GÓRNIK WŁĄCZYŁ SIĘ DO WALKI

Zaczyna być naprawdę ciekawie. W piątkowy wieczór w Częstochowie Górnik w rywalizacji z Rakowem podobał mi się bardzo. Zabrzanie przyjechali z planem na mecz i go zrealizowali w stu procentach, choć mistrzowie Polski przecież wiedzieli, jak drużyna Jana Urbana zagra – czyli nisko, z kontrataku. Trener gości nie desygnował do pierwszego składu typowej dziewiątki – ani Sebastiana Musiolika, ani Piotra Krawczyka, tylko postawił na Adriana Kapralika. Prawdopodobnie ze względu na szybkość słowackiego pomocnika, która miała dać sytuacje bramkowe. I takie okazje się nadarzały. W pierwszej połowie przed szansą stanął Lawrence Ennali – za pierwszym razem wybronił Dušan Kuciak, potem doszło do kontrowersji, która została wyjaśniona przez VAR. Nie było kontaktu, więc sędzia Tomasz Musiał anulował czerwoną kartkę dla słowackiego golkipera. Po zmianie stron w dziesięć minut Raków miał ze trzy stuprocentowe sytuacje. Bijąc się o obronę tytułu i mając w składzie tak dobrych piłkarzy, trzeba wymagać więcej. Widziałem po meczu Michała Świerczewskiego – po samej jego minie można było dostrzec, że w Częstochowie nie dzieje się za dobrze. Wydaje się, że teraz za wszelką cenę chcą obronić nie tytuł, tylko miejsce w europejskich pucharach. Nie wiem, czy ktokolwiek tam myśli o mistrzostwie. Drużyna jest przyblokowana, jakość ukryta, sztab nie potrafi wydobyć jej z zawodników. Przecież to są świetni piłkarze. Przebłyski widzieliśmy, ale na nich się zakończyło. Przez cały mecz Górnik grał lepiej, zdobył w doliczonym czasie gry upragnioną bramkę, na którą mocno pracował przez 90 minut. To jest kolejne spotkanie, które Raków mógł wygrać, gdyby był zespołem skutecznym. Stało się inaczej.

Jeśli porównamy Raków i Górnika, dostrzeżemy dwa inne zespoły. U zabrzan mają dobrą atmosferę i odpowiednią mentalność – te elementy potrafią zjednoczyć drużynę. Dostrzegamy drużynę, która bawi się na boisku, jest rozpędzona, ponadto nikt od niej nie wymaga cudów. Z drugiej strony jest zespół, od którego wymaga się bardzo dużo, bo jest aktualnym mistrzem Polski. W ostatnich siedmiu spotkaniach podopieczni Dawida Szwargi stracili aż czternaście punktów! Tak mistrzostwa się nie wygrywa. Zadaniem dla sztabu szkoleniowego Rakowa jest wyciągnięcie na powierzchnię tych zawodników. Nie gra od pierwszej minuty Gustav Berggren, który jest jednym z najlepszych defensywnych pomocników w Ekstraklasie. Kwadrans rozegrał Bartosz Nowak, kilka minut Marcin Cebula. Można mieć zastrzeżenia do formacji i składu, ale to Szwarga odpowiada za wyniki, bierze za pracę pieniądze i ponosi konsekwencje za każdy swój ruch. Skoro on widzi tych piłkarzy na treningach, prawdopodobnie jego zdaniem nie prezentują się dobrze. Gratulacje dla Górnika – włączył się do walki o mistrzostwo Polski. Jeżeli dobrze wiatr zawieje i korzystnie ułożą się wyniki, to naprawdę może być ciekawie do końca sezonu. Całkiem możliwe, że za kilka dni obudzimy się w rzeczywistości, w której zabrzanie będą jednymi z najmocniejszych kandydatów do zdobycia tytułu. Musimy brać także pod uwagę kalendarz Górnika – ŁKS (27 kwietnia), Cracovia (3 maja), Stal (11 maja), Puszcza (18 maja) i Pogoń (25 maja). Oczywiście w teorii w czterech najbliższych spotkaniach Górnik powinien być dużym faworytem, ale podopieczni trenera Urbana lubią być jednak schowani, grać więcej z kontrataku i nie przepadają, gdy się ich faworyzuje. Zobaczymy, jak sobie z tym poradzą w kolejnych tygodniach, bo na razie jest wspaniale. Górnik ma trenera, który potrafi dostosować drużynę do każdych warunków. Duże brawa. W Zabrzu dzieją się wielkie rzeczy na boisku, oby otoczenie wokół klubu i miasta dotrzymało kroku zespołowi.