Angus-vleis is gehaltevleis
Danksy telers se ywer deur die dekades om vleis van gehalte te produseer, is Angus-vleis vandag bekend om sy goeie marmering, sagtheid en sappigheid.
Die Angus is die grootste beesras ter wêreld. Die eerste beeste van dié Skotse ras is al meer as honderd jaar gelede (in 1895 om presies te wees) na SuidAfrika ingevoer, juis met die doel om die vleisgehalte van inheemse beesrasse te verbeter.
“Ons klem was nog altyd die gehalte van die vleis, maar ons moet ook beeste teel wat aangepas is by ons omstandighede. Ná meer as honderd jaar kan niemand meer stry dat die Angus, wat ’n goeie mate van gehardheid het, uitstekend aangepas is in Afrika nie,” sê Danie Dames, rasadviseur vir die SA Angus-beestelersgenootskap.
Danksy al die aandag wat telers aan die vleisgehalte gegee het, is Angus-vleis bekend om sy goeie marmering – met ander woorde hoe die vet tussen die spiere van die vleis versprei is. Dit verleen goeie smaak, sagtheid en sappigheid aan die vleis.
“Angus-vleis het ’n uitsonderlike smaak. As jy eers ’n Angus-steak geëet het, sal jy dit altyd uitken. Die vet is sagter, amper botterig. Jy het ook nie baie speserye nodig nie, maar dit is steeds vreeslik lekker met net ’n bietjie sout en peper.”
Danie voeg by dat Angus-wors van die beste is wat daar is. “Die smelt-in-diemond-vetterigheid maak die wors ekstralekker. Dit is iets besonders.”
Vleis wat onder die SA Angus-beesvleishandelsmerk of onder Woolworths se Angus-handelsmerk bemark word, is boonop gewaarborg as hormoonvry. “Voerkrale gebruik dikwels hormone, want dit verbeter die diere se groei en verhoog hul winsgewendheid, maar ons het studies gedoen en gevind die vleis se gehalte is swakker wanneer dit met hormone geproduseer word. Daarom het ons geregistreerde protokolle om hormoonvrye Angus-vleis onder dié handelsmerke te bemark. Dit is dus nie net lekkerder vleis nie, maar ook baie gesonder.”
As telersgenootskap glo hulle dat ’n goeie vraag na Angus-vleis ook die behoefte na die ras sal aanwakker. “Verbruikers ken nie regtig die verskil tussen verskillende beesrasse se vleis nie, dus is dit ’n lang proses om hulle daarvan bewus te maak. Maar ons glo die gehalte van Angus-vleis sal hulle oortuig om keer op keer dié ras te kies.
“Sedert Woolworths vier jaar gelede vleis onder die Angus-vaandel begin verkoop het, het die vraag daarna drievoudig toegeneem. Al hoe meer mense verkies nou Angus-vleis en soek na die handelsmerk, ook restaurante.”
Met die groter vraag na Angus-vleis is boere ook meer geneig om met Angusbeeste te boer en bulle te teel.
“Ons probeer die ras se vleis bevorder sodat produsente nie sukkel om hul speenkalwers te verkoop nie. Veral in ’n land soos Suid-Afrika, waar die vleisbedryf tans nie kan uitvoer nie, is dit belangrik om jou mark aan die tuisfront te bou.”
En Nampo se Plaaskombuis, waar heerlike Angus-borsstuk voorgesit gaan word, is die ideale geleentheid om aan verbruikers te wys hoe smaaklik Angus-vleis werklik is.
“Daar is niks wat borsstuk, wat goed berei is, klop nie. Ons is baie opgewonde oor wat voorlê by Nampo se Plaaskombuis. Mense sal nie net die gehalte van ons vleis kan proe nie, maar by die Angus-stalletjie ook na die beeste kan kyk,” sê Danie.
Daar is veral in die Vrystaat en die OosKaap groot troppe Angus-beeste, hoewel daar ook in Noordwes, KwaZulu-Natal en die Wes-Kaap sterk met dié ras geboer word.
Danie vertel Angusse is gewild onder produsente, want die ras is bekend om sy goeie temperament en rustige geaardheid.
“Dit is net ’n plesier om met hierdie diere te boer. Benewens die goeie vleisgehalte is ander uitstaande kenmerke van die ras dat die kalwers klein is met geboorte, wat sekere probleme uitskakel. Die kalwers groei baie goed en presteer uitstekend in voerkrale.
“Dit is ook ’n poenskop-ras (sonder horings), wat voordelig vir produsente is.” Danie voeg by dat daar geen verskil tussen rooi en swart Angus-beeste is nie.
“In Amerika, Kanada en Australië word oorwegend swart Angusse aangetref, maar in Afrika was ons nog altyd baie lief vir rooi beeste, en ons telers en produsente het baie goeie rooi Angusse.”
Danie sê die rooivleisbedryf se biosekerheidstatus is tans ’n “groot en moeilike” kwessie.
“Speenkalfpryse is nou al vir twee jaar verskriklik laag, wat dit moeilik maak om winsgewend te boer. ’n Volhoubare uitvoermark sal beteken dat produsente meer vir hul speenkalwers op die plaas sal kry en volhoubaarder sal kan boer.”
Nietemin beywer die telersgenootskap hom daarvoor om jong mense meer betrokke te kry by die ras.
“Ons meen dit is waar die groei en behoud van die ras lê. As jong mense nie lief raak vir die ras en beesboerdery nie, gaan die bedryf nie groei nie. Ons het dus ’n jong, informele aanslag om aanloklik vir jonger boere te wees.”