Derby wielką niewiadomą
Zespoły walczące o utrzymanie nie mają zbyt wiele do stracenia – mówi pomocnik Lechii Jarosław Kubicki.
Niedzielne derby Trójmiasta będą wyjątkowe. Po raz pierwszy rozegrane zostaną bez udziału kibiców obu drużyn, co budzi dodatkową ciekawość. – Będzie brakowało dopingu, który jest ważny dla zawodników nie tylko podczas spotkań derbowych. Szkoda, że mecz z Arką nie może być w następnej kolejce, wówczas byłoby mniej niewiadomych – mówi Jarosław Kubicki.
Wspólna porażka
Co łączy Piotra Stokowca i Jarosława Kubickiego oprócz wspólnej pracy w Zagłębiu Lubin? Fakt, że tylko raz przegrali mecz z Arką Gdynia. W ostatniej kolejce sezonu 2016/17 gdynianie wygrali w Lubinie (3:1), co dało im wówczas utrzymanie w lidze. Trenerem Miedziowych był Stokowiec, a 90 minut rozegrał wówczas Kubicki. – Zbyt dobrze tego meczu nie pamiętam, ale wiem, że przegrywaliśmy do przerwy dwoma bramkami. Po niej zdołaliśmy zdobyć bramkę kontaktową, ale ogólnie rozegraliśmy bardzo słabe spotkanie – wspomina Kubicki. Jako zawodnik Lechii poznał smak wygranej w derbach. – Mam za sobą trzy mecze derbowe, ale wiadomo, że najchętniej wracam do wygranej 2:1 w Gdańsku. W końcówce na boisku pojawił się Kuba Arak. Gdy już wszyscy myśleli, że spotkanie zakończy się remisem, Kuba świetnie zgrał piłkę na głowę Flavio Paixao. Atmosfera była wówczas niesamowita, wiadomo jednak, że to teraz mecz będzie inny – przekonuje piłkarz Lechii. – Inaczej się gra z przeciwnikiem, który musi wygrać, żeby się utrzymać. Przed przyjściem do Lechii oglądałem mecze Arki, kiedy broniła się przed spadkiem. Dało się zauważyć, że stawka jest wysoka. Zespoły w takiej sytuacji nie mają często zbyt wiele do stracenia, potrafią zaryzykować, zagrać odważniej. Spodziewam się trudnego spotkania – mówi pomocnik.
Lider środka pola
Kubicki zmagał się ostatnio z urazem ścięgna Achillesa, ale zapewnia, że będzie gotowy do niedzielnego meczu. Dla Lechii to niewątpliwie dobra wiadomość. W 19. ligowych starciach tego sezonu z Kubickim w składzie gdańszczanie przegrali pięciokrotnie. Gdy pomocnik leczył kontuzję i opuścił siedem spotkań, to wówczas Lechia poniosła trzy porażki. Zawodnik wciąż nie porozumiał się z klubem w kwestii obniżenia wynagrodzenia oraz nie przedłużył wygasającego za rok kontraktu. Stokowiec wystawiał Kubickiego już na wszystkich możliwych pozycjach w środku pola. – Będę grał tam, gdzie mnie trener ustawi. Najlepiej czuję się jednak na pozycji numer 8. Wówczas mogę pomagać w defensywie i ofensywie. Grając na pozycji numer 6, muszę bardziej trzymać się swojego rejonu boiska, a będąc wyżej mam zdecydowanie więcej swobody – tłumaczy. – Wydaje mi się, że dobrze wykorzystałem czas przerwy. Zachowałem swoją wagę, nawet nie bardzo miałem jak przytyć, bo mieliśmy dokładnie rozpisane treningi. Każdy dostał piłkę z klubu, żeby mieć z nią jakikolwiek kontakt. Po przerwie właśnie z czuciem futbolówki mamy największe problemy, choć z każdym treningiem wszystko wraca do normy. Tak się składa, że obok mieszkania mam boisko szkolne, więc mogłem tam wychodzić i po prostu poodbijać piłkę. Jestem ciekawy, jak będzie wyglądać nasza gra. Możliwe, że zostaniemy zaskoczeni przez zespół, który przed pandemią ocenialiśmy niżej i byliśmy bardziej pewni wygranej. Przed każdym zespołem jest nowe rozdanie, a wyniki przynajmniej na początku będą dużą niewiadomą – zastanawia się Kubicki.
– Seriali nie musiałem nadrabiać, bo z nimi jestem na bieżąco. Nie nudziłem się jednak, bo mam w domu 2,5-letnie dziecko. Doceniam czas, który mogłem spędzić z rodziną. Kiedy już dzieciak poszedł spać, mieliśmy z żoną czas na wspólny film. Poza tym odnowiłem kontakty z kolegami, których znam od dzieciństwa. Graliśmy razem na Playstation – tłumaczy.
Stęsknieni za grą
Kubicki tak, jak większość polskich ligowców, wyczekiwał daty wznowienia rozgrywek, oglądając mecze ligi niemieckiej. – Nie powiem, żebym z utęsknieniem czekał na Bundesligę, ale jak już wiedziałem, że będzie możliwość zobaczenia meczu rozgrywanego na żywo, a nie archiwalnego, siadałem przed telewizorem – mówi 25-latek. Podobnie jak w Niemczech, w Polsce również zawodnicy będą zmuszeni do przestrzegania szeregu restrykcji, nawet jeśli niektóre z nich wydają się niespójne i mało logiczne. – Ciekawi mnie, dlaczego nie można cieszyć się wspólnie po zdobytych bramkach. Mamy siedzieć w maskach, a potem i tak przebywamy ze sobą na treningu, stoimy razem w murze albo przy rzutach rożnych. O możliwości pięciu zmian nie dyskutowaliśmy w szatni, bo po co mówić o rzeczach, na które nie mamy wpływu. Bardzo ciekawe są niektóre restrykcje, ale rozumiem, że musiały zostać wprowadzone. Obejrzę wszystkie mecze tej kolejki, żeby porównać zachowanie zawodników na wszystkich stadionach – kończy Kubicki.