Andrzej Poniedzielski

NO I CO? CHYBA WIOSNA

No i co? chyba wiosna niby rzecz całkiem prosta a wątpliwość gdzieś w sercu się czai Bo tu niby symptomy ale znów z drugiej strony bo to raz już zapowiadali Dziadzio kupił już tytoń, fajkę ma już nabitą czeka aż wyschnie ławka przed domem Na tę ławkę i chwilę czekał przez całą zimę całą zimę zbierał „Przekroje” Wiosna – pierwsze litery z wiolonczeli i ze snów Wiosna – znów zielenieje, znów się kurzy z kocich łbów Wiosna – pierwsze litery z wiolonczeli i we snach Wiosna – znów poeci o Wenecji i o bzach Już się chyba na wyż ma, sąsiad chciałby mieć wyżła smutnooką rasową morduchę, która pozna, zaszczeka, złe wyczuje z daleka sąsiad wie, bo na piątym mają Muchę Wiosna... No i co, taka wiosna niby rzecz całkiem prosta ot, przyroda się budzi z uśpienia a tu wyżeł, marc – koty, wyż, Wenecja, kłopoty Ileż przy tym roboty ileż przy tym zdrowego myślenia.