Die gewildheid van SERETSE WILDEBEESTE neem deurgaans toe. Dit word beskou as een van die skaarsste wildebeessoorte.

Internasionale bewaringsorganisasies veg teen die bestaansreg van kleurvariante, maar daar is steeds ’n winsgewende geleentheid vir wildboere om betrokke te raak by die teel van seretse wildebeeste, wat dikwels onbekend is by wildkenners omdat so min van dié diere in Suid-Afrika voorkom. Vanweë die besonderse kleureienskappe van seretse wildebeeste word hulle maklik uitgeken van die gewone grys en donker wildebeeste, asook van goue en koningswildebeeste. Seretse wildebeeste het ’n baie natuurlike voorkoms wat hulle baie gewild maak by telers en jagters.

Wildsboere spits hulle deesdae toe op die teel van diere wat vir hervestiging, bewaring en winsgewend in die jagbedryf aangewend kan word. Dit verklaar waarom die getalle van sommige spesies in die afgelope tien jaar van skaars tot vrylik beskikbaar gegroei het.

Dit is verblydend om te merk hoe die teelbedryf en jagbedryf in die afgelope jaar aansienlik nader aan mekaar beweeg. Jagters en wildboere het tot die besef gekom dat albei bedrywe deur sinergie en samewerking die reeds winsgewende bedryf verder kan laat groei.

Jagters en wildboere het merkwaardige belangstelling getoon in die bestaan en getalle van seretse wildebeeste. Dié bewuswording kan aan die diere se natuurlike, kenmerkende voorkoms toegeskryf word. Die nuutste

bevindings toon dat jagters – plaaslik en oorsee – ’n premie plaas op die jag van ’n “grand slam ” van spesies, en die seretse wildebees is een van die skaarsste wildebeessoorte in Suid-Afrika.

Met die ernstige droogte in 1983 het ongeveer 50 000 tot 80 000 wildebeeste in Botswana gevrek. Die uitmergelende droogte het veroorsaak dat duisende wildebeeste migreer het. Die wildebeeste het van Botswana getrek deur die Molopo-gebied – aan weerskante van die Molopo-rivier in Suid-Afrika en Botswana – deur Noordwes en die Noord-Kaap tot in die Kalahari.

Die seretse wildebees (Connochaetes taurinus) − seretse beteken modder in Tswana − is ’n natuurlike wildsbok wat deel was van die migrasie uit Botswana.

Die donkersjokolade- of modderkleur en liggrys skakerings van dié merkwaardige diere is kenmerkend. Daar is ’n aantal vertikale strepe sigbaar op die nekgedeeltes. Natuurlike lig speel ’n rol in die vertoning van hul kleur. In sekere toestande vertoon hulle soms ’n rooikoperkleur. Die baard, maan en sterthare het ’n pragtige skakering van geel- en rooikoperkleure. Die gesig is kenmerkend met die geelkoperkleurige strook wat deurtrek vanaf die horings na die ooglyn. Op die neus is donkerbruin hare wat effe krul. Daar is geen swart hare op die seretse nie. Kalwers vertoon ’n ligte, gouerige kleur en dit is soms moeilik om hulle uit te ken tussen die kleinspan van blou, goue en koningswildebeeste. Seretse kalwers begin op 2-3 maande die kenmerkende eienskappe van die seretse wildebees vertoon.

Tans is daar slegs 150 seretse-wildebeeste in Suid Afika. Telers het die Seretse wildebeesklub gestig, wat streng rekord hou van die getalle en genetiese eienskappe van die diere.