Zmieszano mnie z błotem
JAROSŁAW KOLIŃSKI: Jak samopoczucie przed meczem decydującym o losie Stali w ekstraklasie?
JACEK KLIMEK (PREZES PGE FKS STALI MIELEC): Nie ukrywam, że emocje i napięcie rosną z każdym dniem. To bardzo ważny mecz dla naszych sponsorów, miasta, dla wszystkich, którzy ciężko pracowali, by być w tym miejscu.
Legii nie wypada przegrać przed własną publicznością z Podbeskidziem tuż przed ceremonią wręczania medali. Z pewnością liczycie właśnie na takie podejście warszawian.
Jestem przekonany, że kibice Legii przygotują wielką fetę i drużyna powinna być zdeterminowana, by ich zadowolić. Należy jednak pamiętać, że warszawianie są już mistrzami Polski i mogą sobie pozwolić na grę bez stresu. A kiedy przyjeżdża do nich przeciwnik ultra zdeterminowany, może być różnie. Kochamy piłkę nożną właśnie za to, że niespodzianki są możliwe. Jedni myślami będą już przy szampanie, a drudzy walczą o życie. Dlatego chłodzę wszelkie huranastroje, bo od zrealizowania celu jesteśmy mimo wszystko wciąż bardzo, bardzo daleko.
Czy niezależnie od rozstrzygnięcia ma pan poczucie, że miał rację, zwalniając Leszka Ojrzyńskiego i zastępując go Włodzimierzem Gąsiorem?
Tak. Będąc na stanowisku, na którym jestem, i podejmując taką decyzję, trzeba być w stu procentach przekonanym do swoich racji. I dzisiaj mam poczucie, że postąpiliśmy słusznie. Zdania nie zmienię nawet jeśli – i tutaj odpukuję w niemalowane drewno – w ostatniej kolejce okaże się, że nie osiągniemy celu. W momencie, w którym dokonywałem zmiany trenera, po prostu musieliśmy zareagować. Nie chcieliśmy dalej trwać w marazmie.
Tabela ekstraklasy za okres pracy trenera Gąsiora pokazuje, że Stal jest na piątym miejscu.
Przypomnę, że po mojej decyzji przez cały tydzień ja i ludzie związani z klubem spotkaliśmy się z nieprawdopodobną falą hejtu. Wysłuchałem na swój temat mnóstwa wyzwisk, dzwoniły do mnie osoby ze środowiska piłkarskiego, mieszając mnie z błotem i nazywając, ujmując delikatnie, gościem oderwanym od rzeczywistości. Mam nadzieję, że w niedzielę zapadną dla nas pozytywne rozstrzygnięcia i decyzje same się obronią. Jeśli nie, jestem przygotowany na kolejny hejt. To jeden z wielu obowiązków pełpotrwa nienia funkcji prezesa klubu piłkarskiego. W korporacji jest łatwiej, tam ze swoich wyników rozliczany jesteś w cyklach kwartalnych, półrocznych i rocznych. Tutaj rozliczenie następuje co tydzień, a czasem co trzy dni. Mocno pan zaryzykował, zmieniając trenera. Po pierwsze, ucierpiał wizerunek Stali, która od czerwca poprzedniego roku ma już czwartego szkoleniowca. Po drugie, zwolnił pan Ojrzyńskiego, który ma opinię specjalisty od utrzymania w ekstraklasie.
Nie kupuję tej narracji. Szanuję oczywiście trenera Ojrzyńskiego za to, że kiedyś w innych klubach zrealizował cel utrzymania. Ale idąc taką metodologią, musiałbym na ostatnich kilka kolejek zatrudnić Grzegorza Latę, który jest legendą Stali i w jej barwach był kilka razy królem strzelców ligi. Zmierzam do tego, że wcześniejsze dokonania to już historia, dla mnie liczą się wyniki tu i teraz. Oberwało mi się wtedy za słowa, że szukam trenera, który przyniesie nam szczęście. Niektórzy opacznie to zrozumieli, myśląc, że chodzi mi o jakieś magiczne zdolności. Nie. Dla mnie szczęście ma ten, kto ma wyniki. Trener Gąsior nic nam nie wyczarował, tylko odpowiednio wpłynął i ustawił drużynę. Zrobił swoje, bo jest świetnym fachowcem.
W jaki sposób?
