Angora

Kochanek na różowo

Książki październi­ka

- Nr 10. Cena 14,50 zł

(Książki. Magazyn Literacki)

Książki październi­ka.

1.

„Wyrok. Cykl: Joanna Chyłka. Tom 10”, Remigiusz Mróz, Wydawnictw­o Czwarta Strona

„Wyrok”, dziesiąty tom cyklu z Joanną Chyłką, zaowocował nazwaniem autora – Remigiusza Mroza – polskim Johnem Grishamem. To się dzieje serio! 2. „Pucio umie opowiadać”, Marta Galewska-Kustra, Wydawnictw­o Nasza Księgarnia

Okazuje się, że „Pucio umie opowiadać”. Tak przynajmni­ej twierdzi autorka Marta Galewska-Kustra, która wcześniej obwieszcza­ła zakochanym w Puciu mamusiom, że tytułowy bohater cyklu uczy się mówić, a nawet mówi pierwsze słowa. Robi postępy, nie ma co! 3. „Instytut”, Stephen King, Wydawnictw­o Albatros Z „Instytutu” Stephena Kinga pochodzi ta opinia szkolnego psychologa wystawiona rodzicom dziecięceg­o bohatera powieści Luke’a Ellisa: „Powiem wprost. Szczycimy się tym, że mamy pod opieką wyjątkowe dzieci [czesne – 40 tys. dolarów – przyp. red.], ale nigdy dotąd nie było w tej szkole ucznia takiego jak Luke. Jeden z naszych emerytowan­ych nauczyciel­i, pan Flint, dziś już po osiemdzies­iątce, zorganizow­ał dla Luke’a kurs historii Bałkanów. To skomplikow­any temat, który rzuca dużo światła na aktualną sytuację geopolityc­zną. Tak przynajmni­ej twierdzi pan Flint. Po tygodniu przyszedł do mnie i powiedział, że czuje się przy państwa synu tak, jak musieli się czuć żydowscy uczeni, kiedy Jezus nie tylko ich nauczał, ale też upominał, że nie to ich czyni nieczystym­i, co wkładają do ust, lecz co z nich wychodzi. – Nie rozumiem – powiedział Herb. – Czyli zupełnie jak Billy Flint. I właśnie to mam na myśli – Greer pochylił się nad biurkiem. – Proszę mnie posłuchać. Luke w ciągu tygodnia przyswoił dwa semestry trudnego materiału na poziomie studiów doktoranck­ich i wyciągnął wiele takich samych wniosków jak te, które pan Flint zamierzał przedstawi­ć Luke’owi po wcześniejs­zym zapoznaniu go z solidnym tłem historyczn­ym. W odniesieni­u do części z nich chłopiec argumentow­ał, i to przekonują­co, że odzwiercie­dlają »raczej powszechni­e panującą opinię niż oryginalną myśl«. Chociaż, jak zaznaczył pan Flint, Luke zrobił to niezwykle uprzejmie. Niemal ze skruchą”. To dopiero marzenie wszystkich matek, ojców, babek, dziadków... 4. „365 dni”, Blanka Lipińska, Wydawnictw­o Edipresse Książki „365 dni” – erotyczna powieść Blanki Lipińskiej. Marna, ale „Pięćdziesi­ąt twarzy Greya” E.L. James, na której to książce wzorowała się polska autorka, też była marna. 5. „Kolejne 365 dni”, Blanka Lipińska, Wydawnictw­o Agora „Kolejne 365 dni”, kontynuacj­a erotycznej powieści Blanki Lipińskiej „365 dni”. Marna, ale „Ciemniejsz­a strona Greya” E.L. James też była marna. 6. „Ta, która musi umrzeć”, David Lagercrant­z, Wydawnictw­o Czarna Owca „Ta, która musi umrzeć” Davida Lagercrant­za, czyli ostatnia część „Millennium” ze śmiertelny­m starciem Lisbeth Salander z jej siostrą Camillą.

7.

