Kroonvrug: Besetting verdeel boere

NÁ

’n berig in die dagblad Beeld het dele van die boerderygemeenskap hul gedistansieer van die Raath-gesin van die plaas Kroonvrug in Hluhluwe, KwaZulu-Natal.

“Dr. ( Flip) Raath beeld homself as die slagoffer uit. Hy is hardkoppig en ignoreer goeie raad van ander boere,” lui ’n e-pos van mnr. Danie du Plessis, die verteenwoordiger van die oostelike streek van die TLU SA.

Maar Raath se seun, Arno, reken hulle is wel slagoffers: “Dit is ’n ongelukkige voorval wat toevallig op ons plaas plaasgevind het.”

Twee maande gelede was die vonk in die kruitvat toe 27 beeste van die Raaths se bure, die Mdletshe-gemeenskap, op die Raaths se plaas gevrek het. Die gemeenskap het die Raaths beskuldig van vergiftiging. Daarna het die Mdletshes 52 stuks wild op die Raaths se plaas met knopkieries en pangas doodgekap. Die Raaths woon en boer glad nie meer op die plaas nie.

“Die enigste manier hoe ons betrokke kon wees, sou wees as die ureum wat ek in ’n dam by my huis gegooi het om my tuin te bemes, in die suiping beland het,” meen Arno.

Du Plessis meen die Raaths was die argitek van hul eie probleme: “Noudat dit ’n moeilike situasie is, nader hulle die georganiseerde landbou om die probleem op te los, terwyl hulle nie voor die voorval die nut van lidmaatskap ingesien het nie.”

BAIE STEUN

Arno meen dit is ’ n kortsigtige standpunt. “Hierdie is ’n situasie wat die ganse landbou raak en op sosiale media is dit duidelik dat Suid-Afrika se mense baie simpatie met ons situasie het. Ons het nie die probleem veroorsaak nie en die situasie broei al lank. Die vrektes van die 27 beeste is maar net die laaste strooi waarvoor die swart mense gewag het om te doen wat hulle al lankal wou doen – om die plaas te vat.”

Mnr. Herman de Wet, die TLU SA se verteenwoordiger in die noorde van KwaZulu-Natal, meen egter om daar te boer, is nie speletjies nie. “Grond in KwaZulu-Natal lyk vir sommige mense na ’n winskoop, maar hulle hou nie die probleme wat die spesifie- ke gemeenskappe bied, in gedagte nie. Naby Dundee waar ek boer, het ek 144 000 buurmanne en -vroue. As jy hierdie probleme nie noukeurig bestuur nie, gaan jy ’n fout maak.”

Arno hou egter voet by stuk dat hulle onskuldig is en dat hul besitreg geskend is. Hulle het nou AfriForum betrek om as hul regsverteenwoordiger op te tree. “Die boerevereniging kan voortgaan met hul onderhandelinge met die gemeenskap en ons Raaths is bereid om R50 000 in die welwillendheidsfonds te stort. Die grond is egter ons s’n en iewers moet ons wetlike regte en die diplomatieke benadering wat die boerevereniging nastreef, by mekaar uitkom. Terwyl die boerevereniging besig is met die onderhandelinge en die ‘trane afvee’, moet hy seker maak die voorwaardes word goed neergelê sodat daar nie in die toekoms ’n grys gebied bestaan oor waar die grens is nie. Terselfdertyd wil ons dit met die reg bewerkstellig.”

‘Grond in KwaZulu-Natal lyk vir sommige mense na ’n winskoop, maar hulle hou nie die probleme wat die spesifieke gemeenskappe bied, in gedagte nie.’