FILM, KTÓRY KOCHAJĄ BRYTYJCZYCY

WITHNAIL I JA

Wielka Brytania/Kanada 1987, reż. Bruce Robinson, wyk. Richard E. Grant, Paul McGann, Richard Griffiths, Ralph Brown 22:55 | tvp kultura

„Withnail i ja”, jedna z najsłynniejszych czarnych komedii w historii kina w tym roku obchodzi 30. urodziny

Pierwszy pokaz filmu był katastrofą. Widzowie siedzieli z kamiennymi twarzami, nikt nawet się nie zaśmiał, a reżyser Bruce Robinson był bliski płaczu. Na szczęście okazało się, że widownia składa się głównie z nieznających angielskiego niemieckich turystów, którzy spali w pobliskim hotelu i postanowili wpaść do kina. Robinson mógł odetchnąć z ulgą.

„Withnail i ja” to kameralny film o dwóch aktorach nieudacznikach, którzy postanawiają pojechać na wakacje. Te bardzo się przydadzą nie tylko ich wrażliwym psychikom, ale przede wszystkim – wątrobom. Withnail ma wujka-geja w północnej Anglii. Wujek ma wiele zalet, najważniejszą z nich jest wiejska chata, w której aktorzy zamierzają dochodzić do siebie.

Tytułowy Withnail to ponury alkoholik. Sypie sarkastycznymi komentarzami jak z rękawa i nie za bardzo wie, co zrobić ze swoim życiem. Nudzi go właściwie wszystko, oprócz wina i wódki. Jego towarzysz, tytułowy „Ja” to wrażliwiec, którego oczami obserwujemy nie tylko powolną degenerację Withnaila, ale też rewolucję 1969 roku w Wielkiej Brytanii, bo właśnie wtedy rozgrywa się akcja filmu.

Szybko okazuje się, że na wsi jest ładnie, ale ciągle pada. Withnail i jego kumpel nie mają pieniędzy, wciąż są głodni, a dach chaty przecieka. W dodatku miejscowi nie są tak przyjaźni, jak wynika z przewodników turystycznych, a wujek Monty ma chrapkę na kumpla Withnaila.

W latach 80. w Wielkiej Brytanii na topie byli m.in. Daniel Day-Lewis i Kenneth Brannagh. Obaj starali się o rolę gburowatego Withnaila. Robinson uznał jednak, że idealny będzie Richard E. Grant, który w 1987 na koncie miał role w czterech serialach, a rola Withnaila była dla niego przepustką do sławy.