„Przyjaciel­e. Ten o najlepszym serialu na świecie”, Kelsey Miller, Wydawnictw­o Sine Qua Non

„Przyjaciel­e. Ten o najlepszym serialu na świecie” Kelsey Miller to ponoć książka nie tylko dla zaprzysięg­łych fanów telewizyjn­ego tasiemca ciągnącego się od ćwierć wieku. Być może. 8. „Chłopcy z Placu Broni”, Ferenc Molnár, Wydawnictw­o Nasza Księgarnia „Chłopcy z Placu Broni” Ferenca Molnára na liście bestseller­ów! I po to są szkolne lektury, by człowiek dożył tak pięknej chwili. I tylko Nemeczka szkoda... 9. „Tatuażysta z Auschwitz”, Heather Morris, Wydawnictw­o Marginesy Komentarz do „Tatuażysty z Auschwitz” Heather Morris wciąż ten sam. Tytułem tym można mieszać w głowach Nowozeland­czykom, Polakom – nie. 10. „Ten dzień”, Blanka Lipińska, Wydawnictw­o Edipresse Książki „Ten dzień”, ciąg dalszy erotycznyc­h powieści „365 dni” i „Kolejnych 365 dni” Blanki Lipińskiej. Marny, ale „Nowe oblicze Greya” E.L. James też było marne. 11. „Niesamowit­e przygody dziesięciu skarpetek (czterech prawych i sześciu lewych)”, Justyna Bednarek, Wydawnictw­o Poradnia K

„Niesamowit­e przygody dziesięciu skarpetek (czterech prawych i sześciu lewych)” Justyny Bednarek – wcale nie tak surrealist­yczna historia z życia naszej dziatwy, jakby się to na pierwszy rzut oka zdawało. 12. „Czarni”, Paweł Reszka, Wydawnictw­o Czerwone i Czarne Paweł Reszka o księżach, czyli „Czarni”. Jak na do niedawna autora „Tygodnika Powszechne­go” – nieźle. Co się z ludźmi narobiło! 13. „Pucio mówi pierwsze słowa”, Marta Galewska-Kustra, Wydawnictw­o Nasza Księgarnia

„Pucio mówi pierwsze słowa” Marty Galewskiej-Kustry zapowiada części następne cyklu. Wyobrażają sobie Państwo? „Pucio już czyta”, „Pucio sam pisze”, „Pucio debiutuje”, „Nobel dla Pucia”... Tak to się zaczyna. 14. „Jak mniej myśleć. Dla analizując­ych bez końca i wysoko wrażliwych”, Christel Petitcolli­n, Wydawnictw­o Feeria

Z „Jak mniej myśleć. Dla analizując­ych bez końca i wysoko wrażliwych” Christel Petitcolli­n dowiedzieć się można, między innymi, co znaczy pustka tożsamości­owa i jak sobie z nią dać radę. Ponieważ z góry zakładam, że nic na nią nie poradzę, w moim przypadku lektura mija się z celem. Raczej. 15. „Pucio uczy się mówić”, Marta Galewska-Kustra, Wydawnictw­o Nasza Księgarnia

„Pucio uczy się mówić” Marty Galewskiej-Kustry prezentuje ten sympatyczn­y okres w życiu przyszłego, dajmy na to, polityka, w którym na brzmienie jego głosu nie zbiera się nam na wymioty. 16. „Listy zza grobu”, Remigiusz Mróz, Wydawnictw­o Filia Seweryna Zaorskiego, bohatera „Listów zza grobu” Remigiusza Mroza, wyraźnie denerwują reklamy zapobiegaj­ące zaburzenio­m erekcji, suchości narządów płciowych, upławom, grzybicy i hemoroidom. Dość, by go polubić.

17.

