– Paweł Leśniak (e-mail)

Opisany przepis, czyli art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 30 kwietnia 2004 r. „o świadczeniach przedemerytalnych” (tekst jedn. Dz.U. z 2013 r., poz. 170 z późn. zm.), ma proszę Pana bardzo duży sens.

Zgodnie z treścią ww. przepisu, „ prawo do świadczenia przedemerytalnego przysługuje osobie, która do dnia ogłoszenia upadłości prowadziła nieprzerwanie i przez okres nie krótszy niż 24 miesiące pozarolniczą działalność, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz.U. z 2009 r. nr 205, poz. 1585, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą o systemie ubezpieczeń społecznych”, i za ten okres opłaciła składki na ubezpieczenia społeczne oraz do dnia ogłoszenia upadłości ukończyła co najmniej 56 lat – kobieta i 61 lat – mężczyzna i posiada okres uprawniający do emerytury, wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn”.

Wtym miejscu warto zwrócić uwagę, że „świadczenie przedemerytalne jest świadczeniem o charakterze wyjątkowym, przysługującym ubezpieczonym o długim stażu ubezpieczeniowym, którzy z przyczyn od siebie niezależnych utracili źródło dochodu, a ze względu na wiek nie mogą jeszcze uzyskać prawa do emerytury. Zatem przesłanki do przyznania świadczenia winny być interpretowane ściśle” – tak np. wyrok Sądu Apelacyjnego w Łodzi z dnia 1 czerwca 2015 r., sygn. III AUa 286/14. przedemerytalne było przyznawane osobie, która zaprzestała prowadzenia działalności gospodarczej, np. w związku z utratą chęci prowadzenia działalności gospodarczej. Warunkiem koniecznym dla uznania, że nastąpiła upadłość, jest wydanie przez sąd postanowienia o upadłości.

Wniosek o ogłoszenie upadłości przedsiębiorcy prowadzącego działalność gospodarczą jako osoba fizyczna można zgłosić w wydziale gospodarczym sądu rejonowego miejscowo właściwego dla miejsca położenia zakładu głównego przedsiębiorstwa dłużnika.

Darowizna do majątku odrębnego a podział majątku wspólnego

W 1995 roku, będąc w związku małżeńskim, zakupiłem nieruchomość. Pieniądze na zakup pochodziły z darowizny dla mnie od mojej mamy. W akcie notarialnym wpisano klauzulę „z majątku odrębnego”. Czy żona może sobie rościć prawo do współwłasności opisanej nieruchomości? Czy przy podziale majątku w razie rozwodu sąd będzie honorował notarialne zrzeczenie się prawa do nieruchomości przez jedną ze stron? Jeśli tak, to jakiej opłaty należy się spodziewać od notariusza za taki akt?

– Mirosław Rutkowicz z Jaworzna Zgodnie z treścią art. 33 pkt 2 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, „ do majątku osobistego każdego z małżonków należą przedmioty majątkowe nabyte przez dziedziczenie, zapis lub darowiznę, chyba że spadkodawca lub darczyńca inaczej postanowił”. Z opisanej sytuacji jasno wynika, że zakup nieruchomości nastąpił do Pana majątku osobistego, który np. w razie rozwodu nie będzie podlegał podziałowi. Jeśli zatem po dacie zakupu nieruchomości nie wniósł jej Pan do majątku wspólnego Pana i żony, to żona nie jest współwłaścicielką.

Odnośnie do drugiego pytania, należy zacząć od tego, że w przypadku rozwodu sąd dzieli majątek dorobkowy małżonków. Jeśli więc jakieś prawo nie wchodzi w skład majątku wspólnego – co może być skutkiem także umów majątkowych zawartych między małżonkami, którzy dokonają przesunięć między ich majątkami (osobistymi i wspólnym) – to nie podlega on podziałowi i w tym zakresie sąd uwzględni zawarte w odpowiedni sposób umowy.

Co do kosztów wszelkich czynności notarialnych, to są one określone w rozporządzeniu ministra sprawiedliwości z dnia 28 czerwca 2004 r. „w sprawie maksymalnych stawek taksy notarialnej” (tekst jedn. Dz.U. z 2013 r., poz. 237 z późn. zm.).