Papierek lakmusowy
Wyjątkowo szybko zleciała rozgrzewka tego sezonu. Mam wrażenie, że dopiero oglądaliśmy pierwszy śnieg na zeskoku w Wiśle-malince, a tu zaraz mistrzostwa świata w Seefeld. Głowy większości kibiców są już pewnie w Austrii, ale jeszcze chwileczkę – do wzięcia jest przecież 25 tysięcy euro za sukces w minicyklu Willingen Five! Zawody na Mühlenkopfschanze od dawna uchodzą za papierek lakmusowy przed najważniejszą imprezą sezonu. To utarte w środowisku prawidło, a teraz drugi rok z rzędu poparte sowitą premią. Zanim Kamil Stoch w 2014 roku został w Soczi podwójnym złotym medalistą igrzysk, rozpędził się na tyle, że w pięknym stylu wygrał w Niemczech oba konkursy. Cztery lata później był drugi, a ostatnie zawody wygrał późniejszy srebrny medalista z normalnej skoczni Johann Andre Forfang. Jest jeszcze przykład z 2017 roku, czyli ostatnia przed MŚ w Lahti drużynówka. A jakże, wygrali ją późniejsi złoci medaliści w składzie: Stoch, Piotr Żyła, Dawid Kubacki i Maciej Kot. Rzecz jasna w skokach – gdzie wieje, śnieży i tak dalej – wyjątkowo trudno wybiegać tak daleko naprzód, jednak teoria o papierku lakmusowym ma w sobie coś, czemu warto uwierzyć. I sądzę, że wierzymy w nią nie tylko my, obserwatorzy, ale również sami zawodnicy. Ta ponaddwumiesięczna rozgrzewka przed głównym spektaklem tej zimy wyłoniła kilku kandydatów do sukcesu w Seefeld, którzy na pewno będą chcieli postraszyć konkurencję przy ostatniej okazji przed początkiem mistrzostw. To ponad wszelką wątpliwość chimeryczny, ale wciąż groźny Ryoyu Kobayashi, Austriak Stefan Kraft, który stał się liderem drużyny wyrastającej nieoczekiwanie na pewniaka do walki o medale na własnej ziemi, ale przede wszystkim Stoch. Tej zimy mistrz kazał na siebie długo czekać. Ćwiczył naszą, ale i własną cierpliwość. Sam przyznał, że kiedy nikt nie patrzył, czasami denerwował się na niełaskawy los. Aż wreszcie odpalił. O ile loty w Oberstdorfie przyjęliśmy jeszcze jako precedens, to w niedzielę w Lahti 32-latek dobitnie pokazał konkurentom, że mogą się go bać. To pewnie mało prawdopodobne, ale analizując ten sezon, nikt nie zdziwiłby się chyba, gdyby Polak, Austriak i Japończyk najpierw podzielili się podium w Niemczech, a następnie na skoczniach w Tyrolu. Czarnych koni na ten moment brak. Za plecami tej trójki może się zdarzyć wszystko.