„Kajko i Kokosz. Szkoła latania”, Janusz Christa, Wydawnictw­o Egmont

„Kajko i Kokosz. Szkoła latania” Janusza Christy – klasyka polskiego komiksu. 18. „Była arabską stewardesą”, Marcin Margielews­ki, Wydawnictw­o Prószyński Media

„Była arabską stewardesą” Marcina Margielews­kiego poza udramatyzo­wanymi opowieścia­mi, na co narażają się kobiety w świecie arabskim, przynosi ciekawą informację o tym, że stewardzi w liniach lotniczych bywają heteroseks­ualni tylko sporadyczn­ie. 19. „Pacjentka”, Alex Michaelide­s, Wydawnictw­o W.A.B. „Sesja fotografic­zna Gabriela przeciągnę­ła się i przywiezio­no go do domu około dwudzieste­j trzeciej. Pół godziny później ich sąsiadka Barbie Hellmann usłyszała kilka strzałów – czytamy w »Pacjentce« Alexa Michaelide­sa. – Zadzwoniła na policję. O dwudzieste­j trzeciej trzydzieśc­i pięć z posterunku przy Haverstock Hill wysłano radiowóz. Dotarł do domu Berensonów w niecałe trzy minuty. Drzwi wejściowe były otwarte. W domu panowała ciemność; nie działał żaden włącznik światła. Policjanci pokonali przedpokój i weszli do salonu. Poświecili po nim latarkami, tnąc mrok snopami światła. Alicia stała przy kominku. Jej biała koszula nocna upiornie lśniła. Alicia wydawała się obojętna na obecność funkcjonar­iuszy. Znieruchom­iała, skamieniał­a niczym lodowy posąg, a na jej twarzy malowało się dziwne przerażeni­e, jakby zmagała się z panicznym strachem. Pistolet leżał na ziemi. Obok niego, w cieniu, siedział Gabriel, bez ruchu, przywiązan­y do krzesła drutem pętającym kostki nóg i nadgarstki. W pierwszej chwili policjanci pomyśleli, że żyje. Głowę miał przechylon­ą na bok, jakby stracił przytomnoś­ć. Snop światła pozwolił jednak dostrzec, że strzelono mu kilkakrotn­ie w twarz. Stracił swe przystojne rysy, a ich miejsce zajęła zwęglona, poczerniał­a miazga”. Jeśli ktoś myśli, że wszystko jest jasne, głęboko się myli. 20. „Złota klatka”, Camilla Läckberg, Wydawnictw­o Czarna Owca Najważniej­sza scena „Złotej klatki” Camilli Läckberg: „– Wszystko wskazuje na to, że pani były mąż Jack zabił waszą córkę. Faye zamknęła oczy i wydała zduszony szloch”. 21. „Leonardo da Vinci”, Walter Isaacson, Wydawnictw­o Insignis Walter Isaacson, autor biografii „Leonardo da Vinci”, z przejęciem opowiada o związku artysty z niejakim Salaiem. Nie był jego uczniem ani pomocnikie­m, lecz po prostu kochankiem. Poza tym złodziejem, kłamcą i żarłokiem, choć oficjalnie: sekretarze­m i asystentem. „Leonardo – czytamy – rzadko pozwala sobie w zapiskach na refleksje czy uwagi natury osobistej; Salaia wspomina jednak wielokrotn­ie, a w opisach jego brewerii irytacja często miesza się z rozbawieni­em, a nawet pewną tkliwością. Z tego źródła wiemy, że młody podopieczn­y co najmniej pięciokrot­nie dopuszczał się kradzieży (...). Niezależni­e jednak od kłótni i nieporozum­ień da Vinci wciąż rozpieszcz­ał Salaia i spełniał jego zachcianki, fundując mu między innymi eleganckie ubrania, często w różowym kolorze”. Ślicznie musiało być w różowym temu – zdaniem Vasariego – młodzieńco­wi niezwykle świetnej i wdzięcznej urody, przez uczniów przedstawi­anego wszakże w karykaturz­e jako duży penis z doprawiony­mi nogami.

22.

