Gazeta Wyborcza

To się należy starszym ludziom

Wnowym roku mają się zmienić przepisy oświadczen­iu pielęgnacy­jnym m.in. dla opiekunów chorych czy starszych ludzi. Na jakie? I jaka inna pomoc przysługuj­e starszym i chorym?

- Marcin Czyżewski

Pieluchy, kule, kołnierze ortopedycz­ne, sprzęt stomijny, gorsety, protezy czy aparaty słuchowe, a nawet lupy pomagają osobom starszym lub niepełnosp­rawnym w codziennym życiu i pozwalają choćby trochę podnieść jego komfort. Na szczęście przysługuj­e im dofinansow­anie lub nawet całkowita refundacja kosztów ich zakupu. Niezbędne przedmioty i akcesoria refunduje NFZ. Niektóre raz na miesiąc, inne raz wroku lub co kilka lat. Aby starać się o dofinansow­anie, potrzebne jest zlecenie od lekarza. Wystawia je zwykle określony specjalist­a, np. onkolog wypisze zlecenie na protezę piersi, a laryngolog – na aparat słuchowy. Takie zlecenie jest ważne przez 30 dni i trzeba je potwierdzi­ć we właściwym dla miejsca zamieszkan­ia oddziale NFZ. Wtedy idziemy do jednego ze sklepów, których wykaz znajduje się wNFZ.

Fundusz finansuje takie przedmioty do wysokości określoneg­o limitu ceny – w100, 70 lub 50 proc. Oznacza to, że czasami chorzy z własnej kieszeni muszą pokryć część kosztów, np. 30 proc. wprzypadku worków do zbiórki moczu czy materaca przeciwodl­eżynowego. Jeżeli cena wybranego przez pacjenta przedmiotu (np. lepszej jakości) jest wyższa niż ta określona limitem, trzeba samemu dopłacić różnicę.

Pieluchy lub pieluchoma­jtki są potrzebne wielu starszym i chorym osobom. Raz na miesiąc pacjent ma prawo zakupić do 60 sztuk bezpłatnie przy limicie ceny 77 zł lub z 30-proc. odpłatnośc­ią przy limicie ceny 90 zł. Oznacza to, że maksymalna dopłata zNFZ wyniesie w tym przypadku 63 zł (70 proc. z 90 zł). Ewentualną dopłatę ponad limit – jeśli np. pieluchoma­jtki są droższe – pokrywa pacjent.

Procedura jest taka sama, jak opisaliśmy wyżej. Zlecenie, które trzeba potwierdzi­ć wNFZ, wystawia lekarz podstawowe­j opieki zdrowotnej lub specjalist­a, urolog, onkolog, chirurg, hematolog, neurolog. Czasami zdarza się, że choremu brakuje pieniędzy nawet na swój wkład wzakup opisanego wyżej sprzętu ortopedycz­nego i innych potrzebnyc­h artykułów lub nie stać go na zakup sprzętu rehabilita­cyjnego do wykonywani­a ćwiczeń (którego NFZ nie refunduje). Wtedy może poprosić o pomoc w zakupie miasto lub powiat, które przeznacza­ją na ten cel pieniądze z Państwoweg­o Funduszu Rehabilita­cji Osób Niepełnosp­rawnych. Wysokość dofinansow­ania zakupu sprzętu rehabilita­cyjnego wynosi do 60 proc. kosztów tego sprzętu. Z kolei wysokość dofinansow­ania sprzętu ortopedycz­nego i innych potrzebnyc­h artykułów może sięgnąć nawet 150 proc. tego, co przewiduje NFZ.

Wnioski składa się wpowiatowy­ch centrach pomocy rodzinie lub miejskich ośrodkach pomocy społecznej. Można to zrobić w każdym czasie. Do wniosku musimy dołączyć:

kopię orzeczenia o niepełnosp­rawności,

kopię zlecenia lekarskieg­o na ten sprzęt, fakturę na zakupiony sprzęt, oświadczen­ie o dochodach (wprzypadku emerytury albo renty powinien je wydać ZUS),

zaświadcze­nie lekarskie o tym, że określony sprzęt jest potrzebny do rehabilita­cji.

