Lewandowski nie rozwiąże wszystkich problemów Bayernu
Wdwóch ostatnich meczach Bayernu Monachium mieliśmy okazję się przekonać, jak radzi sobie zespół mistrza Niemiec bez Roberta Lewandowskiego. Bez wątpienia biorąc pod uwagę liczbę sytuacji, jaką stworzyli piłkarze Hansiego Flicka w starciu z PSG, można przypuszczać, że z Polakiem w składzie strzeliliby więcej goli. Nie znaczy to, że na pewno by wygrali, bo trudno przypuszczać, że nasz napastnik na tyle natchnąłby kolegów, żeby ci nie stracili trzech bramek. Gra Bayernu w defensywie pozostawiała w tym sezonie wiele do życzenia. Z tak grającą obroną i Manuelem Neuerem trudno się dziwić środowej porażce. A jeżeli weźmiemy pod uwagę, że w podobnych, zimowych warunkach „moja” Arminia potrafiła strzelić Bayernowi trzy gole na Allianz Arena, to środowy wynik nie szokuje. Bawarczycy byli za bardzo skupieni na ofensywie, zapominając o tym, że nie grają z RB Leipzig, które jest co prawda wiceliderem Bundesligi, ale siły rażenia Byków nie sposób porównać do tej, którą dysponują paryżanie. Forsberg nigdy nie będzie Mbappe, a Sabitzer nie będzie Neymarem. Christopherowi Nkunku także daleko do poziomu Angela Di Marii. Niestety to inny rozmiar kapelusza. Wydaje się, że wygrana w ważnym starciu ligowym z Lipskiem, poprzedzającym Ligę Mistrzów, lekko uśpiła czujność piłkarzy Flicka. W starciu z Bykami faktycznie absencja Roberta nie była aż tak widoczna, jak kilka dni później. PSG to jednak europejski top. Niewątpliwie z Lewym w składzie Bayern jest bardziej pewny siebie, ale Polak nie zastąpiłby w tym meczu linii obrony, tylko Choupo-motinga. Środek pomocy także byłby ten sam, a jeśli spojrzymy na bramki stracone przez niemiecki zespół, zobaczymy, że jedna prostopadła piłka albo wygrany drybling Neymara siał spore zamieszanie w szeregach Bawarczyków. Akcja tej dwójki, świetny drybling Brazylijczyka, który stworzył przewagę, i piękne podanie do mistrza świata z 2018 roku bezlitośnie wykorzystał Mbappe przy pierwszej bramce. Przy tej sytuacji warto jednak zwrócić uwagę na jeszcze jednego zawodnika. Neuer w finale poprzedniej edycji, wygranym przez Bayern właśnie z PSG, znakomicie spisał się w bramce, będąc jednym z najlepszych piłkarzy swojej drużyny. Natomiast w środę był jednym z najsłabszych, jeśli nie najsłabszym na boisku. O ten prym „walczył” z Niklasem Süle i chyba przegrał, ale co to za pocieszenie? To pokazuje, że problemem monachijczyków nie był tylko brak Lewego. Flick miał znacznie więcej zmartwień. Poza tym trzeba przyznać, że Choupo-moting, który zastępował Roberta, zdobył bardzo ważną bramkę kontaktową i miał dobre momenty. Oczywiście w grze Kameruńczyka dało się dostrzec błędy i pewnie w kilku sytuacjach Polak zachowałby się lepiej, ale to już gdybanie. 32-latkowi brakowało czasem dobrego przyjęcia czy ustawienia, jednak nie ma pewności, że Robert pokonałby świetnie broniącego w tym spotkaniu Keylora Navasa. To też trzeba podkreślić, bo Bayern nie zagrał słabego meczu. Mistrzowie Niemiec stworzyli mnóstwo sytuacji, oddali 31 strzałów, w tym 12 celnych – przy pięciu celnych strzałach PSG, które zdobyło z tego trzy bramki, co świadczy o dużej skuteczności Francuzów. Bawarczycy sami sobie są winni porażki, bo jako zespół spisali się słabo w defensywie. Joshua Kimmich i Leon Goretzka, grający bezpośrednio przed linią obrony, nie byli w stanie powstrzymać zabójczych kontrataków paryżan. O słabszej dyspozycji Neuera już pisałem. To nie był ten sam zawodnik, który w turnieju w Lizbonie doprowadzał do białej gorączki piłkarzy Lyonu, Barcelony czy PSG.