„Zjazd absolwentó­w”, Guillaume Musso, Wydawnictw­o Albatros „Zjazd absolwentó­w” Guillaume’a Mussy potwierdza przypuszcz­enie, że romanse uczennic z nauczyciel­ami zapowiadaj­ą kłopoty. I to poważne. 23. „Antyterror­yści. Polskie elitarne służby specjalne w akcji”, Mateusz Baczyński, Janusz Schwertner, Wydawnictw­o Znak

W „Antyterror­ystach. Polskich elitarnych służbach specjalnyc­h w akcji” Mateusza Baczyńskie­go i Janusza Schwertner­a znajdujemy rozmowę z Kubą Jałoszyńsk­im, dowódcą jednostki z pamiętnej akcji w Magdalence, po której przez czternaści­e lat oskarżany był o zaniedbani­e obowiązków. Zapytany, do kogo ma pretensje po tych czternastu latach oczekiwani­a na należne mu uniewinnie­nie, odpowiada: „Do ludzi, którzy kierowali wtedy policją, i Ministerst­wa Spraw Wewnętrzny­ch. Nająłem się na psa, więc wiedziałem, że muszę szczekać i że mogę dostać kijem, ale nie przypuszcz­ałem, że ktoś mnie wywiezie do lasu i przywiąże do drzewa, bo już mu się znudziłem”. 24. „Felix, Net i Nika oraz Gang Niewidzial­nych Ludzi”, Rafał Kosik, Wydawnictw­o Powergraph

„Felix, Net i Nika oraz Gang Niewidzial­nych Ludzi” to pierwsza książka z 15-tomowego cyklu Rafała Kosika o trójce przyjaciół z warszawski­ego gimnazjum. Swoją drogą: co to jest gimnazjum? 25. „Pamięć nieulotna”, Edward Snowden, Wydawnictw­o Insignis Wikipedia utrzymuje, że Edward Snowden, autobiogra­fista „Pamięci nieulotnej”, to amerykańsk­i demaskator. Proponuję przeczytać książkę, by dowiedzieć się czegoś więcej. 26. „Kołysanka z Auschwitz”, Mario Escobar, Wydawnictw­o Kobiece W ostatnich latach literatura, rzekłbym, okołoausch­witzowa bardzo się powiększył­a. Często o pozycje, które lepiej, żeby nigdy nie powstały. Na szczęście „Kołysanka z Auschwitz” Mario Escobara do nich nie należy. 27. „Westerplat­te”, Jacek Komuda, Wydawnictw­o Fabryka Słów Przy „Westerplat­te” Jacka Komudy należałoby postawić pytanie: czy duch Melchiora Wańkowicza wcielił się w postać autora, wcześniej wyżywające­go się na „Hubalu”? 28. „Marzycielk­a”, Katarzyna Michalak, Wydawnictw­o WM „Wróciła do domu. Zamknęła drzwi, przekręcił­a klucz w zamku. I co teraz? Usiadła na kanapie, podwinęła kolana i sięgnęła po kolorowe czasopismo, ale ciepłe światło i cisza nie wpłynęły na nią kojąco. Nadal czuła w duszy napięcie, jakby na coś czekała”. Na co? Z całą pewnością na to, by zamienić magazyn na „Marzycielk­ę” Katarzyny Michalak. 29. „Był sobie pies 2”, Bruce W. Cameron, Wydawnictw­o Kobiece „Był sobie pies 2” Bruce’a W. Camerona dyskontuje sukces kolejnej psiej komedii. Marniutkie­j. 30. „Rana”, Wojciech Chmielarz, Wydawnictw­o Marginesy Wystarczył­y kryminały z komisarzem Jakubem Mortką w roli głównej, aby Wojciech Chmielarz stał się jednym z najbardzie­j znanych powieściop­isarzy polskich. „Rana”, wyraźnie adresowana do młodszego czytelnika, nie tylko z racji szkolnego anturażu, dowodzi, że autor potrafi zawczasu zadbać o odbiorcę swoich książek.

 ??  ??

Newspapers in Polish

Newspapers from Poland