RYSZCZUK: Iga jest gotowa na każde warunki
PIOTR CHŁYSTEK: W niedzielę Iga Świątek w niesamowitym stylu wygrała turniej w Rzymie, ale po jego zakończeniu w pamięci zostanie nam także szalona sobota. Tego dnia Iga zwyciężyła w przełożonym z piątku ćwierćfinale z Jeliną Switoliną i półfinale z Cori Gauff. Jak wyglądał ten czas? Jak Iga się przygotowywała i regenerowała?
MACIEJ RYSZCZUK: W piątek, gdy długo padało, było trochę nerwowo. Nie wiedzieliśmy, czy mecz ze Switoliną w ogóle tego dnia się odbędzie, a jeśli tak, to o której godzinie. Iga musiała cały czas być w gotowości, kilka razy przystępowała do rozgrzewki, a to bardzo męczące. Kiedy wreszcie organizatorzy podjęli decyzję o przełożeniu spotkania i zdaliśmy sobie sprawę, że w sobotę Iga może stoczyć dwa pojedynki, wróciliśmy do hotelu i zabraliśmy się do pracy. Był szybki posiłek, uzupełnienie makroskładników i ogólny „przegląd” ciała. Sprawdzaliśmy,
czy Iga czuje jakiś ból lub napięcie. W sobotni poranek przed wyjściem na kort zdecydowaliśmy się jedynie na lekki rozruch i ćwiczenia mobilizujące.
A co robiliście pomiędzy sobotnimi spotkaniami?
Po starciu ze Switoliną od razu zabraliśmy Igę z kortu i przeszliśmy do „stanu aktywnej regeneracji”. Zdecydowaliśmy, że trochę pojeździ na rowerze stacjonarnym, potem był delikatny stretching, aby „naoliwić” stawy. Do tego doszedł masaż rozluźniający, bo czuła zmęczenie i napięcie w nogach. Poza tym trochę okładów z lodu i oczywiście posiłek, na który Iga zazwyczaj zaraz po meczu nie ma ochoty. Następnie udała się w zaciszne miejsce, by odpoczął jej układ nerwowy. Przed wyjściem na starcie z Gauff podałem jej jeszcze maść rozgrzewającą, pomagającą pobudzić mięśnie nóg, które dawały o sobie znać. Oczywiście większość
Wraz z trenerem Piotrem Sierzputowskim oraz psycholog Darią Abramowicz staram się dawać Idze narzędzia, dzięki którym może wygrywać.
niu miał pan znacznie więcej pracy?
Wydaje mi się, że sobotni wieczór był dla mnie bardziej wymagający, bo wcześniej organizm Igi ciągle działał na adrenalinie. Cały czas musiał być gotowy i szykował się do kolejnych wyzwań. Obawiałem się, że potem zmęczenie może uderzyć ze zdwojoną siłą, ale zrobiłem wszystko, by odpowiednio przygotować ją do finału z Karoliną Pliškovą. Iga przeszła w Rzymie niesamowitą metamorfozę. W pierwszych meczach pokazała wielką klasę, ale jednocześnie bardzo się męczyła. Często musiała odrabiać straty, broniła setboli i meczboli. Można było nawet odnieść wrażenie, że na początku była trochę ospała, ale potem stała się dominującym nad rywalkami wulkanem energii. Z czego to wynikało?
Trudno powiedzieć. To chyba odpowiednie nastawienie samej Igi sprawiło, że w końcu „kliknęło”. Zwłaszcza w sobotę i niedzielę jej chęć do gry była bardzo widoczna.
W jakiej formie fizycznej jest teraz nasza najlepsza tenisistka? Za nią już wiele występów w tym roku, a przed nią kolejne wyzwania, w tym szlem w Paryżu, gdzie będzie bronić tytułu.
Myślę, że forma jest dosyć stabilna, a to, jakie będą wyniki, zależy w dużej mierze od samej zawodniczki. Wraz z trenerem Piotrem Sierzputowskim oraz psycholog Darią Abramowicz staram się stworzyć jej jak najlepsze możliwości i dać narzędzia, dzięki którym może wygrywać.
Zdaniem ekspertów nawierzchnia w Rzymie jest trochę inna niż podczas pozostałych turniejów na ziemi. Jest „wolniejsza”, trzeba się częściej ślizgać. To znacząco wpływało na grę i obciążenia?
W Rzymie rzeczywiście były specyficzne warunki. Trener Sierzputowski wspominał też, że tutaj nawet poszczególne korty różniły się między sobą. Choćby dlatego, że na niektórych arenach wiało mocniej niż na innych. Ale Iga jest gotowa, by radzić sobie na każdym korcie i każdej nawierzchni. Na koniec proszę się pochwalić, jaki był wynik w meczu piłkarskim, w którym na jednym z rzymskich trawników pan i trener Sierzputowski mierzyliście się z Igą i panią psycholog. Na krótkim filmie opublikowanym przez organizatorów było widać, że dominowaliście, ale Iga świetnie spisywała się w bramce. Akurat tym razem wyjątkowo przegraliśmy (śmiech). Takie mecze to u nas stały punkt programu. Dość często gramy np. w piłkę lub siatkonogę, żeby uniknąć monotonii podczas rozgrzewki.