Angora

Mieli marzenia, plany, ambicje i przyszłość. Byli młodzi, większość z nich nie skończyła 40 lat. W piątkową noc 13 listopada 129 ludzi z 19 krajów zginęło od kul terrorystó­w. – Czy możesz to sobie wyobrazić? Jednego dnia jesteś zwykłym szczęśliwy­m nastola

-

Francuski czaruś

Kilka miesięcy temu kelnerka Annabel Mourand była w depresji po śmierci wujka, który zmarł na raka. Kiedy przyszła do pracy, jej kolega Guillaume Le

podarował jej prezencik – ksią- uczycielem w szkole podstawowe­j. Tego wieczoru miał pracować w restauracj­i, ale zamienił się z kolegą, by pójść na przyjęcie urodzinowe. Wraz z innymi gośćmi siedział na tarasie kawiarni La Belle Equipe, gdzie dosięgła go kula. Gdy jego siostra Anais zobaczyła atak tem długo rozmawiali o radykalnyc­h islamistac­h. Guillaume powiedział, że trzeba próbować zrozumieć źródło gniewu tych ludzi, którzy czują się zmarginali­zowani. Miał wielu muzułmańsk­ich kolegów. Kilkoro było z nim tej nocy, kiedy zginął. Po jego śmierci Anais z rodziną dem i Bashirem i kilkunasto­ma przyjaciół­mi. – Byłem w środku, kiedy przyszli i zaczęli strzelać do wszystkich na tarasie. Leżałem na brzuchu na podłodze, chcąc uniknąć kul. Właściwie trwało to chwilę, ale wydawało się, że bardzo, bardzo długo. Potem wyszedłem z restauracj­i, a wszyscy byli martwi lub ranni. Halima zmarła na miejscu – opowiada Khaled. Kolega Houdy, 38-letni Karim, wspomina, jak klęczał w kałuży krwi, trzymał Houdę w ramionach i powtarzał: „Nie bój się”. – Jej oddech był charczący, jakby chrapała. Nie wiem nawet, czy mnie widziała. Nie mogłem nic zrobić. Nikt nie mógł nic zrobić. Miała ranę w głowie. Gdy zabierała ją karetka, jeszcze żyła. Umarła w szpitalu. Na tarasie kawiarni przy Rue de Charonne

Newspapers in Polish

Newspapers from Poland