– Jan Kowalski (e-mail) mamy zbyt mało danych,

To zależy – by to ustalić. Wedle obecnie obowiązujących przepisów, a dokładnie art. 58 ust. 1 ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej ( tekst jednolity Dz.U. z 2015 r., poz. 827), „ obowiązkowi służby wojskowej, w zakresie określonym w niniejszej ustawie, podlegają obywatele polscy począwszy od dnia, w którym kończą osiemnaście lat życia, do końca roku kalendarzowego, w którym kończą pięćdziesiąt lat życia, a posiadający stopień podoficerski lub oficerski – sześćdziesiąt lat życia”.

Zgodnie z treścią art. 46 ust. 1 ww. ustawy, „ osoby podlegające obowiązkowi odbycia zasadniczej służby wojskowej i niepowołane do jej odbycia w ciągu osiemna- Przepis ten nie ma zastosowania m.in. do osób, które z przyczyn niezależnych od organów wojskowych nie mogły być powołane do odbycia zasadniczej służby wojskowej w terminie określonym w art. 46 ust. 1 ze względu na czasowe przebywanie za granicą czy niestawienie się na wezwanie organów wojskowych w sprawach dotyczących powszechnego obowiązku obrony lub niepoddanie się badaniom lekarskim lub psychologicznym.

Zgodnie z treścią art. 46 ust. 3 pkt 4 ww. ustawy, „ osoby podlegające obowiązkowi odbycia zasadniczej służby wojskowej i niepowołane do jej odbycia z powodu czasowego przebywania za granicą albo niespełnienia wojskowego obowiązku meldunkowego, niestawienia się na wezwanie organów wojskowych w sprawach dotyczących powszechnego obowiązku obrony (…) przenosi się do rezerwy w ostatnim dniu upływu osiemnastu miesięcy następujących po dniu otrzymania zawiadomienia przez wojskowego komendanta uzupełnień o powrocie z zagranicy albo spełnienia wojskowego obowiązku meldunkowego, obowiązku stawienia się na wezwanie organów wojskowych w sprawach dotyczących powszechnego obowiązku obrony lub poddania się badaniom lekarskim lub psychologicznym”.

Na podstawie art. 224 pkt 2 i 3 ww. ustawy, kto wbrew obowiązkom (…) nie zgłasza się w celu uregulowania stosunku do powszechnego obowiązku obrony lub nie zgłasza się w określonym terminie i miejscu na wezwanie właściwych organów w sprawach dotyczących powszechnego obowiązku obrony (…), podlega grzywnie albo karze ograniczenia wolności.

W celu wyjaśnienia sytuacji proponujemy skontaktować się (choćby drogą elektroniczną) z właściwą WKU.

Rozwiązanie zagranicznej umowy o pracę przed emeryturą

Przez 30 lat (do 2010 roku) pracowałam w Polsce. W 2015 roku nabywam prawa do emerytury. Od 2011 roku pracuję w Niemczech i tego stażu pracy nie wliczam do stażu pracy, na podstawie którego mam prawo do emerytury w Polsce. Czy w takiej sytuacji dotyczy mnie przepis art. 103a Ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, tzn. czy muszę rozwiązać umowę o pracę z niemieckim pracodawcą, żeby mieć wypłacaną polską emeryturę? nego bez uprzedniego rozwiązania stosunku pracy z pracodawcą, na którego rzecz wykonywał je bezpośrednio przed dniem nabycia prawa do emerytury, ustalonym w decyzji organu rentowego”.

Opisana w powyższym przepisie zasada dotyczy także osób pozostających w stosunku pracy w państwach Unii Europejskiej, Islandii, Liechtensteinie, Norwegii, Szwajcarii – stosunek pracy nawiązany w myśl przepisów prawnych obowiązujących w tym zakresie w innych niż Polska państwach członkowskich należy traktować jak stosunek pracy w Polsce (tak samo ma się sprawa w odniesieniu do osób w państwach, z którymi Polskę łączą dwustronne umowy międzynarodowe w dziedzinie ubezpieczeń społecznych, przewidujące zrównanie zdarzeń i okoliczności, np. USA czy Kanadzie). O rozwiązaniu stosunku pracy z pracodawcą zagranicznym należy poinformować na piśmie jednostkę ZUS, dołączając dokument potwierdzający takie rozwiązanie.

Zasiedzenie udziałów

spadkowych w nieruchomości

Wraz z rodzicami prowadziłem gospodarstwo rolne. W 1984 roku ojciec zmarł, nie zostawiając testamentu. Mama zmarła 10 lat temu. Mieszkam w domu po ojcu. Moje rodzeństwo odmawia partycypacji w kosztach utrzymania domu. W jaki sposób mogę stać się właścicielem nieruchomości – przez przeniesienie własności czy przez zasiedzenie? Rodzeństwo nie jest zgodne, by wspólnie wystąpić o dział nieruchomości. Jeśli wniosę do sądu sprawę o przeniesienie własności lub o zasiedzenie, to czy rodzeństwo będzie mogło zgodnie z prawem zażądać działu?

– Piotr Walczak (e-mail) Z opisanej sytuacji wynika, że do tej pory nie doszło do działu spadku, zatem należy do niego doprowadzić –w drodze umowy ( w formie aktu notarialnego, skoro w skład wchodzi nieruchomość) lub postępowania sądowego. Jeśli nieruchomość była majątkiem wyłącznie ojca, a tylko Pan przez 30 lat od jego śmierci był jej samoistnym posiadaczem, to w postępowaniu sądowym o dział spadku i zniesienie współwłasności może Pan żądać stwierdzenia, iż własność udziałów w nieruchomości przypadających pozostałym spadkobiercom nabył Pan przez zasiedzenie, a w konsekwencji – przysądzenia własności całej nieruchomości. W takim postępowaniu sąd może rozstrzygać wszelkie spory dotyczące prawa własności, jak również wzajemne roszczenia współwłaścicieli z tytułu posiadania rzeczy.