Akademia tektury Akademia przyrody

To książeczki pełne fantastycznych pomysłów na wykonanie pięknych ozdób z tektury oraz tego, co znajduje się w przyrodzie. Szczegółowe opisy i kolorowe zdjęcia dokładnie pokazują, jak wykonać poszczegól- ne cudeńka. Każdego ucieszy samodzielnie zrobiona z kartonu lampka, akwarium lub skrzynia skarbów. Z kolei po spacerze można tworzyć przedmioty i zabawki z liści, szyszek oraz patyczków. Projekty są o różnym stopniu trudności. Te bardziej skomplikowane wymagają od najmłodszych większej sprawności manualnej. Pozycje te są doskonałą inspiracją dla rodziców i dziadków do twórczego spędzania czasu z latoroślą. Dobra zabawa gwarantowana.

Po 108 stron. Cena: po 26,60 zł. Wydawnictwo MARTEL; www.wydawnictwomartel.pl.

Pierwsze igły krawieckie wykonywane były z kości lub drewna. Datę powstania pierwszych igieł szacuje się na ok. 16 tys. lat temu. Wynalezienie igły diametralnie zmieniło życie ówczesnych ludzi. Zamiast tradycyjnie noszonych skór, przerzucanych przez ciało i wiązanych, ludzie zaczęli nosić skóry zszyte. Dzięki igle pierwotni ludzie nauczyli się zszywać worki ze skóry na tyle precyzyjnie, że potrafiły one być nieprzepuszczalne dla przechowywanej w nich wody. Ten wynalazek umożliwiał dłuższe wędrówki ludzi na terenach ubogich w wodę. Współcześnie igły robi się z wysokowęglowego stalowego drutu, który jest zabezpieczony przed korozją cienką warstwą niklu lub złota. Sandomierz, 31 V 2017 r. Dzień dobry! Nazywam się Amelia Kuter i mieszkam w Sandomierzu. Chodzę do trzeciej klasy szkoły im. Małego Księcia w Tarnobrzegu. Oto mój wiersz pt. „Senne marzenie”. Siedzę sobie nad morzem. Myślę sobie, że może pojechałabym w góry tam wysoko, gdzie chmury. Tam, gdzie ptak lata, tam na końcu świata, tam, gdzie fajnie czas mija, gdzie nie ukąsi mnie żmija... Siedzę sobie nad morzem, myślę sobie, że może... To był tylko sen, więc opowiadać przestanę, bo jutro rano nie wstanę. A teraz ciiiii... Ty też już śpij.

Myślę, że oprócz mnie są jeszcze dzieci, które chcą przedstawić swoją twórczość. Może w „Angorce” znajdzie się miejsce na „Kącik poezji dziecięcej”?

Serdecznie pozdrawiam