Skąd są TE billboardy?
Nr 34 (21-28 VIII). Cena 9,90 zł
Jego firma wyrosła na największego w kraju i czołowego w Europie producenta okien. Mateusz Kłosek twierdzi, że pomogła mu w tym głęboka wiara, którą manifestuje w publicznych, outdoorowych kampaniach za grube miliony.
Drewnianymi, metalowymi i plastikowymi oknami, które produkuje po kilka tysięcy sztuk dziennie, od lat zalewa rynek Polski oraz wiele krajów Europy. Dzięki setkom milionów złotych zysku, jakie daje mu co rok firma Eko-Okna ze wsi Kornice na Śląsku, 47-letni biznesmen trafił do czołówki najbogatszych rodaków.
Jednak to nie sukcesy w biznesie przyniosły mu rozgłos, lecz finansowane przez jego Fundację „Nasze dzieci” z Kornic publiczne kampanie z grubo ponad tysiącem billboardów, bannerów i podświetlanych citylightów. Najpierw apelowano na nich o ochronę życia poczętego, potem o trwałość małżeństw jako podstawę ładu społecznego i warunek wzrostu dzietności Polaków. W ostatnich miesiącach doszła do tego promocja głównych kanonów wiary katolickiej, w której wykorzystywany jest także wizerunek i słowa Jana Pawła II.
W wielu środowiskach kampanie Fundacji Kornice spotkały się z ostrą krytyką. Mateusz Kłosek nie kryje zaskoczenia skalą negatywnej reakcji. I nie zaprzecza, że planuje kolejne.
Rozwój za wszelką cenę
Tuż przed wakacjami założyciel firmy Eko-Okna znów zainstalował się w gabinecie prezesa firmy. Znów, bo w ciągu kilkunastu ostatnich lat robił to już pięć czy sześć razy. W międzyczasie przekazuje operacyjne zarządzanie biznesem komuś z kadry kierowniczej, a sam dogląda interesów jako szef rady nadzorczej. Nierzadko kadencje „zastępczych” prezesów trwają kilka miesięcy. W 2017 r. zaledwie przez dwa miesiące na czele zarządu stała 19-letnia wtedy Natalia Kłosek, córka Mateusza.
Taka już specyfika firmy z Kornic nieopodal Raciborza, mająca podkreślać jej charakter wielkiej rodziny, choć liczba zatrudnionych przekroczyła niedawno 10 tys. osób. Kłosek nigdy jednak nie przejmuje sterów bez ważnego powodu. Każdy jego powrót na fotel prezesa to znak, że w firmie dzieje się bądź ma się dziać coś nadzwyczajnego. I tak jest właśnie teraz.
Z początkiem roku jego firma zapowiedziała kolejne kroki milowe w sferze inwestycji, produkcji i rynkowej ekspansji. Na dopiero co zakupionych działkach – ponad 30 ha w Kędzierzynie-Koźlu na Opolszczyźnie i 17 ha w strefie ekonomicznej w Wodzisławiu Śląskim – mają powstać dwa kolejne zakłady, każdy z halami o powierzchni około 100 tys. mkw. Kłosek zapowiada, że pierwszy obiekt powinien być gotowy już jesienią, a drugi najdalej za rok. Łączna kwota obu inwestycji już w pierwszym etapie ma sięgnąć miliarda złotych, docelowo – przynajmniej dwa razy więcej. Mają z grubsza podwoić potencjał produkcyjny firmy Eko-Okna, zarówno w zakresie stolarki okiennej, jak i drzwi, bram garażowych, ogrodzeń, a nawet żaluzji czy rolet. Bo firma coraz bardziej poszerza ofertę produkcyjną i handlową, a w zamierzeniach Kłoska ma być supermarketem w tym segmencie rynku. Jej szef nie kryje się zresztą z apetytem na przejęcie jednego z dużych graczy i konkurentów na rynku.
