Jak odczuwamy upływ czasu

Regularne przebywanie na wysokich piętrach drapaczy chmur (ok. 500 m nad gruntem) zaburza poczucie czasu w stosunku do tego, co czuje mieszkaniec niższych partii budynku. Tak twierdzi architekt Stefan Al, który zmierzył to zjawisko, korzystając z położonego tak wysoko apartamentu w liczącym 828 m gmachu Burj Khalifa w Dubaju. I choć to wpływ niewielki, to jednak znaczący. Na takim poziomie jest zupełnie inna widoczność (do ok. 80 km) i przestrzeń. Nie ograniczają jej inne budynki ani ukształtowanie terenu. Wcześniej jest tu widoczny wschód słońca i później (niż na dole) jego zachód.

Poczucie czasu zmienia się także, gdy zostaniemy odcięci od świata zewnętrznego. Tak jak grupa ochotników, którą na 40 dni zamknięto w całkowitej ciemności, bez latarek, zegarków i telefonów. Po wyjściu żaden z uczestników eksperymentu nie odgadł prawidłowo, jak długo pozostawali w środku. A jeden sądził, że minęły „zaledwie” 23 doby.

Wszystkim także inaczej mija czas latem, gdy mamy zdecydowanie dłuższy dostęp do światła dziennego niż podczas zimy.