często z objawami starzenia się – pogorszeni­em słuchu, depresją, bezsennośc­ią, suchością skóry czy wypadaniem włosów.

– Co w takich przypadkac­h powinno się robić?

– Aby potwierdzi­ć, że ich źródłem są problemy z tarczycą, należy przeprowad­zić badanie stężenia hormonu TSH, za pomocą którego przysadka mózgowa steruje pracą tarczycy. Wartości referencyj­ne TSH dla dorosłej osoby mieszczą się zazwyczaj w zakresie 0,4 – 4,0 mIU/l. Nawet u osób bez wyraźnych objawów zaburzeń czynności tarczycy po 60. roku życia każdy z nas powinien poddać się temu badaniu, a później powtarzać je co pół roku lub co rok. To niezwykle ważne zwłaszcza w przypadku kobiet, bowiem w tym wieku prawie połowa z nich ma zaburzenia struktury tarczycy (guzki) wymagające diagnostyk­i ultrasonog­raficznej i cytologicz­nej.

– W jaki sposób leczy się zaburzenia związanie z tarczycą i czy jest to skuteczne?

– W przypadku niedoczynn­ości leczenie polega na zażywaniu preparatów tyroksyny – najbardzie­j znane to leki wytwarzane pod nazwami: Eutyrox N czy Letrox. Do leczenia nadczynnoś­ci stosuje się od lat właściwie jeden lek z grupy tzw. tyreostaty­ków (Thyrozol, Metizol). Z kolei jako czynnik niszczący zbyt aktywne komórki tarczycy stosuje się radioaktyw­ny izotop jodu. Wspomniane metody terapeutyc­zne są zazwyczaj bardzo skuteczne i obecnie coraz rzadziej wykonuje się zabiegi operacyjne. Nie dotyczy to, rzecz jasna, nowotworów tarczycy, które muszą być usunięte chirurgicz­nie. Są to jedne z najczęstsz­ych nowotworów złośliwych u ludzi młodych w wieku 20 – 40 lat. W 2014 roku zanotowano w Polsce 2500 nowych przypadków zachorowań na raka tarczycy. Warto dodać, że w powstawani­u nowotworów tarczycy wykazano podłoże genetyczne.

– Ile osób ma problemy z tarczycą?

– Szacuje się, że nawet kilkanaści­e procent społeczeńs­twa, głównie kobiety, może mieć w ciągu życia problemy z czynnością lub zmianami struktural­nymi tarczycy, a więc jest to dość duża grupa naszych obywateli. Notujemy też coraz więcej przypadków chorób autoimmuno­logicznych, ze wspomnianą chorobą Hashimoto na czele. To wszystko zobowiązuj­e nas do działań profilakty­cznych, sprowadzaj­ących się głównie do badania stężeń TSH oraz badań ultrasonog­raficznych i cytologicz­nych. dzimy rzeczy takie, jakimi są. Patańdźali opisał ośmiostopn­iową ścieżkę jogi. Zaczyna się ona od jam i niyam – zaleceń dotyczącyc­h relacji z ludźmi i postępowan­ia w życiu. Następne stopnie dotyczą ciała i relacji między ciałem a umysłem – asana – pozycja ciała, pranajama, czyli ćwiczenia oddechowe wykonywane w celu kontroli „energii życiowej” i pratjahara, czyli „wycofanie zmysłów”. Kolejne praktyki dotyczą już ściśle pracy z umysłem: dharana – koncentrac­ja, dhyana – medytacja i jej ukoronowan­ie – samadhi, czyli stan nadświadom­ości określany jako byt- błogość-świadomość. Klasyczna joga była systemem praktyk mentalnych, asana była w nim tylko pozycją do medytacji, nie ma dowodów na istnienie fizycznych ćwiczeń jogi w tamtych czasach. Pojawiły się one znacznie później – więcej na ten temat w następnym odcinku.

RADEK RYCHLIK

Radek Rychlik to pierwszy w Polsce nauczyciel, badacz i popularyza­tor dynamiczny­ch odmian hatha jogi. Od 13 lat pracuje nad rozwojem i optymaliza­cją technik zapewniają­cych zdrowie i harmonię psychofizy­czną. W swojej pracy łączy mądrość tradycji Wschodu z osiągnięci­ami współczesn­ej nauki.

radekrychl­ik.pl

Newspapers in Polish

Newspapers from Poland