Ludzie z branży i eksperci kręcą głowami z niedowierzaniem. Przecież firma z Kornic dopiero co zakończyła budowę nowej hali produkcyjno-magazynowej, z supernowoczesnymi centrami obsługiwanymi w dużej części przez roboty. Ma też za sobą rewelacyjny rok, w którym zwiększyła przychody o ponad jedną trzecią (do 2,8 mld zł), wypracowując ćwierć miliarda złotych zysku.
A Mateusz Kłosek jeszcze mocniej naciska pedał gazu. W jego superambitnych planach Eko-Okna już w tym roku mają mieć sprzedaż rzędu 4 mld zł, w perspektywie kilku lat miliard złotych miesięcznie przy podwojeniu zatrudnienia do prawie 20 tys. osób. Jego firma wyrosłaby na jedną z największych firm w kraju, stając się też największym producentem okien w Europie. Prawdziwe
„Praca powinna wytwarzać dobro, a nie zysk” – to nowe credo Kłoska
sny o potędze, na których urzeczywistnienie Kłosek nie tylko wykłada wszystkie zyski, ale też dużo pożycza.
Mimo jego świetnej dotychczas passy i bardzo dobrej kondycji firmy eksperci widzą w tym jednak spore ryzyko. Bo realia rynkowe się zmieniły, oprocentowanie kredytów rośnie lawinowo, koszty ich obsługi także. Najważniejsze jednak, że ambicje Kłoska czeka konfrontacja z coraz wyraźniejszym ochłodzeniem koniunktury na rynku budowlanym i mieszkaniowym. Deweloperzy ograniczają budowy w ślad za załamaniem w kredytach hipotecznych i zapaścią w sprzedaży mieszkań. Branżowe prognozy mówią o spadku popytu na okna i drzwi przynajmniej o 25 – 30 proc. Wielu ich krajowych wytwórców zmniejsza więc produkcję i zatrudnienie, jak Ryszard Florek z Fakro, albo przynajmniej ogranicza plany inwestycyjne. Problem nie dotyczy tylko Polski, ale także innych, flirtujących już z recesją rynków, na które Eko-Okna eksportują prawie 80 proc. produkcji, od Europy po Australię. Tymczasem Mateusz Kłosek podkręca tempo ekspansji. Biznesowa jazda bez trzymanki? A może wiara, że przy bożej pomocy da sobie radę ze wszystkimi trudnościami?
Droga na szczyt
Jako młody człowiek nie był gorliwym katolikiem. Z rodzinnego domu w Raciborzu wyniósł raczej przekonanie, że powodzenie zależy od ciężkiej pracy. Mama prowadziła sklep, tata miał zakład szklarski, w którym Mateusz pracował od młodych lat. Własną firmę, Eko-Okna, założył w 1998 r. jako 23-latek. Zaczynał w warsztacie o powierzchni ok. 200 mkw. z pięcioma pracownikami, produkując 30 okien dziennie, na początku tylko z PCW. Takich drobnych firm z tej branży były wtedy w Polsce setki. Gdzie im tam było do pionierów i największych graczy na rynku, starszych od Kłoska o pokolenie. Ryszard Florek z nowosądeckim Fakro od początku stawiał na okna dachowe, Leszek Gierszewski i jego Drutex spod Kościerzyny zaczynał od metalowych siatek, aby na początku lat 90. z impetem wejść w produkcję okien z PCW. Przez długie lata liderem rynku był krakowski Oknoplast Adama Placka.
