Testerki wierności robią furorę

Siedmiu na dziesięciu facetów daje się złapać na flirt

Robi więcej niż detektyw. Nie tylko śledzi figuranta, ale też nawiązuje z nim kontakt. Prowokuje, uwodzi. Jeśli on podejmie flirt i zechce romansu, o wszystkim dowie się klientka: żona, narzeczona, partnerka, czasem partner. Czy to aby etyczne i legalne działanie?

Najważniejsza zasada: zero pocałunków. O seksie nie wspominając. Seks nigdy nie wchodzi w grę. To nie dom publiczny, krzywią się testerki wierności. Jak więc uwieść figuranta, czyli mężczyznę do sprawdzenia, czasem podejrzewanego o chęć zdrady lub o wcześniejsze skoki w bok? I w jaki sposób zgromadzić materiał dowodowy, który go obciąży lub potwierdzi niewinność? Wbrew pozorom sporo chwytów dozwolonych. – Wkładam seksowne ciuchy albo mam taką stylizację, o której jego żona mówi, że działa. Bazą jest bardzo dokładny research: muszę wiedzieć, co lubi, czym się fascynuje i interesuje mężczyzna, którego mam spróbować uwieść. Raz musiałam paradować w stroju motocyklistki, bo figurant to znany na południu Polski harleyowiec. A niedawno byłam ubrana cała na różowo, bo to z kolei kolor fetysz innego podejrzanego – opowiada trzydziestoletnia Sandra, testerka wierności, z wykształcenia pilotka wycieczek, absolwentka kierunku turystyka i rekreacja. Obecnie ma kruczoczarne włosy. Kwartał temu była blondynką. Często zmienia wygląd, bo działa w rejonie małych miejscowości, gdzie nietrudno o rozpoznawalność. – Kiedy już nawiążemy bezpośredni kontakt: w barze, na siłowni albo niby przypadkiem na ulicy, często przekraczam tzw. dystans intymny. Siadam lub staję bliżej niż 50 cm od niego. Prowokuję, patrząc mu prosto w oczy; gram albo spłoszoną, albo wyzywającą. Zależy, co kto lubi i na co się łapie... Zwykle uśmiecham się zalotnie i nawijam włosy na palec. Szczerze? To działa. I oczywiście mówię to, co on chce usłyszeć, bo przecież od klientki, która zamówiła usługę, wiem, co go kręci. Siedmiu na dziesięciu facetów daje się złapać na flirt, choć nie wszyscy chcą kontynuować znajomość – wyznaje. Sandra posiada licencję detektywistyczną, co na polskim rynku nie jest wcale takie oczywiste. Wiele firm i osób, które reklamują usługi pod hasłem testowania wierności, działa wedle własnych, nie zawsze przejrzystych reguł.

A biznes kwitnie. Tu także wedle zasady: jest popyt, jest podaż. Według różnych badań, w tym CBOS, co dziesiąty Polak przyznaje się do zdrady. 22 proc. ankietowanych kobiet i mężczyzn flirtowało z osobami znajdującymi się w stałych związkach, a niewiele mniej wyznało, że w tym czasie byli także z kimś innym związani. W części przypadków flirtowanie kończyło się seksem. Testerka wierności to młoda profesja na rynku; jej popularność rośnie. Wciąż brakuje osób do pracy (wystarczy wpisać w wyszukiwarkę to hasło, a wyświetlają się propozycje w całej Polsce).

Jeśli masz wątpliwości

„Sprawdź, czy cię zdradzi” – głosi hasło reklamowe jednej z firm. Coraz więcej agencji detektywistycznych wprowadza do oferty „testowanie wierności”. Poza tym powstają agencje zajmujące się wyłącznie tym obszarem. Ogłoszenia testerek wierności pojawiają się też na serwisach ogłoszeniowych typu OLX. W sierpniu biuro detektywistyczne Zenit z Krakowa oferowało „usługę testowania wierności przeprowadzaną przez wykwalifikowane i specjalnie przygotowane do tego typu zadań osoby”. I dalej: „Skorzystaj z naszej usługi, jeśli: masz wątpliwości co do wierności męża/żony czy partnera/partnerki; jesteś kochającym rodzicem i nie wierzysz swojemu przyszłemu/obecnemu zięciowi lub synowej; a może po prostu chcesz mieć pewność, że osoba, z którą planujesz związać się na długie lata, jest uczciwa w stosunku do Ciebie i przed ślubem chcesz wykonać ostatni test wierności z pomocą profesjonalnej firmy?”. Jako atuty firma wymienia m.in.: posiadanie licencji detektywistycznej, ubezpieczenia OC oraz wiele lat doświadczenia w sprawach rodzinnych, w tym rozwodowych. Można dzwonić całodobowo.