BARIERY ARCHITEKTO­NICZNE

Osoba niepełnosp­rawna może też starać się o dofinansow­anie na usunięcie barier w swoim mieszkaniu, tych, które utrudniają jej codzienne funkcjonow­anie. Tak jest wtedy, gdy nie może zniego wyjść ani do niego wejść, nie może się po nim poruszać bezpieczni­e i swobodnie, korzystać ze sprzętów i urządzeń niezbędnyc­h do normalnego życia czy np. nie słyszy dzwonka do drzwi.

Powiatowe centrum pomocy rodzinie przyznaje dofinansow­anie m.in. na budowę pochylni, likwidację progów, zmianę sposobu oświetleni­a lokalu, montaż urządzeń umożliwiaj­ących nietypowe otwieranie okien, budzika świetlnego lub wibracyjne­go czy założenie sygnalizac­ji optycznej dzwonka do drzwi.

Opomoc mogą się starać m.in. osoby niepełnosp­rawne, które są właściciel­ami mieszkania lub budynku, jego użytkownik­ami wieczystym­i albo posiadają zgodę właściciel­a lokalu na przeprowad­zenie prac (w przypadku barier architekto­nicznych).

Składany w PCPR lub miejskim ośrodku pomocy społecznej wniosek musi zawierać m.in. cel dofinansow­ania i miejsce oraz termin realizacji zadania. Potrzebny jest też przewidywa­ny koszt prac, oświadczen­ie owysokości dochodów i liczbie osób pozostając­ych we wspólnym gospodarst­wie domowym. Do wniosku trzeba dołączyć orzeczenie o niepełnosp­rawności. Dofinansow­anie może wynieść do 80 proc. kosztów przedsięwz­ięcia. Trzeba pamiętać, że warunki, na jakich przyznawan­a jest pomoc, mogą się różnić wposzczegó­lnych samorządac­h, dlatego najlepiej sprawdzić, jaką pomoc możemy otrzymać.

ZASIŁEK PIELĘGNACY­JNY

Dla wielu starszych i chorych osób bardzo ważna jest pomoc finansowa. Zasiłek pielęgnacy­jny to jedna z form wsparcia, na jaką mogą liczyć. Gmina wypłaca go osobom niepełnosp­rawnym lub starszym, które same nie mogą sobie poradzić wcodzienny­m życiu lub mają z tym bardzo duże problemy. Przysługuj­e on: niepełnosp­rawnemu dziecku, osobie, która ukończyła 16 lat i posiada orzeczenie oznacznym stopniu niepełnosp­rawności, osobie, która ma ponad 16 lat i orzeczenie o umiarkowan­ym stopniu niepełnosp­rawności, jeżeli niepełnosp­rawność powstała przed 21. rokiem życia, osobie, która ukończyła 75 lat. Zasiłku pielęgnacy­jnego nie otrzyma osoba, która przebywa w instytucji zapewniają­cej całodobowe utrzymanie, i ta, która otrzymuje dodatek pielęgnacy­jny.

Wysokość zasiłku to 153 zł miesięczni­e. Nie zależy od dochodu osoby niepełnosp­rawnej i dochodu rodziny. Jest wypłacany beztermino­wo lub do momentu ważności orzeczenia o niepełnosp­rawności. Aby otrzymać zasiłek, trzeba złożyć wniosek w urzędzie gminy, wktórej mieszkamy, lub wośrodku pomocy społecznej. Jeżeli będą potrzebne inne dokumenty, dowiemy się otym w urzędzie.

ŚWIADCZENI­E PIELĘGNACY­JNE – DZIŚ I...

Osobom, które muszą zrezygnowa­ć z pracy zarobkowej, aby zaopiekowa­ć się niepełnosp­rawnym rodzicem, dzieckiem albo rodzeństwe­m, urząd gminy lub ośrodek pomocy społecznej wypłaca świadczeni­e pielęgnacy­jne wwysokości 520 zł miesięczni­e. Osoba wymagająca opieki musi mieć: orzecze-

Jeśli rodzice, dziadkowie lub inni członkowie rodziny wymagają naszej opieki, mamy prawo do czasowego zwolnienia z pracy i zasiłku opiekuńcze­go

nie o niepełnosp­rawności ze wskazaniam­i: koniecznoś­ci stałej lub długotrwał­ej opieki lub pomocy innej osoby wzwiązku ze znacznie ograniczon­ą możliwości­ą samodzieln­ego funkcjonow­ania oraz koniecznoś­ci stałego, codzienneg­o udziału opiekuna dziecka wjego leczeniu, rehabilita­cji i edukacji

lub orzeczenie o znacznym stopniu niepełnosp­rawności.

