WARSZAWA dawniej I DZIŚ
Pod adresem ul. Franciszkańska 4 prawie przez dwa wieki stała przepiękna kamienica urzędnika królewskiego. Nic z niej nie zostało po wojnie. Ani z niej, ani z okolicznej drewnianej zabudowy.
Franciszkańska to dawna droga rolna Nowej Warszawy, istniejąca już od XV w.
W 1646 r. wybudowano na tej ulicy kościół i klasztor Franciszkanów (obecnie przy ul. Zakroczymskiej 1), od których ulica zyskała swoje miano. Ulicę Franciszkańską zamieszkiwali bogaci mieszczanie, jednak proces ubożenia mieszczaństwa nowomiejskiego sprawił, że na Franciszkańską sprowadzała się szlachta z Kresów, a w konsekwencji budowali oni tutaj dworki i pałacyki z drewna.
Obok tych wiejskich domostw pojawiały się niewielkie kamieniczki. Właśnie taką kamienicę można zobaczyć na archiwalnej fotografii z Archiwum Państwowego z 1942 r. Zdjęcie pokazuje zabudowania przy ul. Franciszkańskiej 4, na rogu ul. Sapieżyńskiej. Kamienica wzniesiona przed 1748 r. należała w końcu XVIII w. do Adama Wodzińskiego, łowczego orłowskiego. Łowczy był urzędnikiem królewskim, zajmującym się organizacją łowów monarchy. W latach dwudziestych XIX w. po walkach z Rosjanami, drewniana zabudowa szlachecka uległa spaleniu, ostały się tylko murowane kamienice. W ciągu wieku powstało przy Franciszkańskiej 21 nowych kamienic, ale nikt ze szlachty nie chciał już tu mieszkać, ze względu na tragiczne wspomnienia. Ulica została zatem zamieszkana przez ludność żydowską i zyskała wyjątkową oprawę architektoniczną, dosłownie porównywalną z Nowym Światem i Nalewkami. Jesienią 1940 r. cała znalazła się w obrębie getta. W 1942 r. Niemcy wyłączyli tylko odcinek od ul. Freta do ul. Bonifraterskiej. Pozostałą część zrównali z ziemią podczas powstania w getcie w 1943 r. W czasie Powstania Warszawskiego w 1944 r. zniszczyli resztę ulicy. Wprawdzie niektóre domy nadawały się do odbudowy po wojnie, jednak ówczesne władze zdecydowały o ich wyburzeniu. Obecna Franciszkańska pozbawiona jest zupełnie reliktów dawnej zabudowy. Na miejscu dawnej kamienicy Wodzińskiego znajduje się zielony skwer i trzypiętrowy blok z lat 50.