Na jednym z serwisów ogłoszeniowych pojawiła się oferta pracy dla „pani chcącej dorobić, w wieku do 40 lat, najlepiej niepracującej lub studentki” bez doświadczenia, w Bielsku-Białej oraz okolicy. Pracodawca obiecuje wynagrodzenie do 3 tys. zł brutto.

Klient płaci za akcję testowania wierności (rozciągnięta w czasie do kilku tygodni) nieraz słono. Od kilku do kilkunastu, a w skrajnych przypadkach nawet do kilkudziesięciu tysięcy złotych. Jeśli figurant (czy figurantka, bo takie zamówienia też się zdarzają, o czym za chwilę) jest osobą zamożną, testerka (lub tester) musi przecież odpowiednio wyglądać. Czasem trzeba wynająć luksusowy samochód, ubrać się w markowe rzeczy i zamawiać najdroższe wina, aby zdobyć czyjąś uwagę i, co jeszcze ważniejsze, zaufanie.

Oznaka kryzysu

Klientami usług „testowania wierności” są przede wszystkim żony i stałe partnerki, które obawiają się, że są zdradzane lub że wkrótce zostaną zdradzone (bo związek utknął w martwym punkcie albo on ma naturę playboya). – Zgłaszają się też przyszli lub obecni teściowie albo narzeczone z ustaloną datą ślubu: wszyscy chcą być pewni, że mężczyzna okaże się osobą godną zaufania. Ostatnio pojawiają się coraz częściej mężczyźni, którzy obawiają się zdrady żony, partnerki albo partnera. Potrzebują dowodów na to, że nawet jeśli druga strona będzie uwodzona, nie ulegnie im. Pary homoseksualne, które chcą się testować na wierność, zdarzają się wciąż rzadko. Jeśli już, to głównie mężczyzna sprawdza mężczyznę – przyznaje anonimowo szef agencji detektywistycznej na Mazowszu. Psycholożka Zuzanna Butryn, szefowa Centrum Psychoterapii SENSE: – Kiedy o tym słyszę, po pierwsze pojawia się u mnie myśl: „Ale po co być w związku, w którym muszę kogoś testować na wierność?”. W mojej opinii takie sprawy ciężko załatwić poza relacją, bo sprawdzanie kogoś w ten sposób jest oznaką kryzysu w związku: „Nie ufam mu, więc sprawdzam go poprzez wynajęcie kogoś, kto ma tę wierność udowodnić”. Jako terapeutka par woli doradzić komuś, kto wykupuje tę usługę: – Zanim porwiemy się na radykalne działania, może warto przyjrzeć się temu, co sprawia, że w ten sposób czujemy się w relacji. Lepiej porozmawiać i może pójść na terapię par, aby zrozumieć, dlaczego związek stał się jak pole minowe, zamiast być bezpieczną przystanią. I pomyśleć, czy rzeczywiście mamy ku podejrzeniom zdrady realne powody, argumenty? A nawet jeśli, to czy wyjściem z sytuacji jest wynajęcie kogoś, kto sprawdzi wierność bliskiej osoby? – podkreśla psycholożka.

