Uciążliwa kara ograniczenia wolności

2) umowa spółki cywilnej. Umowę taką zawiera się w formie aktu notarialnego.

Na podstawie art. 6 ust. 1 ww. ustawy, umowa kooperatywy mieszkaniowej musi określać co najmniej:

1) przedmiot inwestycji mieszkaniowej, o którym mowa w art. 2 ust. 1;

2) planowaną w ramach inwestycji mieszkaniowej liczbę lokali mieszkalnych lub budynków mieszkalnych jednorodzinnych, w których nie wyodrębniono lokalu;

3) zasady finansowania inwestycji mieszkaniowej;

4) zasady rozliczenia inwestycji mieszkaniowej;

5) sposób prowadzenia spraw i podejmowania decyzji; 6) zasady reprezentacji; 7) zasady przystąpienia do umowy oraz zasady odstąpienia od umowy; 8) czas trwania umowy; 9) zasady rozwiązania umowy. Strony umowy kooperatywy mieszkaniowej ponoszą solidarną odpowiedzialność za zobowiązania związane z realizacją inwestycji mieszkaniowej. Niezwłocznie po zakończeniu inwestycji mieszkaniowej członkowie kooperatywy występują z wnioskiem o podział nieruchomości w celu zniesienia współwłasności nieruchomości zabudowanej co najmniej dwoma budynkami mieszkalnymi jednorodzinnymi (w przypadku inwestycji mieszkaniowej obejmującej budynki mieszkalne jednorodzinne) albo ustanawia się na rzecz członków kooperatywy mieszkaniowej odrębną własność lokali na zasadach określonych w ustawie z dnia 24 czerwca 1994 r. „O własności lokali” (w przypadku inwestycji mieszkaniowej obejmującej lokale).

Zbycie nieruchomości członkom kooperatywy mieszkaniowej następuje na rzecz wszystkich stron umowy określającej zasady współdziałania członków kooperatywy mieszkaniowej.

Prowadzę indywidualną działalność gospodarczą. Niedawno zostałem prawomocnie skazany na bezwzględną karę ograniczenia wolności polegającą na wykonywaniu nieodpłatnych prac społecznych (30 godzin miesięcznie). W praktyce codziennie muszę być w firmie i taka kara jest dla mnie mocno dolegliwa. Czy mogę ją na przykład zamienić na grzywnę?

– Michał Wójcik (e-mail) Niezupełnie, a problemem jest w tym przypadku fakt, że nie jest Pan zatrudniony, lecz prowadzi działalność gospodarczą. Zgodnie z treścią art. 63a Kodeksu karnego wykonawczego, „w szczególnie uzasadnionych wypadkach sąd może zmienić formę obowiązku wykonywania pracy, przyjmując 20 godzin pracy na cele społeczne za równoważne 10 proc. wynagrodzenia za pracę; orzeczona praca nie może przekroczyć 40 godzin w stosunku miesięcznym”. Na podstawie tego przepisu sąd rejonowy, w okręgu którego kara ograniczenia wolności ma być wykonywana, może zmienić obowiązek polegający na wykonywaniu pracy na cele społeczne na dokonywanie potrąceń części wynagrodzenia za pracę.

Może Pan ewentualnie starać się o zmodyfikowanie orzeczenia na podstawie art. 61 § 2 k.k.w., który mówi, że jeżeli względy wychowawcze lub stan zdrowia skazanego za tym przemawiają – sąd może zmniejszyć orzeczoną liczbę godzin wykonywanej pracy w stosunku miesięcznym, jednak nie więcej niż do granicy ustawowego minimum określonego w art. 35 § 1 Kodeksu karnego (tj. 20 godzin w skali miesiąca). Kolejną możliwością jest złożenie wniosku o odroczenie wykonania kary – zgodnie z treścią art. 62 § 1 k.k.w., „sąd może odroczyć wykonanie kary ograniczenia wolności na czas do 6 miesięcy, jeżeli natychmiastowe wykonanie kary pociągnęłoby dla skazanego lub jego rodziny zbyt ciężkie skutki”.

Z kolei zgodnie z treścią art. 83 Kodeksu karnego, „skazanego na karę ograniczenia wolności, który odbył przynajmniej połowę orzeczonej kary, przy czym przestrzegał porządku prawnego, jak również wykonał nałożone na niego obowiązki, orzeczone środki karne, środki kompensacyjne i przepadek, sąd może zwolnić od reszty kary, uznając ją za wykonaną”.