Czytelnicy o książce Brzydka, prymitywna i skuteczna
Najbardziej fascynująca postać w historii Korony, kobieta, która ukradła Brytyjczykom króla Edwarda VIII, wciąż rozpala wyobraźnię. Jak ona to zrobiła?
Wallis Simpson miała cztery wady: była kobietą, pochodziła z pospólstwa, była podwójnie rozwiedziona i była Amerykanką. Jednak udało jej się zaatakować dom Windsorów. Wstrząsnęła zatęchłym, starym, angielskim establishmentem i zdobyła swojego mężczyznę, mimo że był on królem. Taka dziwna para – przystojny, wytworny książę i niezdarna, kanciasta i raczej męska Wallis. Spójrzcie na jej zdjęcie – ona jest nie tylko prostacka, lecz naprawdę brzydka. To, czego jej brakowało, nadrabiała dowcipem i osobowością, a także innymi talentami – jeśli wierzyć dawnym plotkom – nabytymi w pewnych miejscach uciech w Szanghaju. Autorka mówi między innymi o, hm, cielesnej wiedzy Wallis, w tym o jej specjalizacji w seksie oralnym, który w tamtych czasach nie był częścią standardowej edukacji większości brytyjskich i amerykańskich dziewcząt.
Ale istnieje znacznie głębszy i mroczniejszy sekret; coś, co tłumaczyłoby wygląd i osobowość Wallis – mogła cierpieć na schorzenie określane teraz jako zaburzenie rozwoju seksualnego lub interseksualizm, każdego roku w samej Wielkiej Brytanii dotykający 4 tysiące dzieci. Możliwe jest również, jak twierdzi dalej autorka, że Wallis urodziła się jako pseudohermafrodyta z wewnętrznymi narządami rozrodczymi jednej płci i zewnętrznymi organami innej. Przyznaję, jestem zaintrygowana, choć również ostrożna i nieufna, gdy ludzie nadużywają wyrażeń, takich jak „mogłaby mieć”, „miałaby”. Teza Sebby jest fascynująca, niestety, opiera się na spekulacjach i przypuszczeniach, a nie na dowodach. Prawda może być znacznie prostsza: Wallis była po prostu brzydką kobietą o uroku wystarczającym, by zdobyć księcia, w czym pomogła szanghajska technika. Anastasia Fitzgerald-Beaumont (Londyn,
Wielka Brytania) Myślę, że Sebba oddaje sprawiedliwość postaci Wallis i maluje portret żony lojalnej, ale nie zakochanej w swoim mężu. Pokazuje również obraz bardzo stoickiej i zimnej rodziny królewskiej, która odrzuciła Edwarda i Wallis po jego abdykacji. Jako wygnańcy z Wielkiej Brytanii, pozbawieni oficjalnych ról, nie mieli nic do roboty, wiedli życie bez celu. To szczególnie smutne, gdy weźmiemy pod uwagę, jak zmieniła i unowocześniła się brytyjska monarchia, gdzie rozwody są obecnie w pełni akceptowane.
Jules (York, Wielka Brytania) Biografia sugeruje, że gdyby „ta kobieta” nie pojawiła się i nie porwała Edwarda, księcia Walii, Wielka Brytania i jej imperium pozbyłyby się króla, ponieważ był nieodpowiedni, niezainteresowany rządzeniem i niezdolny do objęcia władzy, którą tak umiejętnie sprawował jego brat. Przez przypadek nieśmiały, jąkający się człowiek, Jerzy VI, stał się jednym z najznakomitszych monarchów. Wraz z rodziną przetrwał drugą wojnę światową, a poprzez sukcesję zapewnił krajowi oddaną i długo panującą królową.
Greeve Wybrała i oprac.: E.W. Na podst.: goodreads.com