Paczka z narkotykami
Kilka minut po dziesiątej do pokoju inspektora Neraka wszedł jego młodszy kolega i oświadczył: – Panie inspektorze, dałem plamę i nie udała mi się akcja. Chłopaki z naszego wydziału twierdzą, że z pewnością pan mi powie, gdzie zawaliłem.
– W takim razie siadaj pan i opowiadaj.
– Kilka dni temu dostaliśmy cynk, że w kawiarni „Szarotka” o godzinie piętnastej dojdzie do spotkania członków dwóch grup przestępczych działających na terenie naszego i sąsiedniego województwa. Członek bandy „Śledzia” ma przekazać człowiekowi bandy „Saszy” próbki nowych narkotyków. Miała to być paczka wielkości dwadzieścia na dziesięć centymetrów. Chłopcy z obu grup nie bardzo darzą się sympatią i dlatego ze względów bezpieczeństwa wyznaczyli sobie spotkanie w miejscu publicznym. Kiedy dotarła do nas informacja o terminie tego spotkania, z trzema kolegami z wydziału pojechałem do kawiarni o godzinie czternastej trzydzieści. Dwóch z nich rozsiadło się przy bufecie, trzeci został w samochodzie, a ja usiadłem przy stoliku pod oknem. Chwilę przed piętnastą przyszedł wysoki, łysy, dobrze zbudowany facet, pseudonim „Duduś”, z grupy „Saszy”. Poznałem go od razu, bo mamy jego zdjęcie w kartotece. Zostawił w szatni sportową niebieską torbę z napisem „Adidas” i usiadł kilka stolików ode mnie. Chwilę potem zjawił się „Pyrek” z bandy „Śledzia”. Krępy, elegancko ubrany, z nienagannie przystrzyżoną brodą i wąsami. Jego też rozpoznałem dzięki fotkom z kartoteki. Podał szatniarzowi sportową niebieską torbę z napisem „Adidas”, wziął numerek i dosiadł się do „Dudusia”. Przez chwilę rozmawiali. Siedziałem jednak zbyt daleko, aby słyszeć, o czym toczy się rozmowa. W pewnym momencie „Duduś” poprosił o papierosa. „Pyrek” podał mu paczkę. „Duduś” wyciągnął z niej papierosa, zapalił i schował paczkę do kieszeni. Faceci jakiś czas jeszcze gadali, jednak niczego jeden drugiemu nie przekazał. Po kilkunastu minutach rozmowy panowie podali sobie dłonie na pożegnanie, „Duduś” poszedł do szatni, odebrał torbę i wyszedł. „Pyrek” dopił kawę, chwilę porozmawiał przez komórkę i z szatni odebrał torbę. Kiedy szatniarz mu ją podawał, zatrzymaliśmy go. Byłem pewny, że nie przekazał narkotyków, więc ma jeszcze je przy sobie. Na zapleczu przeszukaliśmy go dokładnie, lecz żadnych prochów nie znaleźliśmy. Cały czas bacznie obserwowałem obu i dam sobie głowę uciąć, że przy stoliku nie doszło do przekazania żadnej paczki. Dziś rano nasze źródło w bandzie „Saszy” poinformowało, że jednak do przekazania narkotyków w kawiarni doszło. Zachodzę w głowę, jak to zrobili. Przecież cały czas miałem ich na widoku.
– Z tego, co mi pan mówi, wnioskuję, że w bardzo prosty sposób dał się pan wyprowadzić w pole. Domyślam się nawet, jak narkotyki zostały przekazane.
W jaki sposób?
Rozwiązanie zagadki za dwa tygodnie. Na odpowiedzi Czytelników detektywów czekamy do 1 lipca. Wśród osób, które udzielą poprawnej odpowiedzi, rozlosujemy nagrodę książkową.
Odpowiedzi prosimy przesyłać pod adresem: redakcja@angora.com.pl lub na kartkach pocztowych: Tygodnik „Angora”, 90-007 Łódź, pl. Komuny Paryskiej 5a.
Rozwiązanie zagadki sprzed dwóch tygodni „Chciał wrobić przyjaciela żony”: Woźniak powiedział, że przyjechał do domu, kiedy żona już w nim była. Tak naprawdę to przyjechał przed nią, ponieważ jego rower, stał przy ścianie, a na nim opierał się jednoślad damski.
