‘Ek wil Suid-afrikaanse stories vertel’
in 2014-’15 landwyd getoer het. Jy kan niks meer vra as om met Sandra Prinsloo en Marius Weyers saam te werk nie. Dit was fisiek uitmergelend en moeilik om die teks baas te raak. Christiaan Olwagen se regie het my uit my gemaksone gedruk.
Die beste raad wat jy al gekry het?
My ma sê altyd jy moet jouself nooit te ernstig opneem nie. Dit strem kreatiwiteit op alle vlakke van die lewe.
Is dit ’n doelbewuste besluit om so veelsydig te wees?
Die akteur Stian Bam het een keer vir my gesê toneelspeel werk ’n bietjie soos ’n orkes. Om op die regte plek by die musiek in te val moet die tjello’s byvoorbeeld verstaan wat die viole of die blaasinstrumente doen. Nét so help ’n omvattende kennis van toneelspel my om oortuigend toneel te speel.
Frustreer die kunstebedryf jou soms?
Toneelspel is baie “periodiek” – jy werk kort tydperke aan iets, en ná sowat drie maande begin jy aan iets nuuts repeteer. Soms kry jy ’n ooraanbod van rolle, wat beteken dat jy in ’n sekere tyd aan tot vier of meer toneelstukke werk. Maar werk is beperk, akteurs moet vir alles ja sê.
Mense besef nie altyd hoeveel ongerief akteurs dikwels backstage verduur nie. Repetisies is soms in vuil, ou sale met swak akoestiek. Ek trek altyd ’n sweetpak aan, want die kans is goed dat ek een of ander tyd op die vloer gaan rondrol tydens repetisies. My lyf was vol bloukolle toe ek die rol van Merteuil in Heiner Müller se Quartett gespeel het. As kritici dan slegs ter wille van kritiek ’n stuk uitmekaartrek, raak ek moedeloos. Ek gooi hart en siel in my werk.
Is kritiek soms ook goed?
Ek is selde ná ’n vertolking tevrede met my spel en dink altyd ek kan daarop verbeter. As jy streef na perfeksie, moet jy luister na kritici wat weet waarvan hulle praat. Maar mense besef dikwels nie daar is ’n méns agter elke karakter wanneer hulle jou uitmekaartrek nie.
Hoe ontspan jy?
Ontspan ek ooit? Ek hou actually nogal daarvan om te slaap. Ek en Wilhelm stap ook graag in die natuur en ek doen joga. En ons reis.
Wat dink jy van die proteskultuur deesdae op kampusse?
Nes baie van my generasie [sy is 27] weet ek nie so lekker wat my identiteit is nie. Ek is Afrikaans – dit is my geskiedenis. Maar om deesdae Suid-afrikaans te wees, gaan oor toekomsdrome. Al die aggressie jeens die voortbestaan van Afrikaans en die hele #feesmustfall-kwessie maak my ongelukkig. Ek probeer my klein bydrae tot versoening maak deur Afrikaanse en Suid-afrikaanse stories te vertel.