BETER ALGORITMES KEER DAT HOMMELTUIE BOTS
Algoritmes wat voorkom dat hommeltuie met mekaar bots, kan dié tegnologie algemener, veiliger en nuttiger maak.
Hul toenemende gebruik in besige lugruimtes is veral ’n kwessie. Daarom het dr. Lauren Meiring sogenoemde samewerkende botsing voorkoming-algoritmes ontwikkel en getoets as deel van haar onlangse doktorsgraad in elektroniese ingenieurswese aan die Universiteit Stellenbosch.
Luidens ’n verklaring kan dié algoritmes botsings met stilstaande en bewegende voorwerpe, asook met ander hommeltuie, voorkom. Terselfdertyd kommunikeer die hommeltuie hul posisies, snelhede en voorgenome vlugbane in komplekse omgewings.
Hommeltuie word as deel van die neiging tot outomatisering toenemend gebruik deur onder meer die landboubedryf, in militêre operasies en die filmbedryf.
“Daar is tans geen stelsel wat algemeen gebruik word om botsings tussen hommeltuie te voorkom nie. Sommiges wat kommersieel beskikbaar is, pa swel botsing voorkoming toe, maar net vir stilstaande voorwerpe.
“Wanneer hulle met stelsels vir botsing voorkoming toegerus word, is dit gewoonlik om ’n gespesialiseerde taak te verrig. Dit is dus nie noodwendig van toepassing op onafhanklike hommeltuie wat individuele take verrig nie,” sê Meiring.
“Daar word aangeneem dat hierdie hommeltuie langtermynroetes volg, soos om tussen pakhuise te vlieg. Wanneer ’n botsing op hierdie roetes voorspel word, werk al die hommeltuie saam om te beplan en om bane te volg om botsings te vermy. Hulle gebruik horisontale, vertikale of driedimensionele bewegings om botsings met mekaar te voorkom, met die terrein wat staties is met
dinamiese hindernisse.”
Meiring sê TCAS (Traffic Alert and Collision Avoidance System) en GPWS (Ground Proximity Warning System) word tans in die kommersiële lugruim gebruik om botsings te voorkom. Hierdie tegnologieë volg reëlgebaseerde, nie-samewerkende en ontkoppelde benaderings. Dit is nie geskik om botsings tussen hommeltuie in lugruimtes met komplekse oppervlakke en baie opeenhopings te voorkom nie.
Haar benadering vereis nie dat hommeltuie permanent met mekaar in verbinding moet wees nie. Hulle moet net lank genoeg saamwerk om ’n botsing te voorkom.
“Die twee algoritmes wat ek geskep het, is hibriede van die twee algemeenste benaderings tot botsing voorkoming, naamlik die gesentraliseerde en die ontkoppelde benadering. In die gesentraliseerde benadering beplan alle voertuie saam roetes om botsings te vermy. In die ontkoppelde benadering word dit individueel gedoen.
“Gesentraliseerde strategieë is die betroubaarste en die beste, maar is stadig. Ontkoppelde strategieë is minder betroubaar, maar aansienlik vinniger. My benadering skep kleiner groepe hommeltuie en beplan die groepe onafhanklik.
“Hopelik sal hierdie navorsing ons ’n stappie nader daaraan bring dat hommeltuie by al hoe meer lugruimtes ingeskakel kan word, veral kommersiële lugruimtes, deur moontlike opsies te verskaf om botsings te voorkom.” klimaat s verhitting. Insek getalle het met net 7% gedaal in landstreke waarin verwarming reeds merkbaar ervaar word, maar waarin min land boubedrywighede voorkome n tot driekwart van die natuurlike habitat nog bestaan.