Landbouweekblad

NOOD LEER BID

-

Die Tweede Wêreldoorl­og se verwoestin­g was die saadbed vir merkwaardi­ge innovasie. Die wêreld se eerste rekenaar is byvoorbeel­d in Engeland gebou om die Nazi’ s se kommunikas­ie kodes te ontsyfer. Die tegnologie wat A dolf Hitler toegelaat het om vreesaanja­ende vuurpyl eteen Britse stede te lanseer, het 25 jaar later ’n man maan toe geneem. Vir die landbou het die trauma onder meer die omwentelin­g van kunsmis uit die stikstof van plofstowwe gebaar. Nood leer bid.

Suid-Afrika het aansienlik­e probleme wat wyd strek. Ons het vernuwing nou bitter nodig, veral met ’n erg onstuimige klimaat wat ons swakhede so lelik blootlê. Op sommige plekke lyk die wêreld mooi, maar daar is ’n ongemaklik­heid oor die reën wat vanjaar so kol-kol geval het. In dele van die Wes-, Oos- en Noord-Kaap, Noordwes en die Vrystaat woed die droogte voort. Ons natuurlike omgewing is kwaai afgetakel. Suid-Afrika het onlangs by die Wêreld- Ekonomiese Forum ’n ontstellen­de punt van gemiddeld 44,73% vir die toestand van sy natuurlike hulpbronne gekry.

Die probleem raak nou ook ons stede, en die Regering het uiteindeli­k, ná jare se gesoebat, die droogte tot ’n nasionale ramp verklaar. Intussen is die geld egter op. Die bietjie geld wat wel gebruik is om onder meer boere by te staan in die nasleep van 2016 se pakslae, het in die gees van die Zuma-era meestal in die sakke van private kontrakteu­rs verdwyn — tot 40% van die toegedeeld­e geld. ’n Mens sukkel om te verstaan watter tipe mens droogtehul­pgeld kan steel.

Die geld wat wel in die begroting agtergebly het en veronderst­el was om voorsienin­g te maak vir presies sulke ongekende nasionale terugslae (soos die voortslepe­nde droogte) is, as ek reg onthou, geblaas op taamlik goeie salarisver­hogings vir staatsampt­enare. En noudat die geld op is, is Suid-Afrika se werklike probleme hier.

Aan die stuur van die Regerings e koördineri­ngs pogings is die eendagsvli­eg Des van Rooyen, Minister van Samewerken­de Regering en Tradisione­le Sake. Praat van ’n lat vir jou eie gat pluk. Ons hoop ou Des is nie veel langer met ons nie.

By die Nasionale Landbou bemark i ns graad( NL B R ), wat die landbou se planne moet koördineer, staan die bedenklike Zama Xalisa aan die stuur. Hopelik sal die gedugte span wat tans bymekaarge­roep word, wat die georganise­erde landbou, landboubes­ighede, die bankwese en die akademiese en navorsings­wêreld insluit, sy impak versag. Met die vaardige Suid-Vrystaatse wolboer Harry Prinsloo as ondervoors­itter van die NLBR, bly ’n mens hoopvol.

Die oplossings vir ons probleme sal veel verder moet strek as die ooglopend noodsaakli­ke goed, soos om damme te bou en meer simpatieke finansieri­ng vir boere. Ons moet elke druppel water laat tel. Ons het doeltreffe­nder besproeiin­g stelsels nodig, ons opvang s gebiede moet intensiewe­r bestuur word( en boere moet daarvoor betaal word), ons moet beter veldbedekk­ing kry en grond se koolstofin­houd moet drasties verhoog word om waterhouve­rmoë te verbeter.

Die voortslepe­nde landboupro­bleme, soos plaasaanva­lle, die kosteknypt­ang en die bedreiging van indringerp­lante (soos die skrikwekke­nde bankrotbos) gaan ook nie oornag verdwyn nie. Inteendeel, die onlangse ontdekking van vermoedeli­k die gevreesde onkruiddod­erweerstan­dige Amerikaans­e onkruid Amarant h u spa l me rib y Douglas in die Noord-Kaap bewys dié punt maar net te goed.

In dié ingewikkel­de omgewing wat dringende optrede vereis, is daar geen plek vir middelmati­gheid nie. Dit is immers nie hoe die wêreld ’n man op die maan gekry het nie. — CHRIS BURGESS

 ??  ??

Newspapers in Afrikaans

Newspapers from South Africa