Jej zdaniem warto sprawdzić, skąd bierze się tak gruntowny brak zaufania wobec partnerki czy partnera. A ten może mieć wiele źródeł. Jeśli druga strona nadużywa zaufania i daje powody do tego, aby czuć się wykorzystywaną/ym czy oszukiwaną/ym, testowanie wierności wydaje się jedyną deską ratunku. Bo wiele osób wybiera najtrudniejszą, ale jednak prawdę. – Jednak brak zaufania może oznaczać też styl przywiązania oparty na lęku: czyli wchodzę w relację i od razu sprawdzam partnera: „Znajdę na niego haka, zanim on zdradzi” – opowiada Zuzanna Butryn. – Ten schemat staje się niebezpieczny dla relacji. Często wynosimy go z domu rodzinnego lub z poprzedniej relacji jako bagaż doświadczeń. Proces terapeutyczny pomoże określić, dlaczego tak się dzieje. Być może zaniechamy zachowań, które mogą zniszczyć związek.

Atrakcyjna kusicielka

Beata, ginekolożka: – Mój mąż, też lekarz, zawsze był uważany za bawidamka. Uwielbiają go wszystkie kobiety: koleżanki, pielęgniarki, pacjentki, sprzedawczynie i sąsiadki. Tylko moja przyjaciółka zawsze z przekąsem podchodziła do jego skłonności do flirtów. Mnie to raczej nie przeszkadzało, ale w rozmowach z nią ciągle pojawiały się domysły, czy za flirtami idzie coś jeszcze. Raz wypiłyśmy za dużo wina i ona namówiła mnie na skorzystanie z usług testerki wierności. Okazja się nadarzyła idealna: mąż jechał nad morze na konferencję medyczną, ja zostałam w domu z dziećmi. Przekazałam testerce najważniejsze wiadomości. Po kilku dniach dostałam pięć godzin materiału audiowizualnego plus raport pisemny. Testerka podrywała męża Beaty na konferencji; udawała menedżerkę hotelu, wszystko było wiarygodne. On flirtował z nią odważnie, po kilku drinkach. Pojawiły się rozmowy o seksie. Ale kiedy zaprosiła go do pokoju, odmówił. Nie podał jej numeru telefonu, po godzinie opuścił hotelowy

bar. Przeprosił kobietę, że nie umówi się z nią nawet na obiad. – Za usługę zapłaciłam w sumie 4 tys. zł. Wzruszyłam się, gdy na nagraniu mój mąż opowiadał testerce, że kocha swoją żonę, choć bywa trudno. Kiedy wrócił do domu, nie wytrzymałam. Z radości, że jest mi wierny, wyznałam mu, że wynajęłam testerkę, która udowodniła jego szczerość wobec mnie. I wtedy stało się coś strasznego. Mąż wpadł w szał. Jakim prawem go sprawdzam? Czy wiem, że narażam jego dobre imię i depczę jego godność, robię z naszego małżeństwa farsę? Wyprowadził się do hotelu. Martwię się, że zepsułam tym nasze małżeństwo. Moja przyjaciółka twierdzi, że on ma coś za uszami i dlatego tak zareagował. A ja? Żałuję, że to zrobiłam – relacjonuje Beata. Czy to jest etyczne, moralne? Wynajmować atrakcyjną kusicielkę, aby sprawdzić, czy ukochany się jej oprze, czy podejmie flirt? Opłacone, odpowiednio dobrane (wiek, figura, wygląd, stylizacja, charakter i osobowość) kobiety kuszą mężczyzn po to, aby sprawdzić, czy są OK wobec żon czy partnerek. Ale czy tym samym one są OK? – Bardziej niż zachowaniem testerki (bo to jej praca) przyjrzałabym się zachowaniu żony, klientki – opowiada Butryn. – Myślę, że żadna forma manipulacji nie jest fair. A dla mnie takie testowanie partnera to manipulacja. Jeżeli jesteśmy w związku, w którym jedna osoba, niczym na egzaminie, ma zdobywać punkty i być oceniana, to zwiastuje duży problem. Bo filarami relacji są zaufanie oraz poczucie bezpieczeństwa. Nie oceniam zawodu testerki – skoro jest on legalny, to każdy może się nim zająć. To tylko praca – dodaje psycholożka. Zastanawia się nad reakcjami mężczyzn, którzy nie podejmują flirtu, ale właśnie dowiadują się przypadkiem o tym, że byli testowani. Tak jak to się stało u Beaty i jej męża. – Przecież w ten sposób łatwo stracić zaufanie do drugiej strony, podburzyć związek. A czasem sprawić, że przestanie istnieć – podsumowuje Zuzanna Butryn.