Ale młody przedsiębiorca z Raciborza rok po roku skracał ten dystans. Przełom nastąpił po dekadzie, gdy Kłosek z żoną zamieszkał przez ponad rok w Belgii, zakładając tam filię firmy z dużym magazynem i showroomem, nawiązując cenne kontakty biznesowe. Po powrocie szybko postawił potężny zakład w Kornicach, z nowoczesnymi liniami technologicznymi, radykalnie zwiększył produkcję, stworzył flotę samochodów ciężarowych. I rozpoczął ekspansję zagraniczną, najpierw na rynek czeski i słowacki. W ciągu paru lat stanęły trzy kolejne hale produkcyjne, magazyny, lakiernie. Rozpoczął też produkcję szyb zespolonych, chcąc się uniezależnić od ich dostawców. W połowie zeszłej dekady, produkując ponad 6 tys. okien dziennie, stał się graczem nr 3 na naszym rynku. W 2017 r. wyprzedził Oknoplast i Drutex. Ale wciąż mu było mało, chciał być największy w Europie. Nie ukrywa, że firma i biznes pochłonęły go wówczas całkowicie. Kosztem rodziny.
Skończyło się tym, że żona wystąpiła o rozwód. I jak twierdzi, świat mu się wtedy załamał, tym bardziej że wcześniej rozwiedli się też rodzice. „Zdałem sobie sprawę, że pieniądze, firma, wszystkie hale i samochody niewiele znaczą w sytuacji, w której się znalazłem” – mówił Kłosek w jednym z wywiadów. Tłumaczył, że ratunku dla małżeństwa i rodziny zaczął szukać w głębokiej wierze. Zaczęli się wspólnie z żoną codziennie modlić. „Na początku to była niezdarna modlitwa, ale Maryja przepełniała mnie sobą. Czułem się coraz bardziej kochany, coraz bardziej potrzebny. Zrozumiałem, że to nie w człowieku trzeba pokładać sens życia, ale w Bogu. Odkrywałem go na nowo i odnawiałem relacje z ludźmi, z moją żoną, moimi dziećmi. To była łaska Boża” – mówił w tzw. świadectwie nawrócenia podczas IV Pielgrzymki Przedsiębiorców na Jasnej Górze w czerwcu br. Jak twierdzi, wiara i modlitwa pomogły mu pięć lat temu uratować małżeństwo. Ale zmieniły go też jako człowieka i biznesmena.
Wiara na billboardach
Nadał Eko-Oknom specyficzny charakter. W całej firmie, w biurach i halach produkcyjnych na ścianach wiszą krzyże. Jest też zakładowa kapliczka, gdzie jak to określają, odbywa się „adoracja Najświętszego Sakramentu”. Przedsiębiorca zapewnia, że jeśli chodzi o pracowników, wiara nie ma znaczenia, istotna jest fachowość, solidność i chęć do pracy. Ale w kadrze kierowniczej są raczej ludzie głębokiej wiary. Tak jak Joanna Łyko, do czerwca prezes firmy. „Bez Boga nie miałabym nic, jemu zawdzięczam wszystko. Dlatego budząc się, pamiętam o modlitwie, podobnie wieczorem, a jeśli uda mi się coś zrobić w ciągu dnia, to mówię w myślach – dziękuję Ci, Panie Boże” – zwierzała się w mediach lokalnych.
Mateusz Kłosek twierdzi, że po przemianie duchowej czuje wielką odpowiedzialność za wszystkich pracowników i ich rodziny. Firma wprowadziła własne „becikowe”, dublujące państwowe tysiąc zł. Mamom umożliwia pracę w niepełnym wymiarze godzin, wdrożono program materialnego wsparcia dla dużych rodzin. A dla wszystkich chętnych pracowników organizowane są i finansowane pielgrzymki, np. do Medjugorie. „Praca powinna wytwarzać dobro, a nie zysk” – to nowe credo Kłoska. Z szybkiego pomnażania zysków firmy nie rezygnuje, ale jest też coraz aktywniejszy na polu filantropii. Od 2019 r. przeznaczył wiele milionów zł na pomoc, m.in. dla szpitali w Raciborzu, Rydułtowach i Wodzisławiu Śląskim, na remont domu dziecka w Kuźnicy Raciborskiej, na leczenie i rehabilitację dzieci niepełnosprawnych. Ale też na budowę klasztoru w Pietrowicach Wielkich.
