O uwadze i baczności
Z uwagą jest tak, że rzadko kiedy ją zauważamy, dopóki jej nie zabraknie. Podobnie jest zresztą ze słownictwem, jakim ją opisujemy – nie docenimy jego bogactwa, dopóki nie wysilimy się, by je zbadać. A nigdzie nie widać tego tak dobrze, jak w języku angielskim.
Samą uwagę, rozumianą jako skoncentrowanie świadomości na jakimś obiekcie, nazwiemy po angielsku attention. Tak samo zresztą nazwiemy uprzejmości mające na celu zdobycie czyjejś uwagi. W wojsku z kolei attention to baczność (There they were, her trying to graciously reject his attentions, all the while avoiding the attention of the soldiers standing at attention in front of them. – I tak stali, ona starająca się z gracją odrzucić jego uprzejmości, unikając uwagi żołnierzy stojących na baczność przed nimi.). Co równie ciekawe, w języku polskim uwagę się zwraca, po angielsku zaś poprzedzi ją czasownik pay, który po polsku znaczy płacić (If you pay too much attention to the fine details you may miss the bigger picture. – Jeśli będziesz zwracał zbyt wiele uwagi na drobne szczegóły, możesz nie zauważyć szerszej perspektywy.).
Jest też uwaga rozumiana jako spostrzeżenie albo obserwacja na jakiś temat. I ta potrafi wywołać niemałą konsternację, bo po angielsku opisze ją kilka rzeczowników. Najczęściej natrafimy na remark, który opisze uwagę zarówno pozytywną, jak i negatywną. Ściśle negatywna, zabarwiona nawet złośliwością, jest natomiast uwaga opisywana rzeczownikiem barb (Although most of the remarks on the project were positive, one reviewer, who obviously had it in for the authors, spared no barb in their assessment. – Choć większość uwag dotyczących projektu była pozytywna, jeden z recenzentów, ewidentnie uprzedzony do autorów, nie szczędził uszczypliwości w swojej ocenie.). Ta szkolna, z kolei, ze względu na charakter bliższy krótkiej wiadomości, nazwie się note.
Warto też wspomnieć o okrzyku „uwaga!”. Ten bowiem najczęściej po angielsku przyjmie formę Look out!, chyba że jesteśmy na polu golfowym. Tam odpowiednikiem „uwagi!” jest fore!, i usłyszawszy go, najmądrzejszą reakcją jest schylenie się i zakrycie głowy. O innych równie ciekawych sportowych określeniach – wkrótce.