Przed Bayernem ligowe starcie z Unionem Berlin. Flick wie, że w rewanżu z PSG nie wystąpią Lewandowski i Serge Gnabry, który już przed pierwszym meczem otrzymał pozytywny wynik testu na koronawirusa. Mówimy o zawodnikach, którzy w poprzednim sezonie Ligi Mistrzów zdobyli dla Bayernu 24 bramki. To spory ubytek, w pewien sposób pokazujący problemy monachijczyków z szerokością i jakością kadry. W tym momencie nie wiadomo, jak groźne okażą się urazy Goretzki i Süle. Pod tym względem PSG ma większy komfort, choć Mauricio Pochettino również musiał radzić sobie bez Verattiego, Florenziego (COVID), Paredesa (kartki) oraz Icardiego (kontuzja). Flick będzie musiał kombinować, co było już widać po ławce rezerwowych w środowym meczu. Siedział na niej Bouna Sarr, który po przyjściu z Marsylii jeszcze nie pokazał się z dobrej strony. Był młody Tanguy Nianzou, który zagrał w jednym meczu Bundesligi – w listopadzie ze Stuttgartem. Były piłkarz PSG jest bardziej przyszłością klubu niż wzmocnieniem od zaraz. Jednym z bardziej doświadczonych zmienników okazał się Javi Martinez i bardzo utalentowany Jamal Musiala, więc Flick nie ma wielkiego pola manewru. Jestem przekonany, że w sobotę walczący o europejskie puchary Union nie położy się przed Bayernem. Bawarczycy nie mają więc możliwości rotowania składem i odpoczynku przed rewanżem w Paryżu. Zobaczymy, jak w nowej sytuacji zachowa się Flick, dla którego była to pierwsza porażka w LM, odkąd prowadzi monachijczyków. Przed rewanżem jest wiele znaków zapytania, ale uważam, że losy dwumeczu nie są jeszcze rozstrzygnięte.
Flickowi nie pomaga także zamieszanie, które wywołują media, pisząc o jego konflikcie z Hasanem Salihamidžiciem. Czytając jednak niemiecką prasę, prędzej skłaniałbym się ku temu, że jest to różnica zdań. Wszystko rozchodzi się o kompetencje, jakie powinien mieć w Bayernie trener i dyrektor sportowy w kwestii transferów. Wzmocnienia, których pod koniec okna dokonał Salihamidžić, piłkarsko nie bronią się w żadnym stopniu. Jedynym, o którym można powiedzieć, że w miarę się sprawdził, jest Choupo-moting. Sytuacja w Bayernie jest nieco napięta, bo Flick, który najpierw miał być rozwiązaniem tymczasowym, a po sukcesach poczuł się bardzo pewnie. Pokazał się na wielkiej scenie europejskiej i wykręcone wyniki pozwoliły mu podpisać nowy kontrakt. Po czasie pewne rzeczy zaczęły mu przeszkadzać, ale te są ustalone w klubie od dawna. Odkąd od lat 70. poprzedniego wieku menedżerem Bayernu został Uli Hoeness, sytuacja jest jasna. Strategiczne decyzje podejmuje pewne gremium ludzi, do którego należeli sam Hoeness, Karl-heinz Rummenigge, a teraz doszli Salihamidžić i Oliver Kahn. Flick nieco obrósł w piórka i nagle zaczynają mu przeszkadzać rzeczy, o których wcześniej sam nie rozmawiał, bo nie wiedział, czy będzie trenerem Bayernu.