Gladiatorzy na pustym Koloseum
Przerwa w piłkarskich rozgrywkach europejskich trwała (w wielu krajach nadal trwa) ponad dwa miesiące. Czymś trzeba było ją zapełnić, coś ludziom dać do poczytania. Analitycy z Onefootball zajęli się więc obliczaniem prawdopodobieństwa zdobycia mistrzostwa przez zespoły z pięciu najsilniejszych lig. Pochwalili się, że przeprowadzili ponad 155 tysięcy symulacji wyników w pozostałych do rozegrania kolejkach. Mam szacunek dla ciężkiej pracy, dla bezsensownej ani trochę. Trudno mi sobie wyobrazić, jak oni typowali te wyniki. Rzucali monetą, a jak stanęła sztorcem, to remis? Sam nie wiem, czy wszelkie takie przewidywania, nie znając formy drużyn i zawodników, liczby kontuzji, chorób, urazów, kar dyscyplinarnych, warunków pogodowych i mnóstwa innych czynników mogących mieć wpływ na rozstrzygnięcia, są objawem arogancji czy głupoty. Pewnie zaprzęgli do roboty komputer, który nie wiedząc, co czyni, poszumiał, bez sensu pokazał komunikat o konieczności aktualizacji jakiegoś zupełnie niepotrzebnego programu, lekko ściemnił monitor, rozjaśnił go i wyświetlił wyniki. Oto one: 100 procent, że mistrzem Anglii będzie Liverpool, 90 na sukces PSG we Francji, 65 na Bayern w Niemczech, po 58 na Barcelonę w Hiszpanii i Juventus we Włoszech. Nie wiem, po co tyle zachodu, bo tak raczej oceniłby szanse każdy trochę znający się na futbolu człowiek, nie obciążając sobie głowy liczeniem.
Przecież wiadomo, że mający 25 punktów przewagi nad Manchesterem City zespół Jürgena Kloppa nie straci takiej przewagi w 9 ostatnich kolejkach. Paryżanie nawet nie musieli się wysilać, rząd Francji zakończył ligę i mistrzem został PSG (pompować niegrający zespół milionami przez pół roku potrafią chyba tylko szejkowie). Bayern po trzech wygranych meczach wznowionej Bundesligi, a zwłaszcza po zwycięstwie nad Borussią, też już prawie rozstrzygnął rywalizację. Atrakcje czekają nas w Hiszpanii, gdzie Barcelona (58 proc. szans) ma dwa punkty przewagi nad Realem (39 proc.) i we Włoszech – Juventus (58 proc.) o punkt przed Lazio (36 proc.). Na nie trzeba jeszcze kilkanaście dni poczekać.
Tak naprawdę wszystkie te kalkulacje można sobie darować. Bo to, do czego się przyzwyczailiśmy i co doskonale znaliśmy, jest teraz zupełnie inne. Piłkarze będą potrzebowali czasu na wejście w rytm i ponowne uwierzenie w swoje możliwości, drużyny – na zgranie się. Widać to już było w pierwszych meczach Bundesligi. Na pomoc kibiców nie będzie można liczyć, pewnie i to miało wpływ na postawę zawodników Borussii, którzy przegrali pierwszy ligowy mecz w tym sezonie w Dortmundzie, jak na złość – ten decydujący o tytule. Ta piłka nożna czasów zarazy, strzeżona przez amfiteatry z zimnego cementu, pozbawiona rozgrzewającej atmosfery przepełnionych trybun, jest jakaś bezduszna i odczłowieczona. Wielu ludzi chwali eksperymenty telewizji (nagrany doping kibiców) podczas transmisji, mnie irytuje sztucznością, jak śmiech z offu w głupkowatych serialach komediowych. Przełączam na kanał z oryginalnym dźwiękiem – głuchym odbijaniem piłki i pokrzykiwaniem trenerów, jak na przedsezonowych sparingach w Turcji. To prawda, przygnębiające to, ale chociaż prawdziwe i będące znakiem tego nienormalnego czasu.
Przed wznowieniem naszej ekstraklasy prezes PZPN Zbigniew Boniek zachęcał: „Niech piłkarze pokażą, jakimi są gladiatorami”. Dziś wyjdą na arenę, ale co to za igrzyska na pustym Koloseum.