‘n Goue Karoo-Kersfees
Op 16 Desember elke jaar word die goue Kersliggies in ons Karoowêreld aangeskakel. Skielik word die Karoo se groen en vaal in ‘n goue glans omhul, wat alle menslike begrip en verstand te bowe gaan.
Die goue gloed hou beslis verband met die derduisende Acacia Karoo-doringbome wat almal, op een dag, in die vroeë oggendgloed, hul goudgeel Kersfeesballetjies uitstoot, en elke boom oortrek met welriekende wollerige blommetjies. Hierdie goue fees bly by ons tot diep in Januarie.
Talle Kersfeestoeriste volg juis deur die jare die R391-roete oor die Groot Doornhoekpas in die Bamboesberge teen die Vlekpoortrivier af. Oor slootjies en laagwaterbruggies met palmiete wat bultend blom waar goudgeel vinkies hul hordes nessies hanggemaak het teen die draadmatte in die rivier, verby skilpaaie wat stadig bergop stap, voor die somerreën kom. Vlakvarkfamilies duik blitsig onderdeur ‘n draad en kruis die grondpad met sterte in die lug. Mamma vlakvark hol volspoed voor en tot vyf babas volg en ‘n vinnige fotograaf moet sy storie ken.
Krimpvarkies staan wag tussen die goudgeel bolletjies wat afval wanneer insekte dit verrinneweer en soos die bolletjies val word die insek blitsvinnig verslind.
Oor die Witvlei kartel die roete, maar pak dit aan teen stadige spoed. Tussen die digte, goud-in-die-blom doringbome wei Kersvader se takbokke en ‘n voertuig se gedruis laat hul soms verkeerde kant toe skrik en jou motor sal nie reisvaardig wees voor ná 16 Januarie nie. Dié tyd van die jaar gooi hulle hul horings af, want die mammabokke is dragtig en moet peusel aan die horings om hul kalsiumvlakke op te bou.
Elke meerkat spog ook met sy gesin op die pad daar by Strydpoort se afrit verby. Pappa en mamma sit met pensies na die goue son want meerkatte kry hul liggaamshitte en energie van die son deur hul pensies. Hulle probeer die weerbarstige kleinspan leer om hul voorbeeld na te volg. Maar, soos dit maar in alle gesinne gaan, is daar die gehoorsames wat probeer, die hardhorendes wat oral heen skarrel en hul eie ding doen, die moedswilliges wat eerder terug hol gat toe, en die luies wat net daar op die warm grondpad lê en slaap. Verminder tog asseblief spoed, want as die familie weghol, word die slapertjies te laat wakker en wyk herwaarts en derwaarts.
Oral langs die roete rank hulle hul sterte oor die draadheinings. Die blou apies. Hulle eet die blomme van die garingbome en die peule van die doringbome. En omdat hulle heeldag in die doringbome tussen die goudgeel stuifmeelballetjies kuier, is hulle ook oortrek met die goue poeier en hul oortjies en gesiggies is sommer heldergeel. Hulle sal jou nie pla op jou roete nie en hulle ly nie honger nie. Moet hulle asseblief nie voer nie, want hulle ken nie menskos nie.
Hier by ons, is Kersfees in goud gehul.
Dis nie net die doringbome wat in goud oortrek is nie, die turksvye blom ook in skakerings van goud, geel, oranje en koraal. Die massiewe garingbome het elkeen ‘n nuwe paal uitgestoot wat oortrek is met stroopsoet geel blommetjies, waaraan fynproewers en bergbobbejane smul.
Hierdie blomme word hoog bo die grond vertoon en skep ‘n manjifieke skilderstuk teen die helderblou hemel bedags en teen die koraal sonsondergang saans.
Hier is Kersfees in goud gehul, en daar is geen mooier plek om Kersfees te vier nie as hier waar die paddas plons en sing teen die rivier, die hommelbye daagliks ‘n draai in die huis kom maak, die swaeltjies sirkel oor die druppels water wat spuit uit sproeiers in die tuin. Hier waar die visarend roep by Bloudam se kant, waar die geitjies en akkedisse skarrel teen die broodboom, en die verkleurmannetjies tree-vir-treetjie opklouter teen die prieel se stam.
Mag God vir jou ook ‘n goue Kersfees, gevul met Sy vreugde en Vrede, gee! Wees geseënd.