LICE I NALIČJE
NA SCENI „PREDRAG PEPI LAKOVIĆ“BEOGRADSKOG DRAMSKOG POZORIŠTA 5. NOVEMBRA PREMIJERNO JE IZVEDENA PREDSTAVA „YANKEE ROSE“SLOBODANA OBRADOVIĆA, U REŽIJI MILOŠA LOLIĆA.
...Energično, raspevano, dinamično, pozorišno punokrvno, prijemčivo i oporo u isti mah...
Radnja je smeštena u devedesete u Ameriku, u središtu priče je mlada žena koja kreće sa margine društva i socijalnog dna, osvaja popularnost, stiže do vrha tako kako stiže, i na njemu (ne) opstaje... U medijskim sadržajima o najavi premijere napominjano je i da je piscu Slobodanu Obradoviću svojevrsna inspiracija bila čuvena En Nikol Smit, čiji je život bio praćen raznim skandalima, porocima, ekscesima, problematičnim odnosima i sa najbližima…
(Podsetimo, En Nikol Smit (1967-2007) bila je striptizeta, „Plejbojeva“zečica, manekenka, glumica, zvezda tabloida… Kako se na internetu može pročitati, na naslovne strane medija došla je 1994. kada se udala za osamdesetsedmogodišnjeg tajkuna Hauarda Maršala. Prva je imala samostalni televizijski rijaliti šou koji je imao izuzetno velik rejting gledanosti, a na vrhuncu slave izgubila je sina...)
No, predstava je mnogo više od toga. Zanimljivim, inspirativnim rediteljskim rešenjima kao i kroz moćnu, sočnu i koloritnu igru Danice Maksimović u glavnoj ulozi, prepleten je niz slojeva koji, u mozaiku raznih teatarskih postupaka, bivaju i prepleteni, i jedan iz drugog nastaju, i jedan u drugom nestaju, i jedan drugog uslovljavaju...
U SREDIŠTU PRIČE JE MLADA ŽENA KOJA KREĆE SA MARGINE DRUŠTVA I SOCIJALNOG DNA
Pozorišno upečatljiva svojevrsna vivisekcija kancerogenih današnjih trendova - što su devedesetih kao virus krenuli da se šire – poput rijalitija (i kao fenomena u kom niko bez pokrića postaje neko), dominacije rijaliti načina mišljenja i estetike, koji su u međuvremenu postali gotovo legitimni mejnstrim u kom svi živimo hteli to ili ne... Zatim, analiza nezavidnog položaja žene, preispitivanje čuvenog američkog sna, odnosno lica i naličja sada već patološkog otuđenja, nabujale pohlepe koja se manje - više se smatra normalnom, postistine, izmanipulisane ekransko-medijske stvarnosti koja ima primat nad istinskim realitetom... U preplitanju mjuzikla, satire i groteske odvija se duhovitošću prožeta analiza i današnjih „top kategorija“; ljudskih prava i sloboda, demokratije, do besmisla naraslog konzumerizma koji se perfidnim metodama podstiče i rozgoreva u ljudima, beskrupuloznog kapitalizma i njegovih bogova oličenih u novcu... Predstava, na izvestan način, zanimljivo otvara i pitanje usmljenosti u savremenom dobu, usamljenosti usred obilja, čak i pritiska, raznih kontakata.
Ukratko, kroz sočnu scensku priču teatarski potentno otelotvoren kontekst u kakvom živimo, a u kome se i trijumf, pre ili kasnije, ispostavlja kao svoja suprotnost. Kada je najavljivana premijera, takođe veliku pažnju privukla je činjenica da je to prva profesionalna saradnja našeg reditelja evropske reputacije Miloša Lolića sa majkom, čuvenom glumicom Danicom Maksimović. Zanimljiv momenat, što bi se reklo, pride, i svojevrstan kuriozitet. Predstava se dotiče i raznih referenci pop kulture, snažno je obeležena songovima i muzikom Nevene Glušac, dobrim muzičarima, inspirativnim kostimima Marije Marković Milojev, dizajnom i lutkama koje potpisuje Zorana Milošaković Tasić. Na premijeri publika je velikim aplauzom ispratila i glumačku ekipu koja tumači likove koji igraju razne uloge u životu glavne junakinje: Amar Ćorović, Ivana Nikolić, Milan Čučilović, Dimitrije Cincar Kostić, Sara Ristić, Luka Grbić, Džonatan Mastor Lumbila, Mladen Lukić, Miloš Jakovljević, Iva Ilinčić, Ivan Zablaćanski.