Uitdagings raak meer, nie minder
Met die eerste leerders wat vandeesweek in die Wes-Kaap teruggekeer het skool toe, heers daar steeds onsekerheid oor die pad vorentoe, veral wat sentrums vir vroeë kinderontwikkeling betref. Hoewel die minister van basiese onderwys, Angie Motshekga, reeds die datum vir die heropening van hierdie sentrums bekend gemaak het as 6 Julie, is daar bo en behalwe die kommer dat die datum uitgestel sal word, soos hierdie week gebeur het, baie ander problematiek.
Roetine skep veiligheid
Annelize Swart, die hoof van die
St. Blaize nie-winsgewende sentrum vir vroeë kinderontwikkeling in D’Almeida Mosselbaai sê dat die finansiële impak op sentrums wat toe staan enorm is. Swart sê dat sy deel is van ‘n WhatsApp-groep vir soortgelyke sentrums. "Die kommer oor finansies is ‘n donker realiteit. Nie almal is by die department van sosiale ontwikkeling geregistreer nie en dit maak die probleem soveel groter.”
Sy is bekommerd oor leerders wat tans nie ingeskakel is by die sentrum se voedingskema nie. “Ons kinders kry drie maaltye per dag wat soms hulle enigste kos is.”
Sy is ook besorgd oor die ontbreking van roetine. “Roetine skep ‘n gevoel van veiligheid. Dit is ‘n baie belangrike konsep in vroeë kinderontwikkeling. Die feit dat dit nou weggeneem is, mag veroorsaak dat kinders heelwat meer emosioneel en moeiliker is as gewoonlik.”
Die handhawing van sosiale afstand, ontsmetting en maskers op gesiggies, is eweneens ‘n uitdagende aspek. "Ook, baie van ons kinders is uit enkelouerhuisgesinne en word deur hulle grootouers grootgemaak, wat juis onder die weerloses tel.”
Dis onnatuurlik
Georgia Argyropoulos, eienaar van Kids Kingdom, was verheug toe haar skool vandeesweek toestemming ontvang het dat hulle wel kan oopmaak aangesien hulle ‘n klein skool in privaat besit is. Die infasering van leerders het begin, onderhewig aan streng maatreëls.
Leerders moet 1,5 m tot 2 m van mekaar af sit, en spasie is min. “Ons probeer as voorsorg fokus op leerders wat nie enige komorbiditeite het nie, nie van openbare vervoer gebruik maak nie en wat nie saam met hulle grootouers bly nie.”
Volgens Argyropoulos is die leeromgewing nou uiters onnatuurlik, veral in terme van vroeë kinderontwikkeling. “Die regulasies ontneem jong kinders van alles wat deel vorm van hulle natuurlike leerprosesse wat aanraking, die nabyheid van maatjies, die gebruik van hulle lyfies en vuil word insluit. ‘n Oormatige bewusmaking van kieme, handewas, sosiale afstand soos ook om nie hulle grootouers te kan sien nie, gaan beslis ‘n emosionele impak op hulle hê.” Sy is ook bekommerd dat jong kinders tuis aan emosionele spanning blootgestel kon wees soos ouers wat finansiële of werkstres ervaar het.
“Ons het probeer om op platforms soos Zoom met die leerders te kommunikeer. Dit was egter baie moeilik. Dis onnatuurlik. Kinders leer die heel meeste vanaf geboorte tot en met sewe jaar oud.
“Dit is belangrik dat hulle in hierdie tyd die regte goed absorbeer.”
Verwysingsraamwerk
Opvoedkundige sielkundige van George, Hetta van Niekerk, verwys na die gesegde, "Children are the best recorders but the worst interpreters".
“Jong kinders gebruik hulle ouers en familielede as verwysingsraamwerk om gebeure te interpreteer. Dit is daarom baie belangrik dat emosioneel betekenisvolle volwassenes in jong kinders se lewens daarop sal let wat hulle hul kinders van Covid-19 ‘leer’.”
Van Niekerk sê dat kinders vrae oor Covid-19 sal hê soos; is dit iets om voor bang te wees, of iets wat grootmense kwaad maak? Is dit iets wat hartseer bring of die ding wat wys hoe sterk mense is? Iets wat mense laat omgee vir mekaar en wat grootmense laat planne maak? Iets waarmee mense mekaar help? En iets wat nie vir altyd gaan aanhou nie?
“Covid-19 is ‘n werklikheid.
“Die beste manier waarop jong kinders in hierdie tyd beskerm kan word is deur ouderdoms-toepaslike inligting te gee. Dit is verstaanbaar dat daar ouers en versorgers is wat op die oomblik nie genoeg emosionele sterkte in hulleself dra om ‘n optimistiese prentjie vir hulle kinders van die toekoms te kan gee nie. Dit is noodsaaklik dat ouers en versorgers so vinnig as moontlik hulp en ondersteuning gaan soek om hulle stres- en angsvlakke onder bedwang te kry - ter wille van hulleself en hulle jong kinders.”