Bożena Maria Czerwińska (1929–2014)

Minęło bez mała pięć lat, od kiedy po dzielnej, kilkuletniej walce z chorobą zakończyła życie we własnym domu i wśród najbliższych osób Bożena Maria Czerwińska. Pochodziła z wielkopolskiej rzemieślniczej rodziny Władysławy z d. Grobelna i Seweryna Jagły, który w młodości został wcielony do pruskiego wojska i skierowany na zachodni front. Pod koniec 1918 r. uczestniczył w powstaniu wielkopolskim na terenie rodzinnej ziemi krotoszyńskiej. Tam też wstąpił do 12. Pułku Strzelców Wielkopolskich, stanowiącego jeden z zalążków wojska niepodległej Polski.

Bożena urodziła się wWieleniu nad Notecią. Szkołę podstawową rozpoczęła wOstrowie Wielkopolskim. Wybuch II wojny światowej przerwał jej naukę, a niemiecka akcja wysiedleńcza Wielkopolan rzuciła ją i rodziców do Tomaszowa Mazowieckiego, skąd uciekli do Mielca przed prześladowaniami wymierzonymi m.in. wbyłych powstańców. W Mielcu uczęszczała na tajne nauczanie gimnazjalne. Po wojnie ipowrocie do Ostrowa Wlkp. Bożena dokończyła naukę w II Państwowym Gimnazjum Ogólnokształcącym im. Emilii Sczanieckiej iwPaństwowym Koedukacyjnym Gimnazjum i Liceum dla Dorosłych, gdzie w lutym 1948 r. uzyskała świadectwo dojrzałości.

Wyszła za mąż za oficera Wojska Polskiego, prowadziła dom iwychowywała dwie córki w trudnych warunkach wielokrotnych przeprowadzek i życia w odbudowywanych miastach zachodniej Polski. W radzeniu sobie zwyzwaniami takiego życia pomogło Jej pogodne usposobienie, energia i przyjazny stosunek do innych rodzin.

Po przeniesieniu do stolicy spełniły się plany Bożeny o podjęciu pracy zawodowej, wprawdzie nie wwymarzonym zawodzie medycznym, awzdobytym w czasie okupacji zawodzie handlowym.

Pracowała w księgarni Domu Książki w dziale zagranicznym, uzyskała tytuł zawodowy kandydat księgarski oraz ukończyła Studium Nauk Społecznych o kierunku socjologia pracy.

Te kwalifikacje i znajomość języków obcych pozwoliły Jej pracować w centralach handlu zagranicznego.Ood 1966 r. były to kolejno: Metronex, Labimex, Coopexim Cepelia/Cepelia Sp. z o.o. iPolcotex oraz w Ministerstwie Przemysłu Maszynowego wDepartamencie Pracy i Płacy. W pracy zdobyła przyjaźń koleżanek i kolegów oraz uznanie szefów i podwładnych, trwające nawet po latach, kiedy nie pracowała już w tych instytucjach.

Wkońcu 1971 r. ojciec Bożeny, Seweryn Jagła, otrzymał stopień podporucznika Wojska Polskiego. Był już wtedy jednym z nielicznych żyjących powstańców wielkopolskich. Pamiątki po ojcu z Iwojny światowej, powstania oraz powojennej działalności związkowej przekazała Bożena z mężem Zbigniewem wkońcu lat 90. do Muzeum Ziemi Kobylińskiej.

Wsierpniu 1998 r. został przyznany przez prezydenta RP Bożenie i Jej mężowi medal „Za długoletnie pożycie małżeńskie”. Zdążyli wtedy razem z rodziną i przyjaciółmi obchodzić 50. rocznicę ślubu, awich kolejnej, 60. rocznicy uczestniczyli wszyscy najbliżsi. Bożena i Zbigniew doczekali się wnuczki i dwóch wnuków, którzy przyszli na świat na przełomie lat 70. i 80., ukończyli studia wyższe i pracując wWarszawie, na terenie kraju i za granicą, osiągnęli to, do czego dążyła ich Babcia. W2012 r. urodziła się prawnuczka Alicja, wielka radość i nadzieja Bożeny.

Bożena zmarła 7 kwietnia 2014 r. Jej prochy spoczywają wkwaterze S IV 1-5-2 Cmentarza Północnego wWarszawie.