Pieśń Ziemi

Gdy biolożka Robin Wall Kimmerer poznała przyrodę za pomocą wszelkich dostępnych narzędzi naukowych, uznała, że to nie wystarczy, więc sięgnęła do mądrości swoich przodków – Indian z plemienia Potawatomi.

Autorka dzieli się swoją wiedzą naukową, opisując, w jaki sposób najmniejsze rośliny i największe drzewa oddziałują na siebie, żyją razem i polegają na sobie nawzajem. Przeplata to z opowieściami o rdzennych mieszkańcach Ameryki, ich mitach, kulturze oraz szacunku i zrozumieniu dla „ponadludzkiego” świata przyrody. Pokazuje, jak biały człowiek skolonizował Ziemię, uczynił z niej prywatną własność i z niszczycielskiej chciwości doprowadził na skraj zagłady. Ale mówi też, że istnieje inny sposób życia, oparty na koncepcji wzajemności ze wszystkimi istotami.

Hannah Wattangeri (Adelaide, Australia) „Pieśń Ziemi” jednoczy wszystko, co zostało bezmyślnie rozdzielone. Świat współczesny i tradycję. Słowa i czyny. Dawanie i branie. Kimmerer jest naukowcem, profesorem biologii, a także przedstawicielką jednego z pierwszych ludów Ameryki Północnej. Pisze z miłością, bólem i głęboką wiedzą. Zmieniła i wzbogaciła sposób, w jaki patrzę na świat przyrody.

Iain C. Massey (USA) Jestem strażakiem w lasach północnego Ontario. „Pieśń Ziemi” była ze mną przez cały tegoroczny sezon pożarów. Z przyjemnością czytam ją w buszu, więc jest zniszczona, a na każdej stronie widnieją popielate odciski palców. Zawsze byłam wielbicielką biologii, ale ta książka otworzyła mi oczy. Poczułam, że po raz pierwszy widzę wszystko w technikolorze. Nawet sposób, w jaki chodzę po lesie, jest teraz inny.

Rouxfio (Kanada) Oszałamiająco poetycka. Pouczająca, intrygująca, inspirująca. Książka, która wzięła mnie za rękę i poprowadziła od rozpaczy do nadziei. Fantastyczny, nowy sposób patrzenia na życie oraz nasze miejsce w świecie. Mariaż nauki i kreatywności, który stawia czoło problemom i oferuje rozwiązania.

Moth (Wielka Brytania) Obrazy poetyckie połączone z wiedzą naukową. Przyjemność dla zmysłów. Głęboki smutek z powodu tego, co zostało utracone, i wszystkiego, co my, jako współczesna cywilizacja, musimy się ponownie nauczyć, aby móc się uratować.

Blanca Lou Cotoli Medytacja na temat świata przyrody i naszego w nim miejsca. Na temat pychy zachodniej myśli i tego, jak często nie uznaje ona mądrości rdzennych ludów.

Jerrie (Guilford, USA) Książka jasno określa znaczenie Ziemi z wielu powodów: pożywienia, leczenia itp. Podczas lektury pomyślałam o mojej mamie. W dzieciństwie miała astmę, więc dziadek, znający tradycyjną afrykańską medycynę, postrzeganą na Zachodzie jako wstecznictwo, podał jej lek roślinny. Astma minęła, matka jest zdrowa. Dziadek już nie żyje i zastanawiam się, czy ktoś jeszcze zna zioło, które ją wyleczyło. Ile wiedzy wymiera, gdy ludzie nie są zainteresowani Ziemią.

Rowena (Vancouver, Kanada) Jedna z najpiękniejszych książek. Nie wiem, co jeszcze powiedzieć. Brakuje mi słów. Po prostu ją przeczytaj. David Joy (Charlotte, USA)

Wybrała i oprac. E.W. Na podst.: amazon.com, goodreads.com ROBIN WALL KIMMERER. PIEŚŃ ZIEMI. RDZENNA MĄDROŚĆ, WIEDZA NAUKOWA I LEKCJE PŁYNĄCE Z NATURY (BRAIDING SWEETGRASS: INDIGENOUS WISDOM, SCIENTIFIC KNOWLEDGE, AND THE TEACHINGS OF PLANTS). Przeł. Monika Bukowska. Społeczny Instytut Wydawniczy ZNAK, Kraków 2020. Cena 49,99 zł.

Za dwa tygodnie: Jeff Guinn, „Co się stało w Jonestown?”.