Wpłynęło 12 prawidłowych odpowiedzi na kartkach pocztowych i 54 e-mailem.
Książkę Izabeli Janiszewskiej „Amok” (wydawnictwo Czwarta Strona) wylosowała pani Ewa Tchorzewska z Warszawy.
Gratulujemy! Nagrodę wyślemy pocztą.
Podatek od hiszpańskiej emerytury
Otrzymuję emeryturę z ZUS oraz emeryturę hiszpańską (około 350 euro) przelewaną na mój rachunek bankowy prowadzony w Hiszpanii, gdzie każdego roku spędzam kilka miesięcy u moich dzieci, które mieszkają tam na stałe. Polski urząd skarbowy domaga się zapłaty podatku od emerytury hiszpańskiej, ponieważ nie odprowadzam od niej podatku w Hiszpanii. Doręczyłam fiskusowi dokument o niepobieraniu podatku przez hiszpański urząd podatkowy, gdyż tak mała emerytura jest tam całkowicie zwolniona z podatku dochodowego. Jak się to ma do podwójnego opodatkowania?
– Anna Chojnacka z Podkarpackiego Kwestia opodatkowania podatkiem dochodowym emerytur polskich i hiszpańskich jest uregulowana w umowie „O unikaniu podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku”, zawartej między oboma państwami w Madrycie dnia 15 listopada 1979 r. (Dz.U. z 1982 r., nr 17, poz. 127).
Zgodnie z treścią jej art. 18, „stosownie do postanowień ustępu 2 artykułu 19 emerytury i inne świadczenia o podobnym charakterze, wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie w związku z jej zatrudnieniem w przeszłości, będą opodatkowane tylko w tym Państwie”. Wedle art. 19 ust. 2 lit. a) – b) wspomnianej umowy:
„a) Jakakolwiek renta lub emerytura, wypłacana przez Umawiające się Państwo (...) jakiejkolwiek osobie fizycznej z tytułu usług świadczonych na rzecz tego Państwa (...) będzie opodatkowana tylko w tym Państwie.
b) Jednakże takie renty lub emerytury będą opodatkowane tylko w tym drugim Umawiającym się Państwie, jeżeli osoba je otrzymująca jest obywatelem tego Państwa i ma w nim miejsce zamieszkania”.
Na podstawie art. 4 ust. 1 ww. umowy (...) „osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie oznacza osobę, która według prawa tego Państwa podlega tam obowiązkowi podatkowemu z uwagi na jej miejsce zamieszkania, jej miejsce stałego pobytu (...) albo inne kryteria o podobnym charakterze (...)”.
Wedle jej art. 4 ust. 2 lit. a) -c) „jeżeli stosownie do postanowień ustępu 1 osoba fizyczna ma miejsce zamieszkania w obu Umawiających się Państwach, wtedy taki wypadek jest rozstrzygany zgodnie z następującymi zasadami:
a) osobę uważa się za mającą miejsce zamieszkania w tym Umawiającym się Państwie, w którym ma ona stałe miejsce zamieszkania. Jeżeli ma ona stałe miejsce zamieszkania w obu Umawiających się Państwach, wówczas uważa się ją za mającą miejsce zamieszkania w tym Umawiającym się Państwie, z którym ma ściślejsze powiązania osobiste i gospodarcze (ośrodek interesów życiowych);
b) jeżeli nie można ustalić, w którym Umawiającym się Państwie osoba ma ściślejsze powiązania osobiste i gospodarcze, albo jeżeli nie ma ona stałego miejsca zamieszkania w żadnym z Umawiających się Państw, wówczas uważa się ją za mającą miejsce zamieszkania w tym Umawiającym się Państwie, w którym zwykle przebywa;
c) jeżeli przebywa ona zazwyczaj w obydwu Umawiających się Państwach lub nie przebywa zazwyczaj w żadnym z nich, wówczas będzie ona uważana za mającą miejsce zamieszkania w tym Umawiającym się Państwie, którego jest obywatelem”.
