E-pos uit die buiteland
Sy bly al 10 jaar in Dar-es- Salaam, en steeds weet sy nie aldag of sy wil kom of wil gaan nie, vertel Mariaan van Zyl.
Die eerste keer dat ek Tanzanië toe gekom het, was ek net vir ’n naweek hier. Die rede vir die besoek was om te bepaal of ek genoeg van die plek hou om ’n pos hier te aanvaar. Om eerlik te wees kon ek nie wag om terug te gaan lughawe toe nie. Ek het dit gehaat. Dit was onhoudbaar warm, die krag was die hele tyd af en maak nie saak hoe baie Tabard ek aangesmeer het nie – die muskiete wou my eenvoudig nie uitlos nie!
Maar op die vliegtuig terug het ek gewonder of daar nie dalk genoeg silwer randjies was om die donker wolk tog ’n kans te gun nie. Amper ’n dekade later wonder ek nog steeds partykeer! Ek het uiteindelik my trouman, Cobus, hier ontmoet en ons het ’n pragtige seuntjie, Nico – en ’n tweeling wat oor ses maande opdaag.
In Dar-es-Salaam bly die meeste van ons buitelanders op die Msasani-skiereiland. Dis omtrent so groot soos ’n dorp in Suid Afrika, dus is alles en almal vyf minute van mekaar af weg. Die meeste mammas werk nie en daar is dus nooit ’n tekort aan speelen koffieafsprake nie. Omdat almal meer tyd het en alles so naby is, is sosiale byeenkomste baie impulsief en kom uitnodigings op die laaste oomblik!
Elke kind het ’n dada (dit beteken “suster” in Swahili, maar is eintlik sleng vir oppasser) – een van die redes waarom kleuterskole kinders eers van 18 maande af aanvaar. Selfs dan is die skooldag kort, net van 8:30 tot 11:30. Informele strukture soos speelgroepies en swemlesse is egter volop en maklik om by in te val met die hulp van verskeie WhatsApp-groepe. Aktiwiteite vind gewoonlik plaas by mense se huise of by die seiljagklub, waar daar ’n baie lekker strand, swembad en grasperk is.
Zanzibar is ’n ideale naweek-wegbreekbestemming. Daar is ook heelwat ander eilande wat met ’n boot verken kan word. Uit die aard van die saak is dit fantastiese afleiding vir die kinders, solank jy onthou om die sonbrandroom dik aan te smeer!
Om Nico te versorg (die daaglikse goedjies) is ’n bietjie meer werk as in Suid-Afrika. Daar is byvoorbeeld baie min klaarbereide kos beskikbaar, dus word al Nico se kos gaargemaak en in pakkies gevries. Al is dit harde werk, dink ek tog hy eet baie meer gesond in Tanzanië as wanneer ons reis.
Nog ’n voorbeeld is kraanwater, wat ondrinkbaar is. Toe Nico klein was het ons hom in bottelwater gebad, en steeds moet ons maar raas as hy sy badwater wil drink. Van water drink gepraat, dis iets wat ons elke dag aanmoedig om seker te maak dat Nico in die hitte gehidreer bly.
Malaria is nog ’n werklikheid. ’n Deel van die daaglikse roetine is om hom van kop tot toon met muskietafweermiddel in te smeer.
Dis ook ’n uitdaging om babaprodukte op te spoor. Doeke, vogdoekies en poeiermelk is gewoonlik nie beskikbaar nie – of dis peperduur of Chinese namaaksels. Dus laai ons gewoonlik ons tasse vol bababenodighede wanneer ons in SuidAfrika kuier.
Die internasionale gemeenskap wat my aan die begin so gefassineer het, het my nuwe “normaal” geword. Daar was in my babagroep meer as 10 verskillende nasionaliteite. Omdat niemand familie hier het nie, voel al hierdie mense naderhand soos familie. Die diverse groep het natuurlik menings en gebruike uit baie verskillende oorde. Ons was een dag by ’n kinderpartytjie van ’n Indiese maatjie. Hierdie baba eet al van haar eerste maaltyd af kerrie en skerp kos is glad nie ongewoon by so ’n partytjie nie. Ek en Nico het albei te laat besef wat hy eet en toe is die arme mannetjie se mond aan die brand al die pad huis toe en sy boudjies nog die volgende oggend!
Dar-es-Salaam is ’n betowerende plek, maar ek weet dit is nie geskik vir almal nie. Jy moet goed georganiseerd wees en bereid wees om plan B, C of selfs D te aanvaar. My een vriendin sê altyd “relax, nothingisundercontrol”, en ek kon nog nooit besluit of dit is wat my soms terug huis toe wil laat gaan of wat my altyd weer laat terugkom nie. Miskien moet ek besluit as die tweeling eers hier is!
Kind grootmaak is ’n bietjie meer moeite, want ’n mens moet altyd die water en malaria in gedagte hou.