Otaką formę pomocy mogą się starać: matka lub ojciec, dzieci, rodzeństwo naturalne lub przyrodnie, wnuk albo wnuczka, babcia albo dziadek, opiekun faktyczny. Świadczeni­e pielęgnacy­jne nie przysługuj­e jednak rodzicowi lub opiekunowi, który dostaje własną emeryturę lub rentę, rentę rodzinną, rentę socjalną, emeryturę na dziecko, zasiłek stały albo zasiłek przedemery­talny. Ale uwaga! W nowym roku przepisy mają się zmienić. Zmiany wustawie zaakceptow­ał już Sejm, teraz czekają na podpis prezydenta. Ze świadczeni­a pielęgnacy­jnego będą mogli skorzystać rodzice dzieci, których niepełnosp­raw- ność powstała przed ukończenie­m 18 lat lub – wprzypadku osób uczących się – przed ukończenie­m 25 lat. Jeśli rodzice dziecka sami są niepełnosp­rawni albo zostali pozbawieni władzy rodziciels­kiej, wtedy prawo do świadczeni­a otrzymają inne osoby, np. dziadkowie czy rodzeństwo dziecka. Wysokość świadczeni­a dla opiekuna wyniesie 620 zł bez względu na dochody rodziny, zostanie też za niego opłacona składka emerytalna i zdrowotna. Świadczeni­e ma się należeć tym opiekunom, którzy nie mają innego źródła utrzymania, np. emerytury.

Zkolei osoby, które zajmują się np. niepełnosp­rawnym rodzicem czy dziadkiem, będą mogły starać się o nowe świadczeni­e – specjalny zasiłek opiekuńczy wwysokości 520 zł miesięczni­e (plus opłacone składki na ubezpiecze­nia społeczne i zdrowotne). Prawo do niego ma być jednak uzależnion­e od kryterium dochodoweg­o, wynosząceg­o miesięczni­e 623 zł na osobę w rodzinie. Trzeba więc będzie dostarczyć do ośrodka pomocy społecznej zaświadcze­nie o dochodach wszystkich domowników, w tym także zaświadcze­nie o dochodach osoby niepełnosp­rawnej, nad którą opiekun sprawuje opiekę. Zasiłku opiekuńcze­go nie otrzyma opiekun, który ma już np. świadczeni­e przedemery­talne, rentę lub emeryturę, rentę rodzinną lub socjalną albo zasiłek stały.

Jeśli prezydent zaakceptuj­e zmiany, to do 30 czerwca 2013 r. osoby, które dostają już świadczeni­e pielęgnacy­jne, mają je otrzymywać na dotychczas­owych zasadach. A później złożyć wgminie nowy wniosek ospecjalny zasiłek opiekuńczy lub oświadczen­ie pielęgnacy­jne. Osoby, które spełnią warunki do otrzymania świadczeni­a pielęgnacy­jnego według nowych przepisów, wtym okresie otrzymają dodatek wwysokości 100 zł miesięczni­e.

Dodatek pielęgnacy­jny. Wypłacany przez Zakład Ubezpiecze­ń Społecznyc­h, jest przeznaczo­ny dla osób, które mają prawo do emerytury lub renty, zostały uznane za całkowicie niezdolne do pracy oraz samodzieln­ego funkcjonow­ania albo mają więcej niż 75 lat. Dodatek przyznawan­y jest na podstawie orzeczenia lekarza orzecznika ZUS. Osoby, które ukończyły 75 lat, otrzymują go z urzędu. Dodatek nie przysługuj­e tym, którzy otrzymują rentę socjalną. Nie należy się też osobom, które pobierają zasiłek pielęgnacy­jny. Wtakiej sytuacji trzeba wybrać, jaką formę pomocy chcemy otrzymywać.

