Huis of paleis? Versamelvoëls se reuseneste
Die hamerkopnes wat deur ’n enkele broeipaar gebou word, is indrukwekkend, maar dit kan nie kers vashou by die reuseneste wat versamelvoëls bou nie.
Die versamelvoël (Philetairus socius) is ’n baie sosiale en endemiese voëlspesie wat deel is van die wewerfamilie van Suider-Afrika. Dié voëls kom in die Kalaharibioom van die noorde van Namibië tot in die Noord-Kaap voor.
Versamelvoëls staan daarvoor bekend dat hulle die grootste neste ter wêreld bou. Hul kolonies om die nes kan tot 500 individue insluit.
Gewoonlik word kameeldoringen witgatbome gebruik, maar wanneer dit nie in ’n gebied beskikbaar is nie, gebruik hulle krag- en telefoonpale, windpompe en selfs hellings teen kranse. Die gewig van hierdie neste kan groot takke laat breek en bome omkantel.
Navorsers probeer tans om die ekologiese impak van hierdie spesie beter te verstaan, veral omdat die gebiede waar hulle voorkom, na verwagting in die toekoms nog droër sal word weens klimaatsverandering.
Om só ’n nes te bou wat basies aan ’n tak hang, verg besondere vernuf. ’n Aantal broeipare begin met latwerk deur gekonnekteerde latte al langs die lengte van ’n horisontale tak te bou. Dit sal die dak van die nes vorm.
Dit is hoofsaaklik gras wat in hierdie raamwerk ingeweef en uitgebrei word om kompakte individuele kamers, elk met sy eie kort ingangstonnel, te bou. Hierdie broeikamers wys gewoonlik na onder. Buigbare gras word gebruik om ’n rand om die ingang van die broeikamer te bou – enersyds om aan vas te klou, en andersyds om te keer dat die eiers uitval.
Die binnekant van die kamer word met sagte plantmateriaal uitgevoer.
YWERIGE HELPERS
Versamelvoëls is samewerkende broeiers en het ’n merkwaardige ondersteuningstelsel. Hierdie kommunale broeiprosesse vind gewoonlik plaas wanneer verwante voëls die broeipaar as helpers ondersteun om die kuikens te voer. By versamelvoëls strek dit egter heelwat verder, want die verwante helpers en soms ook onverwante vreemdelinge sal die kroos help grootmaak en selfs help om die broeikamers te bou of te herstel.
Hulle kan tot kamers bou vir ander broeipare om te gebruik. Daar is bevind ’n wyfie kan in optimale toestande tot tien stelle eiers in ’n broeiseisoen lê. Gewoonlik word twee tot vier eiers gelê, maar in gunstige toestande kan dit tot ses wees.
Die soeke na kos en water is moeilik in die droë, soms barre Kalahari waar hierdie spesie hoofsaaklik voorkom.
Die uiterste temperatuurwisselings is ook lewensbedreigend. Hierdie reuseneste is egter goed geïsoleer en die versamelvoëls gebruik dit regdeur die jaar, ook om in te slaap. Veral in die winter help
In Ef. 4:1 sê die Here vir ons dat ons lewenswandel in ooreenstemming moet wees met die roeping wat ons van God ontvang het.
Boerdery is nie ’n werk nie. Ek glo vas dit is ’n roeping. Daar is makliker maniere om ’n bestaan te maak as om te boer, maar om te boer, is ’n lewenswyse.
Ek glo werklik God het boere vir hierdie spesifieke taak uitgesoek.
Onthou die ou gesegde: Moenie boere met jou mond vol kos kritiseer nie.
Ons moet verstaan dit is ’n edele roeping.
Inderwaarheid was ál die patriarge in die Bybel boere en manne van die aarde – van Adam tot Abraham, Moses, Isak en Jakob.
Selfs al gaan dit soms baie moeilik, moet ons verstaan dat ons iets doen wat die moeite werd is.
Die grootste deel van die gemeenskap maak op die landbou staat vir hul gemak, stabiliteit en geluk.
Wees trots daarop en onthou God gee nooit vir iemand ’n taak om uit te voer as Hy hom nie eers daarvoor toegerus het nie.
Kom ons geniet die voorreg wat God ons gegee het terwyl ons voedsel produseer, in die natuur leef en sien watter uitwerking God se handewerk het. Onthou, Hy het ons geroep en ons in hierdie beroep aangestel.
God seën julle.