W opisanej sytuacji, skoro na stałe mieszka Pani w Polsce, emerytura hiszpańska podlega opodatkowaniu tylko w Polsce (podobnie zdecydował Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 31 stycznia 2020 r., sygn. II FSK 407/18).
EKUZ może nie wystarczyć
Czy jadąc na wakacje do kraju Unii Europejskiej, trzeba wykupić prywatne ubezpieczenie zdrowotne?
– Nina Janowska (e-mail) Nie, ale warto się nad tym zastanowić. Legitymując się wyłącznie Europejską kartą ubezpieczenia zdrowotnego, będzie miała Pani prawo wyłącznie do niezbędnego, nieplanowanego leczenia w ramach publicznego systemu opieki zdrowotnej danego państwa, na tych samych zasadach, na jakich korzystają z niego obywatele danego kraju, co może się wiązać z częściową opłatnością za usługi medyczne.
Odtwarzanie utworu na prywatny użytek
W jakim zakresie (czas, liczba taktów) można wykorzystać do odtwarzania utwór muzyczny (piosenkę) w tzw. przekazie publicznym (koncert, radio, telewizja, audiobook), aby nie musieć płacić tantiem?
– Witold Kaczmarek (e-mail)
Nie ma jednolitej „miary”. Musi się Pan liczyć, że opisane (czyli publiczne) odtwarzanie całości lub części utworu co do zasady będzie się wiązało z koniecznością uiszczania tantiem wskazanych w ustawie z dnia 4 lutego 1994 r. „O prawie autorskim i prawach pokrewnych” (tekst jedn. Dz.U. z 2019 r., poz. 1231 z późn. zm.).
Zgodnie z treścią art. 6 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy, „w rozumieniu ustawy odtworzeniem utworu jest jego publiczne udostępnienie przy pomocy nośników dźwięku, obrazu lub dźwięku i obrazu, na których utwór został zapisany, albo urządzeń służących do odbioru programu radiowego lub telewizyjnego, w którym utwór jest nadawany, albo urządzeń umożliwiających korzystanie z utworu publicznie udostępnionego w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i czasie przez siebie wybranym”.
W opisanej ustawie wskazano szereg wyjątków od tej zasady, które mieściłyby się w tzw. dozwolonym użytku chronionych utworów (art. 23 – 35 ww. ustawy). Przykładowo, wedle wzmiankowanych przepisów:
• wolno w sprawozdaniach o aktualnych wydarzeniach przytaczać utwory udostępniane podczas tych wydarzeń, jednakże w granicach uzasadnionych celem informacji (art. 26);
• wolno przytaczać w utworach stanowiących samoistną całość urywki rozpowszechnionych utworów oraz rozpowszechnione utwory plastyczne, utwory fotograficzne lub drobne utwory w całości, w zakresie uzasadnionym celami cytatu, takimi jak wyjaśnianie, polemika, analiza krytyczna lub naukowa, nauczanie lub prawami gatunku twórczości (art. 29);
• wolno korzystać z utworów na potrzeby parodii, pastiszu lub karykatury, w zakresie uzasadnionym prawami tych gatunków twórczości (art. 291);
• wolno nieodpłatnie publicznie wykonywać lub odtwarzać przy pomocy urządzeń lub nośników znajdujących się w tym samym miejscu co publiczność rozpowszechnione utwory podczas imprez szkolnych oraz akademickich, jeżeli nie łączy się z tym osiąganie pośrednio lub bezpośrednio korzyści majątkowej i artyści wykonawcy oraz osoby odtwarzające utwory nie otrzymują wynagrodzenia – nie stosuje się do korzystania z utworów podczas imprez reklamowych, promocyjnych i wyborczych (art. 31 ust. 2 i 3).
Jednocześnie trzeba pamiętać, że można korzystać z utworów w granicach wskazanego wyżej dozwolonego użytku pod warunkiem wymienienia imienia i nazwiska twórcy oraz źródła, przy czym podanie twórcy i źródła powinno uwzględniać istniejące możliwości (art. 34).
Szkoda, że nie uszczegółowił Pan okoliczności zamierzonego, publicznego odtwarzania – wtedy nasza odpowiedź byłaby bardziej precyzyjna.