Wielbłądy, piasek i wieżowce

Autorka najciekawszej polskiej książki o Dubaju (i nie tylko) spędziła w ZEA cztery lata, zdała czytelnikom z tego czasu relację, a z niej wyziera pewna niemoc Europejki wobec hermetycznego świata, który często sam z sobą poradzić sobie nie może. Polska dziennikarka stara się nam ukazać świat absolutnego bogactwa, ale i emirackiego dojrzewania do świadomości, że jest się aż tak bogatym. Pustynnym beduinom, na których spadła manna z ropy naftowej, wolno przychodzi psychiczna transformacja. Ta wymaga czasu, zaś hossa Emiratów trwa ledwie od dwóch pokoleń. Zbiór reportaży o Dubajczykach, ale także Arabach z innych emiratów, odsłania uroki i przekleństwa życia na pustyni, z której wyrosły najwyższe wieżowce świata. Autorka ze zrozumieniem ukazuje mentalne konflikty dziejące się w głowach niegdysiejszych ubogich pustynnych wędrowców, dla których dziś pracują setki tysięcy ekspatów z Azji, Europy i Ameryki. Także z Polski, a tych Dudzińska pokazuje z satysfakcją i przyjemnością: architekt, lekarze, sportowcy, ludzie kultury. Wszyscy przyjechali do Emiratów za zarobkiem, ale wielu uwiodła pustynia, jej uniwersum i ludzie, którzy, choć tego nie widać, zaprowadzili rygorystyczne, a klarowne zasady życia. Niewielka kraina, gdzie żyją ludzie dwustu narodowości i języków, sama staje się uniwersum, gdzie życie wydaje się standardem wartym upowszechnienia, gdzie współegzystują różne religie, gdzie odcień skóry nie czyni różnicy. Emiraty nie są jedynym wzorem dla ludzkości, lecz raczej jednym z wariantów dla globalizującego się świata.

Jedna z opowieści – o polskiej zaklinaczce koni i wielbłądów – „Angora” str. 50-51.

Ł. Azik ANNA DUDZIŃSKA. DUBAJ. MIASTO INNYCH LUDZI. Wydawnictwo MARGINESY, Warszawa 2022, s. 416. Cena 54,90 zł.