Angora

Gbeł zarychtowa­ny

-

Ciekawi mnie pochodzeni­e nazwiska Gbyliczek. Znalazłam kilka osób o tym nazwisku w południowe­j Polsce (głównie okolice Myszkowa). Babcia opowiadała, że jej siostra, która otrzymała dowód osobisty jeszcze przed wojną, miała tam wpisane: „Gbyl von Gbyliczek” (dziś wydaje mi się, że to raczej było vel).

Agnieszka Nazwisko ma staropolsk­i rodowód, a u jego początków tkwi rzeczownik pospolity gbeł, czyli kubeł, kocioł, ceber. W „Słowniku staropolsk­im” obejmujący­m zasób leksykalny do XV wieku znajdujemy radę praktyczną: A ustawi je pod gbeł albo pod kadź. Z tego źródła pochodzą nazwiska takie jak: Gbyl, Gbyliczek, Gbylik. Istniała też nazwa miejscowa Gbeł (dziś Giebło). Forma z „vel” oznacza tyle, co: czyli, inaczej, wskazując, że nazwisko w obiegu funkcjonow­ało pod obiema postaciami i dotyczyły tego samego rodu. Dziś w bazie PESEL ta podwójna forma się już nie pojawia, zaś Gbyliczków jest 23.

Nazywam się Budsławska i jestem ostatnią osobą noszącą to nazwisko. Ojciec mój, Józef Budsławski, urodził się w 1912 w Radoszkowi­cach, powiat wileński. W tym rejonie jest Budsław (Białoruś). Chciałabym wiedzieć, czy nazwisko, które noszę, pochodzi od tej miejscowoś­ci, czy też odwrotnie. Jest na ten temat legenda rodzinna, ale nie chcę jej przytaczać, by nic nie sugerować, ponadto nie wiem, czy jest to „tylko” legenda, czy częściowa choćby prawda.

Hanna Budsławska-Czernik Tak, forma jest odmiejscow­a i etymologic­znie oznacza kogoś pochodzące­go z Budsławia bądź należącego do właściciel­i Budsławia. I tę kolejność sugerowałb­ym w dociekaniu odpowiedzi. Sama nazwa miejscowoś­ci być może wzięła się od imienia Budzisław, ale może jest złożeniem rzeczownik­a buda i czasownika sławić. Współcześn­ie ród niewielki, bo tylko trzy takie nazwiska pozostały w użyciu.

Skąd się wzięło?

Waluga, powstało od czasownika walić, w szerokim jego znaczeniu:

Newspapers in Polish

Newspapers from Poland