Pikantne wiadomości

Testerki wierności oraz szefowie agencji podkreślają, że one nie przekraczają ustalonych granic. Nie ma szans, aby testerka nawet pocałowała figuranta. To nie tak, że ktoś kogoś siłą zaciąga do łóżka i ma „filmik”. A skąd wiadomo, że te granice są ściśle utrzymywane? – Przez cały czas trwania akcji mam przy sobie ukrytą kamerkę i sprzęt nagrywający – opowiada Sandra, testerka wierności. – Jeśli spotykam się z figurantem w przestrzeni publicznej, nieopodal mnie są inni detektywi albo ochroniarze. Oczywiście działają pod przykrywką. Udają gości kawiarni, w której siedzimy, albo wtapiają się w tłum. Bywa, że klientka, która zamawia usługę, słucha w wersji „live” mojej rozmowy z figurantem. I wtedy ma pewność, że żadne materiały nie zostały zmanipulowane czy zatuszowane. Zbieram dowody w postaci wypowiedzianych przez figuranta słów, deklaracji; czasem są to pikantne wiadomości, jeśli dojdzie do wymiany numerów telefonów. Mam fałszywe konto na Facebooku i Instagramie, ze specjalnie stworzonymi zdjęciami, które jest na bieżąco uaktualniane. Nic nie może wzbudzać podejrzeń. Muszę być wiarygodna, a figurant albo podejmuje flirt, albo nie. Bywa, że on proponuje mi seks, randkę i ustalamy konkretny termin spotkania. To już wystarczający dowód dla klientki. Kiedy akcja się kończy, jako testerka muszę zniknąć na zawsze z życia figuranta. Wymyślamy z zespołem wiarygodne powody: wyprowadzka z Polski, powrót do dawnej miłości, śmierć bliskiej osoby itd. On nigdy nie może się dowiedzieć, że jestem testerką.

A czy takie usługi są legalne w świetle prawa? – Na rynku pojawia się wiele firm oferujących usługi testowania wierności, często nieposiadające jednak licencji detektywa – komentuje mec. Monika Wieczorek, radczyni prawna z Kancelarii Radcowskiej Wieczorek, która specjalizuje się w prawie pracy oraz ochronie danych osobowych. I przypomina, że testowanie wierności to nic innego, jak uzyskiwanie informacji o osobie i przekazywanie jej zleceniodawcy. Jest to więc działalność detektywistyczna. – Jeśli ktoś świadczy te usługi bez wymaganej licencji, może ponieść odpowiedzialność karną, w tym podlegać karze pozbawienia wolności do lat dwóch – precyzuje.

A może jednak detektyw

Tester czy testerka wierności muszą działać zgodnie z zasadami etyki, poszanowania praw i wolności człowieka. A co to oznacza w praktyce? – Nie mogą obiecać klientowi, że na pewno dostarczą dowodów potencjalnej zdrady, robiąc wszystko, aby tak się stało. Przepisy prawa nie zakazują wprost testowania wierności, ale to nie oznacza, że każde działanie będzie zgodne z prawem lub etyczne – podkreśla mec. Wieczorek. Wyjaśnia, że niedopuszczalne są przede wszystkim prowokacje, które mają prowadzić do udokumentowania zdarzeń w oderwaniu od ich prawdziwego przebiegu – chodzi o sprowokowanie zwykłej rozmowy, przypadkowe przytulenie przez obcą osobę, które na zdjęciach mogą wyglądać jak dowód zdrady. – Można bronić się przed takimi działaniami, wzywając testera czy testerkę na świadka, który musi zeznawać zgodnie z prawdą, pod rygorem odpowiedzialności karnej. Ale pamiętajmy, że kosztu emocjonalnego i rozpadu relacji to nie cofnie – mówi radczyni prawna. Jej zdaniem w przypadku podejrzenia zdrady lepiej skorzystać z usług detektywa. On zajmie się udokumentowaniem istniejącej, a nie hipotetycznej relacji.

Rys. Katarzyna Zalepa