Lis gromadzący zapasy

Ciało lisa polarnego pokrywa bardzo gęste wełniste futro, które jest długie zimą, a latem krótkie. Dzięki takiej izolacji zwierzę może spać na śniegu nawet godzinę w temp. -50 stopni C. Niewiele większy od domowego kota lis stale walczy z zamieciami w poszukiwaniu jedzenia, które decyduje o przetrwaniu. Ze względu na warunki, w jakich przebywa, gromadzi zapasy pokarmu. Żywi się padliną i resztkami, których nie zjadły niedźwiedzie. Aby przeżyć mroźną zimę, lis wytwarza bardzo grubą podskórną warstwę tłuszczu, która jest izolacją ciepła. Aby uchronić się przed zimnem, kopie jamy w śniegu. Podstawę jego pokarmu stanowią lemingi i norniki. Jeżeli nie ma w pobliżu ptasich kolonii, to musi przebyć dziennie kilkadziesiąt kilometrów w nadziei na znalezienie jedzenia.