Czasami czytam i słyszę, że kontynuuje pracę poprzednika, ale absolutnie się z tym nie zgadzam. Trener Gąsior zmienił taktykę, postawił na kilku innych piłkarzy i wpłynął na ich przygotowanie mentalne. Szkoleniowiec miał pełną świadomość, że w dwa czy trzy tygodnie nie nauczy grać w piłkę zawodowców. Na wstępie zaznaczył, że nie ma takiej możliwości. Liczyłem zatem na zmianę w tych dwóch aspektach: mental i taktyka. Trenera
znam od bardzo dawna, wiem, jakim jest fachowcem i jestem przekonany, że zrealizuje założony cel. To nie jest tak, że liczyłem na cud. Ja po prostu w pełni świadomie postawiłem na człowieka, do którego miałem i mam pełne zaufanie. To nawet nie była oferta pracy, tylko prośba o pomoc w arcytrudnej sytuacji. A że trener kocha Stal, jest związany z tym klubem, w trzydzieści minut ustaliliśmy warunki współpracy. Jakie jest prawdopodobieństwo, że trener Gąsior pozostanie w klubie na przyszły sezon? Wszystko jest możliwe. Myślę, że w ciągu trzech dni od zakończenia sezonu będzie już jasne, kto poprowadzi drużynę w następnych rozgrywkach. Jesteśmy przygotowani na różne scenariusze, ale do niedzieli tylko tyle mogę powiedzieć, bo drużyna ma się teraz spokojnie skupić na meczu. Ale podkreślam: wszystkie scenariusze, jeśli chodzi o trenera, są możliwe.
Dla Stali spadek byłby po prostu bardzo złą wiadomością czy wręcz katastrofą? Bo to zasadnicza różnica.
Nie ma się co czarować: byłaby to w wymiarze sportowym i finansowym bardzo trudna sytuacja. Nie mówię, że bylibyśmy gotowi do powrotu do ekstraklasy już w pierwszym sezonie po spadku, ale plan dwu-, czy trzyletni zdecydowanie na to mamy.
W lutym zdradził pan, że wewnętrzny audyt w klubie wykazał wiele finansowych nieprawidłowości pozostawionych przez pana poprzedników. Naliczył pan 56 byłych piłkarzy i trenerów, którzy wciąż są opłacani przez Stal. Jak na dziś wygląda ta sytuacja?
Mogę powiedzieć, że jest trochę lepiej. Teraz na etatach mam 44 osoby. Niektórych zawodników wypożyczyliśmy, z innymi rozwiązaliśmy kontrakty, podpisaliśmy ugody. Systematycznie zatem schodzimy z tych kosztów. Szacuję, że ten proces
jeszcze do czerwca przyszłego roku. Mam nadzieję, że wówczas będziemy mogli powiedzieć, iż nasze problemy zniknęły i wyjdziemy na prostą.
Poważnym zastrzykiem gotówki dla polskich klubów jest sprzedaż zawodników. Graczem, na którym Stal mogłaby zarobić najwięcej, jest bramkarz Rafał Strączek. Latem rzeczywiście może odejść?
Wychodzę z założenia, że jeśli jakiś zawodnik dostanie szansę występowania na wysokim poziomie i godnego zarabiania, nikomu nie będziemy w tym przeszkadzać. Ale nie chciałbym się nad tym za bardzo rozwodzić. Mogę tylko powiedzieć, że w temacie Rafała mamy bardzo dużo zapytań. Ja jestem realistą. Dopóki na stole nie będzie żadnej oferty, nie ma o czym rozmawiać. Natomiast potwierdzam, że klub taki jak nasz, który musi bardzo ostrożnie zarządzać środkami finansowymi, powinien co roku transferować dwóch zawodników, by uzupełniać budżet. Do tego będziemy dążyć. Rafał jest jednym z takich graczy i widzę jeszcze dwóch kandydatów, ale nie chcę wymieniać nazwisk, by nie mącić nikomu w głowach przed niedzielnym meczem.
Na razie Stal nie dostała licencji na grę w ekstraklasie na przyszły sezon. Dlaczego?
Nasi prawnicy są cały czas w kontakcie z komisją licencyjną. Zostaliśmy poproszeni o korektę kilku dokumentów. Nie mogę zdradzać, o jakie dokładnie zastrzeżenia chodziło, bo nie jestem do tego upoważniony. Jestem jednak w tej sprawie bardzo dobrej myśli.
Po zmianie trenera wysłuchałem na swój temat mnóstwa wyzwisk. Mam nadzieję, że w niedzielę decyzja się obroni. Jeśli nie, jestem gotowy na kolejny hejt.