Skierowanie do pracy

• Obowiązujący w Polsce od 20 marca stan epidemii daje organom państwowym szczególne uprawnienia, m.in. pozwala ministrowi zdrowia na skierowanie personelu medycznego oraz innych osób do zwalczania koronawirusa na terenie kraju, zaś wojewodom – na terenie swoich województw. Mówi o tym ustawa o chorobach zakaźnych. Takie sytuacje się zdarzają, medycy dostają skierowania, najczęściej właśnie do pracy w domach pomocy społecznej. Następuje to w drodze decyzji, którą wydaje wojewoda, jeżeli skierowanie dotyczy osoby przebywającej lub zatrudnionej na terenie danego województwa, lub minister zdrowia, gdy praca będzie wykonywana na obszarze innego województwa. Może być dostarczone w dowolny sposób, przepisy pozwalają nawet na przekazanie decyzji ustnie czy pozostawienie pisma domownikom lub sąsiadom. W sytuacjach niecierpiących zwłoki, a taką jest epidemia, doręczenie może nastąpić też w nocy, między 22 a 6 rano.

• Do walki z epidemią koronawirusa nie można kierować osób, które nie ukończyły

18. roku życia bądź ukończyły 60 lat, kobiet w ciąży, osób wychowujących dziecko do lat 14, samotnie wychowujących dziecko do 18 lat, a także wychowujących dziecko z orzeczeniem o niepełnosprawności lub o potrzebie kształcenia specjalnego. Gdy dziecko ma więcej niż 14 lat i jest wychowywane przez dwie osoby, do pracy może zostać skierowana tylko jedna z nich. Przed skierowaniem do pracy chronione są osoby, u których orzeczono częściową lub całkowitą niezdolność do pracy, inwalidzi i osoby z orzeczonymi chorobami przewlekłymi. Wyjątkiem są również posłowie, senatorowie i osoby zajmujące kierownicze stanowiska państwowe. • Od skierowania przysługuje odwołanie, składa się je do ministra zdrowia za pośrednictwem wojewody.