Prawnik radzi
Ognisko na prywatnej posesji
Mieszkam na działce z domem jednorodzinnym w mieście. Słyszałam, że w ogóle nie mogę rozpalić na moim terenie jakiegokolwiek ogniska. Czy to prawda, że latem nie mogę zrobić sobie nawet kiełbasek? Muszę to robić na grillu?
– Anna Kulińska (e-mail) Ogólnopolskiego zakazu palenia ognisk na prywatnych posesjach nie ma, chyba że na danym obszarze uchwalono przepisy miejscowe, które go nakładają (całkowicie lub z odstępstwami), np. z uwagi na uwarunkowania klimatyczne (smog). Jednak nawet jeśli miejscowego zakazu nie ma, to palenie ogniska może mieć miejsce przy spełnieniu określonych warunków – inaczej kary mogą być dotkliwe.
Po pierwsze, nie wszystkim można palić – najlepiej suchym lub niezbyt wilgotnym drewnem (to pozwoli ograniczyć ilość dymu). Nie wolno palić odpadami ani nawet liśćmi. Na podstawie art. 30 ust. 1 ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. „O odpadach” (tekst jedn. Dz.U. z 2022 r., poz. 699 z późn. zm.) zakazuje się przetwarzania odpadów poza instalacjami lub urządzeniami do tego przeznaczonymi. Odnośnie do liści itp., to wedle jej art. 31 ust. 7 „dopuszcza się spalanie zgromadzonych pozostałości roślinnych poza instalacjami i urządzeniami, chyba że są one objęte obowiązkiem selektywnego zbierania” – obecnie w każdej gminie jest obowiązek selektywnej zbiórki, zatem pieczenie kiełbasek na ognisku „zasilanym” liśćmi odpada.
Po drugie, ważne jest usytuowanie ogniska – wedle rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 7 czerwca 2010 r. w sprawie ochrony przeciwpożarowej budynków, innych obiektów budowlanych i terenów (Dz.U. z 2010 r., nr 109, poz. 719 z późn. zm.), w którym zakazuje się m.in.: – rozpalania ognia, wysypywania gorącego popiołu i żużla lub wypalania wierzchniej warstwy gleby i traw w miejscu umożliwiającym zapalenie się materiałów palnych albo sąsiednich obiektów; – składowania poza budynkami w odległości mniejszej niż 4 m od granicy działki sąsiedniej materiałów palnych, w tym pozostałości roślinnych, gałęzi i chrustu; – używania otwartego ognia i palenia tytoniu w odległości mniejszej niż 10 m od miejsca omłotów i miejsc występowania palnych płodów rolnych; – rozniecania ognia (poza miejscami wyznaczonymi do tego celu przez właściciela lub zarządcę lasu) w lasach i na terenach śródleśnych, na obszarze łąk, torfowisk i wrzosowisk, jak również w odległości do 100 m od granicy lasów. Palenie suchym/mało wilgotnym drewnem może także spowodować, że zbyt duży dym nie spodoba się sąsiadom, tym samym naruszając prawo (art. 144 Kodeksu cywilnego) i stosunki sąsiedzkie. Jeszcze gorzej, gdy dym np. wydostanie się na drogę publiczną i ograniczając widoczność, zagrozi bezpieczeństwu uczestników ruchu drogowego, a co gorsza przyczyni się do wypadku.