Pomoc dla opiekunów osób chorych
Wiele osób rezygnuje z pracy zawodowej, by zająć się niesamodzielnym członkiem rodziny. Na jakie świadczenia może liczyć opiekun?
SPECJALNY ZASIŁEK OPIEKUŃCZY
1Zasiłek w wysokości 620 zł netto przysługuje osobom, które rezygnują z zatrudnienia, bądź go nie podejmują, by opiekować się niepełnosprawnym członkiem rodziny. Przyznawany jest na okres zasiłkowy trwający od 1 listopada do 31 października następnego roku kalendarzowego. Państwo opłaca też ubezpieczenie społeczne i zdrowotne opiekuna. Zasiłek mogą otrzymać osoby, na których ciąży obowiązek alimentacyjny: rodzice, dziadkowie, dzieci, wnuki, rodzeństwo oraz współmałżonkowie osoby wymagającej opieki. Osoba wymagająca opieki musi mieć orzeczenie o znacznym stopniu niepełnosprawności.
Obowiązuje kryterium dochodowe – łączny dochód rodziny osoby sprawującej opiekę oraz jej podopiecznego w przeliczeniu na osobę nie może miesięcznie obecnie przekraczać 764 zł netto.
Wniosek o przyznanie specjalnego zasiłku opiekuńczego należy złożyć w urzędzie miasta, urzędzie gminy lub w ośrodku pomocy społecznej.
Postępowanie nie podlega opłatom, decyzja musi zostać wydana w ciągu miesiąca. W przypadku decyzji niekorzystnej można się odwołać do samorządowego kolegium odwoławczego.
ŚWIADCZENIE PIELĘGNACYJNE 2
To pomoc finansowa w wysokości 2119 zł dla osób, które nie pracują zawodowo, bo zajmują się niepełnosprawnym członkiem rodziny. Przysługuje wtedy, jeśli niepełnosprawność podopiecznego powstała przed ukończeniem 18. roku życia lub w trakcie nauki w szkole albo w szkole wyższej, jednak nie później niż do ukończenia 25. roku życia.
Świadczenie przysługuje matce albo ojcu, opiekunowi faktycznemu dziecka, osobie będącej rodziną zastępczą spokrewnioną, a także innym osobom, na których ciąży obowiązek alimentacyjny. W przypadku osób innych niż rodzice świadczenie takie przysługuje tylko w sytuacjach, gdy ci nie żyją lub zostali pozbawieni praw rodzicielskich.
Osoba wymagająca opieki musi posiadać orzeczenie o niepełnosprawności łącznie ze wskazaniami: konieczności stałej lub długotrwałej opieki, lub pomocy innej osoby w związku ze znacznie ograniczoną możliwością samodzielnej egzystencji oraz konieczności stałego współudziału na co dzień opiekuna dziecka w procesie jego leczenia, rehabilitacji i edukacji, albo orzeczenie o znacznym stopniu niepełnosprawności.
Świadczenie nie jest uzależnione od dochodu. Nie przysługuje ono natomiast, jeśli np. osoba wymagająca opieki jest w związku małżeńskim, chyba że współmałżonek ma orzeczenie o znacznym stopniu niepełnosprawności. Nie przysługuje także wtedy, jeśli osoba podejmująca się opieki ma prawo m.in. do emerytury, renty, renty socjalnej, zasiłku stałego, nauczycielskiego świadczenia kompensacyjnego, zasiłku przedemerytalnego, świadczenia przedemerytalnego lub rodzicielskiego świadczenia uzupełniającego.
ZASIŁEK PO ŚMIERCI PODOPIECZNEGO
3Prawo przewiduje pomoc dla opiekunów po śmierci osoby z niepełnosprawnością. Mogą się starać o zasiłek dla bezrobotnych albo świadczenie przedemerytalne. Opieka nad osobą z niepełnosprawnością, potwierdzona formalnie, czyli np. pobieraniem świadczenia dla opiekuna, jest bowiem traktowana jak praca etatowa. Wniosek o świadczenie składa się w powiatowym urzędzie pracy. Aby je otrzymać, trzeba: • pobierać świadczenie co najmniej przez rok, • zarejestrować się w powiatowym urzędzie pracy w ciągu 60 dni od chwili ustania prawa do świadczenia, • kobiety muszą mieć ukończone co najmniej 55 lat i przepracowane co najmniej 20, mężczyźni muszą ukończyć 60 lat i przepracować co najmniej 25.
Potwierdzona formalnie opieka nad osobą z niepełnosprawnością jest traktowana jak praca etatowa