Litewskie serce do naprawy
Kiedy legioniści będą przygotowywać się do meczu z Górnikiem Łęczna, Arvydas Novikovas przejdzie ablację.
Wmiesiąc zdobył trzy bramki, po nich pojechał na mecz kadry Litwy i dorzucił kolejne trafienie. Arvydas Novikovas wreszcie zaczynał pokazywać potencjał, dla którego sprowadzono go na Łazienkowską. Nagle wszystko wyhamowało. W sobotę problemy z sercem sprawiły, że w meczu z Koroną (4:0) przebywał na boisku zaledwie 20 minut. Sprawa okazała się poważna. Dziś o godzinie 9.00 przejdzie zabieg ablacji.
Koszmar z przeszłości
Kiedy w sobotni wieczór wychodził na boisko, zaczął mieć problemy z oddychaniem. Nie po raz pierwszy. Tyle że do tej pory przechodziły po kilkudziesięciu sekundach. Liczył, że tak będzie i tym razem. – Mijały kolejne minuty, a ja wciąż źle się czułem. Momentami sądziłem, że jest lepiej, ale zrobiłem sprint, wyskoczyłem do piłki i znów było to samo, zaczynało mi się kręcić w głowie. Dobrze, że zszedłem – relacjonuje. Prosto ze stadionu pojechał do szpitala. Tam działano bardzo szybko. Natychmiast postawiono diagnozę. Doskonale pamięta, jak w przeszłości pojechał z reprezentacją na turniej w Sankt Petersburgu. Kiedy w przerwie meczu poszedł napić się wody, poczuł kłucie w klatce piersiowej. – Spanikowałem. Po 10 minutach przeszło, ale byłem przerażony, nie wiedziałem, co się ze mną dzieje. Następnego dnia normalnie już grałem, lekarze kadry powiedzieli, że to nic wielkiego, po prostu arytmia. Grałem wtedy w Szkocji, poinformowałem o tym ludzi w klubie, przebadali mnie, mówili, że muszę poddać się operacji i do końca życia przyjmować tabletki – opowiadał w wywiadzie dla „PS”. Początkowo nie chciał zgodzić się na ablację. Co jakiś czas dolegliwości jednak wracały, puls skakał mu do 210. – Musiałem napić się wtedy wody, po 3–5 minutach przechodziło. W Niemczech problem się utrzymywał. Znów mnie przebadali i stwierdzili to samo: muszę przejść operację. Kiedy nie grałem, problemu nie było. Ale gdy się pojawiał, czułem się fatalnie. Dojrzałem do zabiegu. Pojechałem na Litwę do specjalisty od takich schorzeń. Miałem wtedy 24 czy 25 lat – opowiadał w „Chwili z”. Sam zabieg wspomina fatalnie, ale najważniejsze, że był udany. Litwin wrócił do gry już po miesiącu. Przez kolejne lata nic mu nie dolegało. – Dopiero od jakichś dwóch miesięcy czułem, że coś zaczyna się dziać. Miałem to z tyłu głowy, trochę mi to przeszkadzało – przyznaje. Nie opowiadał o tym problemie, bo ten za każdym razem szybko mijał. Aż do soboty.
Przez udo do... serca
W szpitalu spędził całą niedzielę. Był poddenerwowany, wciąż liczył, że może jednak uniknie zabiegu. W poniedziałek usłyszał, że jest konieczny. Rano wyszedł ze szpitala, ale tylko na chwilę. Pojechał na Łazienkowską, by spotkać się z zespołem. – Dostałem bardzo dużo wsparcia – zapewnia. Porozmawiał o ablacji z Jarosławem Niezgodą, który latem 2018 roku też przechodził ten zabieg. Po spotkaniu wrócił do szpitala. Dziś rano przejdzie ablację, do domu wyjdzie jutro. – To bardzo nieprzyjemny zabieg. Lekarze nakłuwają żyłę udową w pachwinie i przez nią dostają się do serca. Ale nic nie poradzę, muszę przez to przejść. Samej przerwy się nie boję, bo nie będzie długa. Rozpocznę z zespołem przygotowania, polecę na obóz w Turcji. Po prostu denerwuje mnie, że teraz nie mogę grać. Bardzo mnie to wkurza – stwierdza skrzydłowy Legii.