Podzielniki ciepła

Nie rozumiem sposobu pobierania opłat za centralne ogrzewanie. Pomimo że mamy liczniki i pokrętła do ustawiania temperatury, spółdzielnia każdego miesiąca narzuca wysoką kwotę do zapłaty, choć niektórzy dla oszczędności świadomie przykręcają liczniki. Uważam, że rozliczenie kosztów ogrzewania powinno następować po skończeniu okresu grzewczego.

– Małgorzata Ciesielska (e-mail) Kwestia rozliczenia kosztów ogrzewania w blokach spółdzielczych to temat rzeka. Na podstawie art. 45a ust. 8 pkt 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. „Prawo energetyczne” (tekst jedn. Dz.U. z 2019 r., poz. 755 z późn. zm.), koszty zakupu ciepła w budynku rozlicza się w części dotyczącej ogrzewania, stosując metody wykorzystujące: a) dla lokali mieszkalnych i użytkowych: – wskazania ciepłomierzy, – wskazania urządzeń umożliwiających indywidualne rozliczenie kosztów, niebędących przyrządami pomiarowymi w rozumieniu przepisów metrologicznych, – powierzchnię lub kubaturę tych lokali, b) dla wspólnych części budynku wielolokalowego (...) powierzchnię lub kubaturę tych części odpowiednio w proporcji do powierzchni lub kubatury zajmowanych lokali.

Wedle treści ust. 9 ww. przepisu, „właściciel lub zarządca budynku wielolokalowego dokonuje wyboru metody rozliczania całkowitych kosztów zakupu ciepła na poszczególne lokale (...) w tym budynku, tak aby wybrana metoda: 1) zapewniała: a) energooszczędne zachowania, b) zachowanie prawidłowych warunków eksploatacji budynku i lokali w zakresie temperatury i wentylacji (...) lub

c) (...);

2) w zależności od warunków technicznych budynków i lokali uwzględniała:

a) ilość ciepła dostarczanego do lokalu z pionów grzewczych lub przenikania między lokalami oszacowanego w szczególności na podstawie rejestracji temperatury powietrza w lokalu, jeżeli jest to technicznie możliwe i ekonomicznie uzasadnione,

b) współczynniki wyrównawcze zużycia ciepła na ogrzewanie, wynikające z położenia lokalu w bryle budynku”.

Zgodnie z treścią ust. 10 ww. przepisu, „właściciel lub zarządca budynku wielolokalowego wprowadza wybraną metodę, o której mowa w ust. 9, w formie wewnętrznego regulaminu rozliczeń ciepła przeznaczonego na ogrzewanie tego budynku (...); regulamin rozliczeń podaje się do wiadomości osobom, o których mowa w ust. 2, w terminie 14 dni od dnia jego wprowadzenia do stosowania”.

W przypadku stosowania w budynku wielolokalowym metody, o której mowa w ust. 9, wykorzystującej wskazania urządzeń wymienionych w ust. 8 pkt 1 lit. a) tiret drugie (a więc tzw. podzielników ciepła), regulamin rozliczeń powinien dopuszczać możliwość zamiennego rozliczania opłat za ciepło dla lokali mieszkalnych lub użytkowych na podstawie ich powierzchni lub kubatury oraz określać warunki stosowania zamiennego rozliczania (art. 54a ust. 12).

Z powyższego wynika

po pierwsze to, że podzielniki ciepła nie mierzą zużycia energii w przyjętych powszechnie jednostkach (np. kilodżul) i nie są przyrządami pomiarowymi w rozumieniu przepisów o miarach, a jedynie wskazują na pewne proporcje w zużyciu ciepła przez niektórych (niekoniecznie wszystkich) użytkowników lokali w budynku wielolokalowym. Po drugie, na łączne koszty centralnego ogrzewania wpływają koszty stałe i koszty zmienne, których wielkość zależy od wielkości pobranego ciepła, przy czym te ostatnie dzielą się na wspólne i na dzielone proporcjonalnie do wskazań ciepłomierzy, redukowanych przez współczynniki wyrównawcze dla poszczególnych lokali (inny będzie dla lokalu położonego w centrum budynku, który jest dogrzewany przez otaczające lokale, a inny dla lokalu przy ścianie szczytowej na ostatniej kondygnacji). Po trzecie, zdarzają się sytuacje, że w tym samym budynku część lokali ma podzielniki, a część nie.

Samo więc „skręcenie” grzejnika na minimum nie da proporcjonalnej oszczędności. Rozliczanie kosztów w oparciu o podawane przez podzielniki wartości musi mieć oparcie w regulaminie spółdzielni i być dokonywane po zakończeniu okresu rozliczeniowego określonego regulaminem (z reguły jest to rok kalendarzowy).