DIE BOERE KAN HELP
Dit was verfrissend om die afgelope twee weke tyd te kon afstaan aan wat die landbou se werklike probleme behoort te wees, naamlik die eise wat moeder natuur aan die mensdom stel, en nie die dinge wat in ’n idiotiese politikus se kop rondmaal nie. Moeder natuur se probleme is immers logies as jy bereid is om diep genoeg na te dink oor die bedoeling agter die oorspronklike ontwerp van haar natuurlike stelsels.
Die afgelope twee weke is die punt herhaaldelik op Landbouweekblad se herlewingslandboukonferensies gemaak dat alles by grond begin. Dit maak sin, want grond bly immers die fondament waarop alles gebou word, en dit behoort boere se eerste prioriteit te wees.
Gelukkig verstaan boere nou ook hoe om hul grond te verbeter. Boere moet sonskyn en water met hul plante oes om meer koolstof in die grond te kry. Die lewende wortels pomp koolstof in die grond, en wanneer diere die plante bewei, lei hul speeksel, mis en urine tot nog meer koolstof in die grond.
Meer koolstof bring groter vrugbaarheid, minder insette en beter waterhouvermoë — net soos moeder natuur dit oorspronklkik ontwerp het. Dié gratis dienste laat jou meer geld maak, los meer probleme op en maak dit net soveel lekkerder om te boer!
Boonop werk dit. Ná die baanbrekerswerk van boere soos Izak Dreyer van Vrede slaag ál meer boere daarin om die natuur as bondgenoot in te span. Natuurlik is daar struikelblokke, sê Danie Slabbert, ’n bewaringsboer van Reitz. “Met konvensionele landbou maak mense elke jaar foute. Ons mag egter geen foute maak nie, anders sê mense herlewingslandbou werk nie!”
Dit is egter nie net boere (en joernaliste) wat moet leer nie. Finansiers moet ook opgevoed word. Baie boere is só diep in die skuld dat geen finansiering beskikbaar is vir die veranderinge wat hulle moet aanbring om op lang termyn volhoubaarder te boer nie. In die graanbedryf, veral by droëlandproduksie in die weste, is groter veerkragtigheid so broodnodig soos ’n goeie bui reën. Dit maak tog net sin.
Dit bring ons by die absurditeit van Eskom. Toe Suid-Afrika in 2007 beurtkrag gehad het, was die verskoning dat die land nie in nuwe kragopwekkingsvermoëns belê het nie, want mnr. Trevor Manuel, destydse minister van finansies, se hoofdoelwit was om die boeke te laat klop. Ons is gevra om geduldig te wees, want twee nuwe kragstasies, Medupi en Kusile, is op pad.
Dit is 12 jaar later, Suid-Afrika het ’n groot deel van sy ekonomie verloor, en Medupi en Kusile is nog nie klaar nie. Inteendeel, hulle is swak gebou en ver bo begroting. Die doel was nooit dat hulle krag sou voorsien nie, maar eerder dat hulle die ANC-kamerade sou verryk. Dié onverskillige roekeloosheid slaan ’n mens se asem weg.
Die landbou kan egter help. Mnr. Nicol Jansen, voorsitter van Agri SA se afdeling vir ekonomie en handel, sê vanuit die landbou is daar 400 aansoeke ontvang vir hernubare energieprojekte wat 1 400 MW kan opwek. Dít kan fase 1-beurtkrag keer. As Suid-Afrika se handelsbanke produkte kan skep sodat sonplase as hul eie sekuriteit kan dien, kan dié belangstelling verdubbel. Dit sal fase 3-beurtkrag binne die volgende twee jaar uitskakel. Dit maak tog sin.
As ons die tameletjie van droëlandmielieproduskie kon oplos, behoort beurtkrag tog ook doenbaar te wees. Laat dit net aan die boere oor.