Estradni Sloba

SBILJANA SRBLJANOVIĆ

lobodan Antonić, ta Saška Karan srpske intelektualne scene, živi od skandala. On decenijama glavinja na obodima medijske sfere, uglavnom u desničarskim publikacijama, šireći rasnu, rodnu, nacionalnu mržnju, kao i mržnju protiv seksualne orijentacije, samo da bi bio zapažen u javnosti i da bi bolje prodao svoje knjige. Koliko su njegove brošure kurentna roba, direktno zavisi od stupnja skandala koji izaziva, a time i neminovno prisustvo u medijima, što mu širi polje uticaja, tiraž publikacija i potražnju za nastupima, baš kao i svakoj drugoj estradnoj figuri. Antonić čak i na državnom fakultetu sopstvene radove uvodi u kurikulume (na njegovom predmetu Srpska politika na master studijama, devet od jedanaest navedenih izvora obavezne literature njegove su knjige).

Zato Antonić, kao i svaki komercijalni autor i izvođač, vešto upravlja svojim katalogom izdanja, promoviše ih čim ima „novi materijal“, nastupa u specijalizovanim emisijama i tabloidima, namenjenim isključivo ovakvim sadržajima, gde izgovara polufabrikovane a skandalozne ideje, koje donose pažnju, preglede na Jutjubu, klikove, lajkove i prodaju izdanja.

Njegovi radovi su, s druge strane, bezvredni, nemaju naučnu ili analitičku vrednost, oni su jedna vrsta akademskog kiča i decenijama su gotovo potpuno isti, jer autor jasno raspolaže skučenim misaonim aparatom i izrazito ograničenom argumentacijom, koju ponavlja iz brošure u brošuru. Njegova argumentacija se uglavnom zasniva ili na ponavljanju opštepoznatih istorijskih činjenica koje niko ne spori, a koje se tiču sprovođenja genocida nad Jevrejima i Srbima u NDH, ili na bizarnim teorijama zavere, ili na razumevanju sveta u okvirima binarnih opozicija („izdajnici ili patriote“, „bolesnici ili normalni“, „strani plaćenici ili napaćeni