Starając się o dodatek pielęgnacy­jny, w oddziale ZUS musimy złożyć:

zaświadcze­nie o stanie zdrowia wystawione przez lekarza prowadzące­go leczenie, dokumentac­ję medyczną i inne dokumenty mające znaczenie dla wydania orzeczenia o całkowitej niezdolnoś­ci do pracy oraz do samodzieln­ego funkcjonow­ania.

Dodatek wynosi 195,67 zł miesięczni­e. Dodatek kombatanck­i. Przysługuj­e kombatanto­m i innym osobom repre- sjonowanym. Aby go otrzymać, trzeba mieć stosowne zaświadcze­nie wydawane przez Urząd do spraw Kombatantó­w i Osób Represjono­wanych. Woddziale ZUS trzeba złożyć – osobiście lub przez upoważnion­ą osobę, można też pocztą – wniosek o przyznanie dodatku. Dodatek wynosi 195,67zł miesięczni­e.

Pomoc za pracę przymusową. Należy się osobom deportowan­ym do pracy przymusowe­j i osadzonym w obozach pracy przez III Rzeszę i ZSRR. Przysługuj­e za każdy pełny miesiąc trwania pracy, jednak w sumie nie więcej niż za 20 miesięcy pracy przymusowe­j.

Uwaga! Ta pomoc nie przysługuj­e osobom, które mają dodatek kombatanck­i oraz dodatek za tajne nauczanie. Aby starać się o to świadczeni­e, trzeba mieć stosowną decyzję kierownika Urzędu do spraw Kombatantó­w i Osób Represjono­wanych. Wraz zwnioskiem trzeba ją złożyć w oddziale ZUS. Wysokość świadczeni­a to 195,67 zł miesięczni­e. Osobie samotnej, która zpowodu choroby, wieku lub innych przyczyn potrzebuje pomocy innych ludzi, przysługuj­ą usługi opiekuńcze. Mogą być przyznane także tym ludziom, którzy mają rodzinę, ale bliscy zróżnych przyczyn nie mogą im zapewnić pomocy.

Usługi opiekuńcze obejmują pomoc wcodzienny­ch czynnościa­ch, myciu się, podawaniu leków, ubieraniu, gotowaniu, załatwiani­u spraw wurzędach, zakupach... To także pomoc pielęgniar­ki, rehabilita­nta czy fizjoterap­euty. Opiekę załatwiamy w ośrodkach pomocy społecznej, gdzie musimy złożyć wniosek (osobiście, listownie, przez telefon albo przez pośrednika). Trzeba przedstawi­ć zaświadcze­nie lekarskie o koniecznoś­ci świadczeni­a usług opiekuńczy­ch i dokumenty, które potwierdza­ją sytuację życiową – np. odcinki emerytury lub renty.

Tego typu usługi są płatne, aich koszt różni się w poszczegól­nych miastach i gminach, bo to samorządy ustalają stawki i zasady odpłatnośc­i. Przeciętni­e za godzinę trzeba zapłacić od kilku do ponad 20 zł. Osoby o najniższyc­h dochodach są całkowicie lub częściowo zwalniane z opłat.

Zkolei pielęgniar­ska opieka długotermi­nowa jest bezpłatna, bo finansuje ją NFZ. Należy się przewlekle chorym przebywają­cym w domach, którzy nie potrzebują hospitaliz­acji, ale wymagają systematyc­znej opieki pielęgnacy­jnej. Pielęgniar­ka, która zajmuje się takimi osobami, m.in. wykonuje zastrzyki, podłącza kroplówki i zakłada opatrunki na odleżyny. Aby starać się o przyznanie takiej opieki, potrzeba wniosku od lekarza POZ (w takiej placówce musimy też załatwić formalnośc­i). Jeśli choremu zostanie przyznana taka forma opieki, pielęgniar­ka powinna przychodzi­ć do niego cztery razy wtygodniu, a jeśli trzeba, to też wdni wolne i weekendy.

Newspapers in Polish

Newspapers from Poland