Czynieniem dobra poza firmą zajmuje się Fundacja „Nasze dzieci”, zwana też Fundacją Kornice, której Eko-Okna przekazują część zysków. Kłosek powołał ją w 2018 r., wkrótce po małżeńskich perypetiach, i wciąż jest jej spiritus movens. Dziś Kornice to jedna z bardziej znanych nad Wisłą fundacji za sprawą kilku masowych i kontrowersyjnych kampanii outdoorowych, które wykupiła. Pierwszą zaczęli jesienią 2020 r., wkrótce po głośnym orzeczeniu Trybunału Konstytucyjnego o zaostrzeniu prawa do aborcji. Przez media i ulice polskich miast przetoczyła się fala protestów środowisk feministycznych, lewicowych oraz młodych i starszych ludzi o liberalnym światopoglądzie. W tym samym czasie na setkach billboardów i citylightów przy głównych ulicach miast pojawiły się obrazy i grafiki pro-life z hasłami „Mam 11 tygodni”; „Jestem zależny, ufam Tobie” czy „Chroń życie”. A najliczniej te z dzieckiem w łonie matki uformowanym na kształt serca. Okazało się, że autorką tej grafiki jest Rosjanka Ekaterina Glazkova, której intencją było pokazanie radości macierzyńskiej i która publicznie protestowała przeciw wykorzystaniu jej w przesłaniu antyaborcyjnym.
Gdy wyszło na jaw, że za kampanią, której koszty szacowano nawet na 10 mln zł, stoi fundacja Mateusza Kłoska, biznesmen nie chował się za gardą. „To był mój obowiązek, nie mogłem postąpić inaczej. To była forma obrony osób najbardziej bezbronnych, dzieci nienarodzonych” – tłumaczył. Ale na tym nie poprzestał. U progu wiosny 2021 r. ruszył z kolejną kampanią, której przesłanie z początku nie było jasne. Z głównym hasłem „Kochajcie się, Mamo i Tato”, rozszerzanym o kolejne, obecnie np. „Misja mężczyzny – dać świadectwo” i symbolem splecionych obrączek. Fundacja Kornice, która organizowała ją wspólnie ze Wspólnotą Trudnych Małżeństw „Sychar”, wspierającą związki w kryzysie, tłumaczyła potem, że chodzi o promocję małżeństwa i rodziny jako fundamentu zdrowego, społecznego rozwoju. Kolejną kampanię – „Gdzie są te dzieci?”, obrazowaną grafiką z dwoma dziewczynkami i piktogramami liczby rodzących się w Polsce dzieci – poświęcono z kolei promowaniu dzietności spadającej u nas od lat.
„Nie myślałem, że będzie to przeszkadzało komukolwiek. Kampania nie ma innych celów niż pokazywanie wagi dobrych relacji pomiędzy rodzicami dla tworzenia trwałych więzi rodzinnych” – mówił Kłosek. Dodawał też, że zawarte w kampaniach hasła to tylko propozycje, z których każdy może coś wziąć dla siebie bądź nie. Czy takimi propozycjami jest również to, co widzimy na billboardach w trakcie najnowszej kampanii? Z fundamentalnie katolickimi przekazami: „Jezus naprawdę daje życie”; „Maria jest z nami”; „Jesteśmy piękni Twoim pięknem, Panie” czy cytatami z Jana Pawła II w rodzaju „Niech zstąpi Duch Twój i odnowi oblicze tej ziemi”?
Widać, że Mateusz Kłosek idzie coraz dalej i mocniej w swej misji, teraz już stricte ewangelizacyjnej. Cóż, ma pieniądze i może je wydawać tak, jak chce, jeśli nie szkodzi to innym. Pytanie, jak to wpłynie na jego biznes w kraju i poza nim?