Co zrobić, żeby uniknąć ataku bólu
Leczenie doraźne nie zawsze prowadzi do ustąpienia migreny, a napady bólu mogą występować kilka razy w miesiącu. W takiej sytuacji lekarze zalecają pacjentom terapię zapobiegawczą, czyli profilaktykę migreny. Za skuteczne uznawane jest takie leczenie, podczas którego uzyskuje się poprawę w postaci co najmniej 50-proc. spadku częstości napadów w ciągu trzech miesięcy.
Profilaktyka migreny jest rekomendowana u chorych z częstymi i silnymi bólami głowy – jej głównym zadaniem jest zredukowanie liczby napadów i ich złagodzenie. Pamiętajmy, że leki stosowane w terapii napadu są najczęściej nieskuteczne w leczeniu zapobiegawczym i odwrotnie.
•
Leczenie profilaktyczne w migrenie epizodycznej stosowane jest, jeśli ból migrenowy występuje:
więcej niż cztery dni w miesiącu; cztery dni w miesiącu z bólem głowy powodującym niesprawność; trzy dni w miesiącu, ale unieruchamia chorego w łóżku.
Profilaktykę migreny zaleca się też, gdy leczenie doraźne jest nieskuteczne lub źle tolerowane przez pacjenta albo istnieją przeciwwskazania do jego stosowania.
Inne wskazania do profilaktyki: przyjmowanie tryptanów, pochodnych ergotaminy, opioidów lub leków złożonych przez ponad 10 dni w miesiącu (lub przez 15 dni – prostych leków przeciwbólowych, NLPZ); ryzyko nadużywania przez chorego leków doraźnych; migrena połowiczoporaźna z aurą z pnia mózgu lub przedłużająca się aura migrenowa.
Leki zalecane w profilaktyce migreny epizodycznej to przede wszystkim beta-blokery (propranolol, metoprolol, timolol), leki przeciwpadaczkowe (kwas walproinowy, topiramat) oraz frowatryptan, czyli tryptan o najdłuższym czasie połowicznego rozpadu. Stosuje się go w profilaktyce migreny miesiączkowej. Podany na dwa dni przed przewidywanym terminem krwawienia miesięcznego i przyjmowany przez kolejnych 5 dni w istotny sposób zmniejsza prawdopodobieństwo pojawienia się napadu migreny miesiączkowej.
•
Terapie zalecane w profilaktyce migreny przewlekłej
W tym typie migreny zaleca się przede wszystkim stosowanie leków przeciwpadaczkowych (kwas walproinowy, topiramat) oraz toksyny botulinowej typu A.
Amerykańska Akademia Neurologii zaleca toksynę botulinową BoNT-A do leczenia migreny przewlekłej w celu poprawy jakości życia i zwiększenia liczby dni bez bólu głowy.
Terapia toksyną botulinową polega na ostrzykiwaniu mięśni twarzy, szyi i czepca w ściśle określonych punktach (podanych w wytycznych). Leczenie powtarza się co 12 tygodni (nie częściej), kilkukrotnie, nawet jeśli po pierwszym i drugim podaniu nie uzyskano efektu leczniczego.
W profilaktyce migreny zarówno epizodycznej, jak i przewlekłej zaleca się również przeciwciała monoklonalne.